Αγάπησα Έναν Αλήτη

Kεφάλαιο 1

- Δανάη;

Φώναξε έξαλλος ο αδερφός μου από κάτω. Ήταν πάλι με αυτό το μαλακισμένο τον Άλεξ.

Ο Άλεξ ήταν κολλητός του εδώ και δύο χρόνια. Από τότε που τον γνώρισε είχε γίνει το σπίτι μας δεύτερο δικό του. Το ίδια φυσικά ήσυχε και με τον αδερφό μου. Αυτό το παιδί είναι τόσο πολύ σπαστικό που σου 'ρχεται να τον δείρεις και μόνο από το τρόπο που σου μιλάει. Ήταν ψηλός, μελαχρινός, γυμνασμένος, αλλά υπερβολικά πολύ μαλάκας. Κάθε βδομάδα τον έβλεπες και με μια διαφορετική πουτάνα.

Ο αδερφός μου, ο Νίκος ήταν πάντα καλό παιδί. Μέχρι τουλάχιστον να γνωρίσει τον Άλεξ. Λέγαμε τα πάντα μεταξύ μας. Σπάγαμε πλάκα, περνούσαμε χρόνο μαζί. Όταν μπήκαμε στην εφηβεία απομακρυνθήκαμε λίγο. Ήμασταν και οι δύο στο κόσμο μας. Είχαμε τα δικά μας προβλήματα. Μετά γνώρισε αυτό το βλαμμένο, ναι τον Άλεξ λέω. Τώρα πλέον είμαστε σα δύο ξένοι, σχεδόν. Ξαφνικά μπήκε ο Άλεξ στη ζωή του και έγινε εκείνος ο νέος του αδερφός. Έγινε κι εκείνος σα τον Άλεξ. Πήγαινε με όποια έβρισκε μπροστά του. Πάντα το μισούσα αυτό το παιδί. Δε ξέρω αν φαίνεται, αλλά το μισώ.

Βγήκα από το δωμάτιο αφήνοντας τη Βαρβάρα, τη κολλητή μου, μόνη της στο δωμάτιό μου.

- που είναι το σκέιτ μου; Δε σου έχω πει να μη πιάνεις τα πράγματά μου;

- δε το έπιασα. Και το σαλόνι δεν είναι μέρος να κάνετε σκέιτ. Βγείτε παίξτε και παρατάτε με.

- ποπο νεύρα η μικρή. Για άραξε λίγο. Μια ερώτηση σου έκανε

- Αλεξ εσύ σκάσε και μην ανακατεύεσαι εντάξει;

Είπα φοβερά εκνευρισμένη και ανέβηκα στο δωμάτιό μου ακούγοντας τον που γελούσε. Πως μου σπάει τα νεύραααααα! Έκλεισα δυνατά τη πόρτα και η Βαρβάρα αμέσως κατάλαβε ότι τσακώθηκα με του κάτω.

- να σου πω. Μήπως θα έπρεπε να μιλήσεις λίγο στον αδερφό σου; Αλλά πιο ιδιαιτέρως.

- και τι να πούμε; Και πως ιδιαιτέρως, αφού είναι όλο με αυτό το βλαμμένο.

- κάτι θα βρείτε. Έχετε τόσο καιρό να μιλήσετε. πλησίασε τον. Αυτός κάποτε ήταν αρνάκι. Όλα σου τα έλεγε και ζητούσε τη βοήθειά σου σε όλα. Εσύ ήσουν η κολλητή του. Μην αφήσεις τον Αλεξ να σου τον πάρει. Μίλα του. Το χρειάζεστε και οι δυο αυτό.

- καλά.

- λοιπόν! Έλα να σου βάψω τα νύχια τώρα.

Είπα και ξεκινήσαμε τα κοριτσίστικα πράγματα και τις κοριτσίστικες συζητήσεις. Είχαμε την ησυχία μας μέχρι να μπει ξαφνικά ο Αλεξ στο δωμάτιο και να ξεκινήσει να τραβάει φωτογραφίες. Γίναμε και οι δύο έξαλλες και αρχίσαμε να το κινηγάμε σε όλο το σπίτι μαζί και τον Νίκο, ο οποίος είχε λιώσει στα γέλια που μας έβλεπε σε τέτοια κατάσταση. Το αποτέλεσμα; Δύο από τις φωτογραφίες ανέβηκαν Facebook και όλο το σπίτι μαζί και τα ρούχα καθώς και τα μαλλιά των αγοριών έγιναν μέσα στο μανό. Μετά από όλον αυτό το χαμό που προκαλέσαμε καθίσαμε να καθαρίσουμε ενώ μετά από λίγο τα παιδιά έφυγαν. Ενώ προσπαθούσα να καθαρίσω το τραπέζι της κουζίνας από το μανό ο Νίκος άραζε στο σαλόνι μέχρι να σπάσει ένα ποτήρι και να μπουν γυαλιά στο χέρι μου. Ούρλιαξα από το πόνο και ο Νίκος προσπάθησε να σταματήσει την αιμορραγία. Λίγα λεπτά μετά χτύπησε και η πόρτα και μαντέψτε ποιος ήταν. Ναι. Ο ΑΛΕΞ! Χειρότερα δε γίνεται.