VANİLYALI DONDURMA Dondurma Serisi-1 (TAMAMLANDI )

🌙

Acıyana kadar mutlu ol demiş Almanlar bir atasözünde.

Acıyor artık .
İçim parçalanırcasına acıyor ve ilk defa bu acıyı taşımak istemiyorum.

Uçurumun başında karar vermeye çalışıyorsun.
Bitirmeliyimim bu acıyı yoksa bir umut daha beklemelimiyim diyorsun.

Yatağımda oturup bacağıma kadar uzayan çorabımın  lastiğini cekip bırakıyordum.
Saçlarım en sıkı haliyle topuz şeklinde.
Altımda polar bir pjama altı.
Üzerimde geniş bir askılı.

Karşımda ki aynaya bakıyor kendimi inceliyordum bazen.

Açık camdan içeriye doğru sallanan perdenin ardından çim biçme makinesinin sesi.
Havlayan köpekler.

Aşağıdan televizyonda çalan müziğin sesi.

Herşey normal bir gün olması için uğraşırken en acı haliyle kalbime saplanan bir bıçak ve bunu çekip çıkartacak o  tek kişi ,
Yanımda değil...

12 mayıs.

Dondurma: eve gidiyorsun değilmi ?
Dondurma: merak etme düzelecek herşey.

13 mayıs:

Dondurma:Steven şimdi daha iyi
Dondurma: Sen nasılsın?
Dondurma: Emma cevap verirmisin?

Dondurma arıyor...

13 cevapsız çağrı

14 mayıs

Dordurma: sen iyimisin merak ediyorum.
Dondurma: tamam haklısım çok etkilendin bu konuda.
Dondurma: üzgünüm vanilya.

15 Mayıs

Dordurma: Geliyorum. Hazırlan.
Dondurma: kapıyı açarmısın.

2 cevapsız çağrı

Dordurma: peki gidiyorum.

16 mayıs

Dondurma: emma konuşmalıyız artık lütfen .

17 mayıs

Dondurma:Steven sakinleşti artık ama benimle konuşmuyor.
Dondurma:Sana  ihtiyacım.var vanilya.

Cevapsız çağrı.

Dondurma:lütfen aç.

Dondurma arıyor..

Dondurma: peki .

18 mayıs

Dondurma: teyzene sürekli bahaneler bulmasını sen mi söylüyorsun.

19 mayıs

Dondurma: Okulda konuşalım bari gel artık.

20 mayıs

Dondurma: gelmeyecekmisin ?

21 mayıs

Dondurma: peki Emma.

22 mayıs.

Hiç mesaj yok.

23 mayıs

Hiç mesaj yok.

24 Mayıs

Hiç mesaj yok.

Bugün 25 mayıs ve hâlâ mesaj yok.

"Emma konuşalım mı biraz "

Diyerek odaya  giren teyzemi görür görmez arkamı dönerek yatağa uzandım.

"Hayır"

Diyerek gitmesini söylemiştim..

"Tamam konusmayalım ama okula gitmen gerek 10 gündür bütün öğretmenlerin arıyor "

"Umrumda değil "
Dedim ve ince pikeyi üzerime cektim.

"Benim umrumda Emma "
Dedi ve yatağımdan kalktığını hissettim.

"Uyu şimdi,  sabah erkenden duşunu al ve okula git "

Dedi ve hızlıca odadan çıktı.
Otoritesini konuşturmuştu.
Haklıydı.
Gitmek istemiyordum ama sonsuza dek evde duramazdım.

Doğruldum ve bacaklarımı kendime cekerek kafamı dizkapaklarıma yerleştirdim.

Hıçkırıklarımın kendini bırakmaya başladığında durdurmak için artık çok geçti.
Birilerinin duyup gelmemesi için kafamı yastığa gömdüm ve kendilerini özgürlüge birakmak isteyen her gözyaşıma kapılarımı sonuna kadar açtım .

Alice benim için herkesten  daha  değerli bir pırlantaydı .
Onun üzülmemesi için bitirmeliydim.

Abisi ile yaşadıklarımdan sonra, ailesinden aldığım onca tepkiden sonra ve Stevenın ona ne yaparsa yapsin hâlâ Alice e olan sevgisinden sonra bunu kimseye yapamazdım.
Zaten en doğrusu buydu.