Tangled 0.1

17 1 0
                                    

Playlists for this chapter :

Everytime- Chen and Punch

It will rain - Bruno Mars

My everything - Ariana Grande

Problem - Ariana Grande feat. Iggy Azalea

You give me something - James Morrison

Count on me - Bruno Mars

I have tried everything to survive.  And I am half way to success.  Di ko akalain na mararating ko ang point na ito.  Kung saan ako lang ang bumubuhay sa sarili ko. I felt satisfied.

" Hoy!  Nakatunganga ka na naman! " napukaw ako sa aking daydreaming ng bigla akong kurutin ni Mara sa tagiliran. 

    Tapos na pala siyang maligo,  di ko man lang napansin. Napalalim siguro yung pag-iisip ko.

" Nag-iisip lang ang tao eh" ngumuso ako at hinimas-himas ang humahapdi kong tagiliran.

    Umupo siya sa tapat ng malaking salamin namin, nakabihis na siya.  Mukhang gagala na naman to dahil bihis na bihis eh.  Naka tank top siya ng white na di man lang umabot sa pusod niya at naka high waisted short na sobrang ikli. Kulang nalang red lipstick para magmukha siyang pokpok. Nakalugay kasi ang makulot at mahaba niyang buhok tas sabayan mo pa sa makapal niyang make up.
Yes ,you guessed right.
Mara is your party girl. 

" Nag-iisip na naman! Talo mo pa yung mga taong nag-aaral eh! " sabi niya habang naglalagay ng red lipstick. Okay, mukha na siyang pokpok. Just kidding.
Or not.

" San ka na naman  gagala?" pag-iiba ko sa usapan.  That topic is a little bit off the subject. You see,  I'm saving my money para pumasok uli sa paaralan. Second year college na sana ako kung hindi pa ako tumigil.  But i had to.  That's one of the crucial decision i had to make.

" James' house.  Birthday niya ngayon and invited ako sa party. You know James?  Yung kaibigan ng ex ko" now she's finishing up.  She checked herself one more time and stoop up. 

" Alam ba yan ng mga magulang mo, Mara?.  Hindi kana pumapasok,  at minsan umuuwi ka nalang dito na lasing na lasing,  madalas ka pang gabihin" pag-aalala ko sa kanya.  Kilala ko si James dahil lagi itong kasama ng ex ni Mara kapag hinahatid siya nito dulot ng kalasingan.

" Wala kang pakialam okay?!  Buhay ko to wag mo kong pakialaman!  Bwesit! " pagkatapos niyang sabihin yun ay diritso siyang tumungo sa pinto at umalis na.

  Napailing nalang ako ng wala sa oras. 
Mabait naman si Mara,  may pagkamainitin nga lang ng ulo.  Hindi nito gusto ang pinakailaman pero nag-aalala lang naman ako sa kanya. Isa si Mara sa mga batang anak mayaman na spoiled sa mga material na bagay ngunit kulang nga lang sa pansin ng mga magulang.  Minsan naawa ako sa kanya dahil ginagawa niya talaga ang lahat para makuha ang atensyon ng mga busy niyang magulang.
However who am i to pity her? Mara is a strong woman. And besides may sarili akong problema para kaawaan siya.

Kung nagtatanong kayo kung bakit nasa iisang bubong kami ni Mara isa lang ang masasabi ko diyan, rumerenta kami ng apartment.  I met Mara through Jane.  Jane was my co-worker and Mara's former roommate. I was in seek of accommodation that time when Jane offered me to take her place as Mara's new roommate.  Mag-aasawa na kasi siya,  ayaw naman niyang iwan si Mara mag-isa dahil wala nang magbabantay dito. She's maybe 19 pero mukha parin itong bata kung umasta.  So I took the offer, grasya na nga ang lumapit tatanggihan ko pa?. 
So people,  that's how i met Mara.

***

  Nagising ako sa malakas na bungisngis ng isang babae sa labas.  Pagkatapos ng malakas na tawa na yun ay may narinig na naman ko. Ngunit sa pagkakataong ito ay iba naman ang nagsalita.  Isang lalaki na tila hindi komportable sa sitwasyon niya ngayon. 

" Shhhh wag kang maingay. Baka magising ang mga tao dito" sabi nito.  Mahina lang ang pagkasabi nito ngunit narinig ko parin yun dahil malalim na ang gabi.  Sila lang kasing dalawa ang nag-iingay sa pagkakataong to.  At samahan mo pa na mukhang nasa harap sila ng kwarto namin ni Mara sa labas.  

Tinignan ko ang relo ko sa bedside table.  Its past 3 am na.
Napabuntong hininga nalang ako ng wala sa oras dahil muli na namang tumawa yung babae. Mukhang lasing ito dahil hindi nito makontrol ang sarili. 

I don't have problem with people going home late but pwede naman pahinaan yang mga boses nila dahil may nagpapahinga pa dito eh.  May mga taong kailangan ng magandang tulog para makapagtrabaho ito ng maayos kinabukasan.  People these days just don't know how to respect privacy.

I was searching for my headset when the guy speak again.

" Which one of these is your room?.  I'm getting irritated ,Mara" his voice was calm but it was on edge.  Mukhang any moment puputok na to. 
Wait!... He said " Mara"

Mara

Mar.... A!!

Dali-dali akong tumakbo patungo sa pinto namin.  All these times si Mara lang pala yung babaeng gumising sa maganda kong tulog.  I wonder why I haven't figured that out when i heard her loud laugh.  Maybe it was because I haven't heard her laugh like that. 

You see,  Mara and I are not very close.  Nakatira man kami sa iisang bubong ngunit hindi kami nagkaroon ng pagkakataon na mag-usap ng masinsinan let alone magkatuwaan.  Madalas siyang wala sa apartment, kung nandito naman, laging tulog. Gabi lang kami nagkakaroon ng oras na mag-usap ngunit limited lang yun dahil it's either she's preparing for another night out or I was too tired to stay up late . Ngunit hindi ibig sabihin niyan ay wala akong pakialam sa kanya.  I care about Mara.  She was there when i needed someone. Though those times we didn't talk much but her hugs and carries helped me calm down. She's the sweetest girl I've ever met in my whole life. And i hope she's aware of that.

When i pushed open the door ang unang tumambad sa akin ay malakas na baho ng alak. And then I saw Mara.
In the arms of a man i haven't seen before. 

To be continued...

TangledTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon