(Natalia's POV)
Hindi ko na napansin na nandito na pala ako sa parking lot ng campus. Mukhang alam ko na ang sagot sa tanong ko. Kinalat ko ang mga mata ko sa palagid to check if nandito na si Brandon and to my disappointment wala siya. Nakaramdam ako ng inis dahil pakiramdam ko naindyan niya ako. Hindi na ako nag isip pang hintayin siya kaya naman tumalikod na ako. Bago pa man ako makahakbang ay nabigla ako dahil may nakatapat akong isang lalake. Ang bango bango niya. Nakatapat ako sa may dibdib niya. May katangkaran siya kaya naman ang dibdib niya ang bumungad sa akin.
"Youre Late,lets go" he said in a manly tone.
Hindi na ako nakapag salita dahil sa pagkakabigla kong si Brandon pala ang lalakeng iyon. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila papunta sa kotse niya.
"Saan tayo pupunta at anong ibig sabihin nito?" tanong ko ng may pagtataka.
"Just trust me okay? so would you mind getting yourself in?"
"Fine, Im going inside but tell me whats this all about"
Pumasok na ako sa kotse niya at isinara na niya ang pinto. Sumakay na din siya sa driver seat habang ako naman ay nasa front seat. Pareho kaming tahimik sa buong byahe. Hindi ko siya kinikibo at ganon din siya sa akin.
Maya maya pa ay nakarating na kami sa isang retaurant. Inacompany niya ako papunta sa table namin. May pagka gentleman din pala itong si Brandon kahit papaano. Hindi ko rin mapigilang mapatingin sa kanya tulad ng mga tao dito sa Max's, ang gwapo niya kasi talaga. Bumagay sa kanya ang suot niyang vintage polo at maong pants. Naka civilian kami ngayon dahil wash day. Medyo namula naman ako ng mapansin niyang nakatitig ako sa kanya.
"Is there something wrong Aunica?" he said in a confused tone.
"Ah wala. dont mind me gutom lang siguro to"
As usual dineny ko. ayoko kayang mapahiya. Itinago ko nalang ang mukha ko sa Order list na hawak ko ngayon para naman hindi niya makita ang pamumula ko.
"By the way, wag ka na palang mag order Aunica, I made a reservation earlier. Hintayin nalang natin yung waiter"
"Oh, Okay"
Sagot ko sa kanya. Medyo napahiya nanaman ako dun dahil hawak hawak ko yung order list. Bakit parang puro epic fail ang poise ko ngayon? Inilagay ko nalang ang list sa table at naghintay. Maya maya pa ay dumating na ang waiter at ibinigay ang pagkain namin. pero bago pa makaalis ang waiter ay may ibinigay siyang blue stationery na hawak ng isang maliit na teddy bear. Nagulat ako at tinanong si Brandon dito.
"Ano to Brandon?"
"Teddy bear na maliit" sagot niya.
"Alam kong teddy bear to what I mean is---"
"Read the note so you would know the meaning of that, kawawa naman yung bear oh? nangangalay na"
Kinuha ko na ang nasa stationery at binasa ito.
"I just want to say sorry for everything. Please be with me the whole day. Take this invitation as a PEACE OFFERING"
Tinignan ko siya sa mata pero bago pa ako mag salita ay naunahan na niya ako.
"Im sorry for the last three year's incident and Im sorry for yelling at you the other day Natalia, Sorry for being rude" he said in a low tone
Naramdaman ko ang sincerity niya dahil ang dati niyang authoritarian voice ay tila naging anghel.
"Im sorry din Brandon may fault din kasi ako"
"No, wala kang fault. The first day palang naman kasi I didnt even bother to say sorry nung natapunan kita ng coffee s damit mo, what I just did is to make you hate me more by ignoring you."
BINABASA MO ANG
Beyond What She Likes
Подростковая литератураAll of us have our own fantasies about love. We usually get attracted to the physical attributes of a person at first and the whole being is the second one to be recognized. We may envy others for having a good relationship to someone and may questi...