her şey onu tanımakla başladı.ismi murattı. güzel günlerim yeniden yeşeren umutlarım sevinçlerim mutluluklarım kısacası bütün güzel duygularım onun varlığıyla varoldular içimde. çok masum bi arkadaşlıkla başladı her şey. söylediği çok basit bi cümle bile benim kalbimin hızla çarpması için yetiyodu.birlikte sohbet ederken heycandan elim ayagim birbirine dolaşırdı. o da farkederdi ve bana hayatımda hiç kimse de görmediğim ve göremeyeceğim bi şekilde gülümserdi. sadece bi ödev için aldıgı numarama bi mesaj attı ve ben kendimi kaybettim mutluluktan. mesajlarda biraz kendini belli etti benden hoşlandıgını ama ben yüzyüze konuşmaktan yana oldugum için anlamamazlıktan geldim. sabah okula gittigimde ise sanki mesajlaştıgım insan yoktu karşımda neden böyle davrandığını anlamak için eve geldigimde neler oldugunu bi mesajda sordum mesajda beni geçiştirdi brn daha sonra duygularından emin olmadıgından dolayı böyle davrandıgını ögrendim o da haklıydı hata yapmak daha sonra da pişman olmak istemiyordu kararından.
tam 1 hafta geçmişti ara sıra konuşuyorduk ama artık ben kararının ne oldugunu ögrenmek ona göre hareket etmek istiyordum. okulda birlikte saatlerce sohbet ettikten sonra hafta sonu buluşmaya karar verdik. beni gelip dersanemin önünden alacak ve bie yerlerde oturup konuşacaktık dersler bitmiyodu sanki ya da ben fazla sabırsızdım.:-) nihayet o büyük an geldi ve zil çaldı çok kısa bi süre de dersanenin önüne indim ve onu beklemeye başladım uzaktan gördüm onu çok heycanlandım kalp atışlarım dışarıdan duyulacak kadar sesliydiler. yanıma geldi birlikte cafelerin oldugu yöne dogru yürümeye başladık nereye girsek bie türlü karar veremiyorduk. sonunda biraz ilerdeki güzel bi simitçiye girdik üst kata çıkıp merdiven tarafında ki masaya oturduk. biraz sohbet ettikten sonra konuya girdi murat.
ikimizde farkındayız birbirimize olan duygularımızı benim aşkım olur musun demesiyle kalp atışlarımın atmak yerine fırladıgını sandım bi an böyle bi heyecan yoktu saat 13.39 du.
ben biraz etrafıma bakındıktan sonra
evet olurum dedim ve o cafeden ayrıldık.
dışarı da hava çok güzeldi nisan güneşi o gün resmen içimizi ısıtıyodu.
