Ve Draco Malfoy, hayatında hiç ummadığı bir isme âşık oldu.
ϟ
Yine yazıyorum. Onun okumayacağını bile bile... Aramızdaki ilişki o kadar tuhaf ki, ondan hoşlandığımı anlaması imkânsız gibi bir şey. Gerçi amaç da bu değil miydi? Olabildiğince ondan...
"i'm caught up in a daydream nothing that could wake me now"
ϟ
Savaş fazlasıyla yakındı. Voldemort Dumbledore'un Mürver Asa'sını da ele geçirmişti. Umudum yavaş yavaş tükenmeye başlıyordu. Harry'nin şansı azalmıştı.
Ben ise kendim için umutları tüketmekten başka bir şey yapmıyordum. Voldemort'un düzenlediği birkaç toplantıya katılmaktan başka bir şey yapmamıştım.
Bugün deftere son bir kez yazacağım. Bu sefer, gelecek hayallerim hakkında. Eninde sonunda bu defter Hermione'ye gidecekti. En azından hayal kurmak, yazmak, özgür olduğum şeylerdi.
Merhaba, Hermione. Bu deftere son yazışım. Yazdığım mektuptan sonra bu defteri okuyacağını biliyorum, zaten her şey mektupta. Hiçbir zaman hayal etmekten vazgeçmedim. Çünkü mutlu olduğum tek yer orasıydı. Şimdi de hayalimdeki geleceği yazıyorum. Lütfen bunların kafanı karıştırmasına izin verme. Çünkü sen bunları okuduğunda, iş işten geçmiş olacak.
Bundan Beş Yıl Sonrası
Halletmem gereken işler için bir haftadır New York'taydım. Her ne kadar Hermione ve Scorpius'u yalnız bırakmak istemesem de... Ah, Draco. O Hermione Granger. Kendi başının çaresine bakabilir.
Neyse ki yarın eve dönüyorum. Buradaki Sihir Bakanlığı'yla işim bitmişti. Kimsenin olmadığı bir yere gelince kaldığım odaya cisimlendim. Elimdeki çantayı yatağın üstüne atarak masanın üzerinde duran dizüstü bilgisayarın kapağını kaldırdım. Muggle teknolojisine ve yaşamına alışmıştım.
Bilgisayar açıldığı sırada, dolaptaki kıyafetleri alıp valizime yerleştirmeye başladım. Bu sırada bilgisayardan bir ses geldi. Yanına gidip ekrana baktığımda Hermione'nin görüntülü aradığını gördüm. Yüzümde oluşan gülümsemeyi engelleyemedim ve kabul et tuşuna bastım. Ekranda Scorpius'u kucağında tutan bir Hermione görmemle gülümsemem büyümüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Babaya merhaba de!" Hermione Scorpius'un minik elini tutarak sallamıştı. Ekrandan biraz daha uzaklaşıp gülmeye devam ettim.
"Merhaba! Nasılsınız bakalım? Benden gizli işler çevirmiyorsunuzdur umarım?"
Hermione güldü ve cevap verdi. "Sadece ikimiz de babayı bekliyoruz."
"Evet, baba yarın eve dönüyor. İkinizi de görmek için sabırsızlanıyorum. Sizi çok özledim," dedim bir yandan kıyafetlerimi bavula koymaya devam ederken.
"Pekâla, burada saat geç oldu. Scorpius için uyuma vakti! Bu arada, yarın havaalanına geleceğim. Hazırlıklı ol."
"Tamam, bebeğimizi benim için öp. Yarın görüşürüz!"
Ekran karardığında bilgisayarın yanına gidip konuşmayı kapattım. Şimdi geriye onlara kavuşmak kalmıştı.
Ertesi Gün
Uçaktan inerek bavulumu aldım. Hermione benim için geleceğini söylediği için dışarı çıktım. Ve hemen gözüme çarpmıştı. Kucağındaki Scorpius'u sallayarak sakinleştirmeye çalışıyordu. Başını kaldırdığında gözleri benimkilerle buluştu ve gülümsedi. Yanlarına doğru yürümeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hermione'nin dudaklarına küçük bir öpücük kondurduktan sonra Scorpius'u kucağıma aldım. Yüzümde sanki hiç gitmeyecek bir gülümseme vardı. Sevdiğim kadın ve bebeğimiz... Nasıl gülümsemezdim ki?
Peki ya... Sonlar her zaman mutlu mudur?
Bunlar benim hayallerim. Adı üzerinde, hayal. Gerçekleşmeyeceğini bildiğim şeyler. Hayatımda pişman olmadığım tek bir şey varsa, o da sana âşık olmam Hermione. Bunların gerçekleşmeyeceğini biliyorum. Ben zaten uzun zamandır bu fikirle yaşıyorum, her ne kadar beni öldürse de.
Tek bir şey, Hermione. Tek bir şey... Beni unutma. Her ne kadar sana kötü davranmış olsam da... Ama benim için yapabileceğin en iyi şey bu olur. Beni unutmamak.
ϟ
Dramione dolu bir bölüm oldu, hepsi hayal olsa da... Bu arada, gif kalitesiz olsa da mükemmel:') Bir de, Draco bu muggle şeylerini nereden biliyor, çok saçma diye düşünebilirsiniz. Bölümü yazdıktan sonra ben de fark ettim... Ama değişiklik olsun dedim. Benim kitabımda çok fazla sorgulamanıza gerek yok:D
Finale son üç bölüm kaldı. Geri saymaya başlayabiliriz.
