Hayatınıza giren insanların bir anda odak noktanız olacağını , en başından kestiremiyorsunuz değil mi .?
Ama öyle bir gün geliyor ki insanın hayatına hiç ummadığı bir anda , hiç ummadığı bir gün de... Belki nedensiz yere yüzünüzü güldürdüğü için belki de içinde bulunduğunuz yalnızlıkta size iyi geldiği için . Zaten insanlar öyle değil midir ? Bize ne iyi geliyorsa hep orada kalmak istemez miyiz ?
Bazen korkularımızın arkasına saklanmak yerine onlara çözüm yolu aramak en mantıklı olan şeydir . Fakat bizim en iyi yaptığımız , korkuların arkasına saklanmak . Biz kaçtıkça düzeleceğini sanıyoruz ama aslında herşey olduğu gibidir . Şunu öğrenmeliyiz ki ; Biz korkularımızdan kaçmak yerine binlerce adım üzerine gitmeliyiz . Hatalarımızı , doğrularımızı belki bazen elimizde olmadan yapabiliyoruz , ama şunu asla unutmamak gerekir ki korkularının arkasına saklandığın sürece korkaksındır .
Bazen hayattan çok şey isteriz . Aşk, sevgi, mutluluk, para, huzur... Bir çok şey . Peki biz bunları isterken ne kadar savaşıyoruz.? Ne yapıyoruz.?
Mutluluk kendiliğinden gelen bir şey midir.? Belki bazen ...
Ve o kadar çaresiz olduğumuz anlar da vardır ki , çaresizliğin dibine vururuz... İnanmak istediklerimiz , güvenmek istediğimiz inaisanlar bizi bazen hayal kırıklığına uğratabiliyor .
Güven sadece bir insana duyulan şey dışında , bir çok şeydir aslında . Güven , güvenmek midir , yada güvendiğine inanmak mı .? En çok da "Aşk'ta " lazıım değil midir güven , bir sarsıntısıyla bizi yerle bir etmez mi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUCİZE
Teen FictionKitabı görüyorsun açmıycak mısın .? Aç ve kalbine dokunabilecek miyim bana göster