قول بده به كسى كه كشتيش
تو روياهاى نيمه شبت
كسى كه بار ها خفه شدنش رو ديدى
تو فراموشى هاى حقيقت ها
به كسى كه از زنده بودنش هم ميترسى
به خودتى كه
قبل از اينكه دنيا تغييرت بده، بودى
قول بده
حقيقت هايى كه پنهان ميكنى
بغضى كه توى گلوت دفن ميكنى
تنفرى كه ازش فرار ميكنى
همه چيزهايى كه ميخواى فراموش كنى
يه روزى فاش ميشن
يه روزى يكى قفل قلبتو،
گنجينه ى رازهات كه خيلى وقته سنگينى ميكنه،
رو باز ميكنه و خودت رو پيدا ميكنه
كه از ترس يه گوشه جمع شدى
دست و پايى پيدا ميكنه
كه وقتى تنهايى لرزششون بيشتر ميترسونت
چشمايى رو پيدا ميكنه
كه انگار هميشه مشكى و قرمز بودن
لب هايى رو پيدا ميكنه
كه فقط زخمى و خونين، بخاطر خودت
صورتى رو پيدا ميكنه
كه رد اشكها هيچ وقت از روشون پاك نميشن
قلبى رو پيدا ميكنه
كه شكسته و تيكه تيكه شده ،به دست خودت
تويى رو پيدا ميكنه كه هيچ كس نميشناسه بجز خودش
تويى كه هميشه پنهان كردى
همونى كه از وجودش ميترسى
چون فقط جورى كه اطرافيانت ميخوان نيست
چون ميترسى اونايى كه تورو همونجور كه خودشون دوست دارن ميخوان، تركت كنن
روزى كه پيدات كنه، شايد همه اونا ازت دور شن
اما اون ميمونه
پس به اميد اينكه پيدات كنه نفس بكش
تحمل كن تمام دردايى رو
كه عزيزانت با حرفاشون بهت تحميل ميكنن
وقتى با عشق از خودِ واقعيت حرف بزنه
همه ى اين دردا رو فراموش ميكنى
همه ى اين ترس از طرد شدن ها رو
همه ى اين اشكهايى كه متعلق به تنهاييتن
همه ى فرياد ها و اعتراض هايى كه تو سكوت خلاصه كردى
همه ى تنفرى كه تو صورتت به واقعيتت ابراز كردن
همه ى اعتماد هاى خورد شده اتو
همه ى دروغ هايى كه واقعيت بودن رو
همه ى چيزايى كه الان دارى احساس ميكنى
تحمل كن
و فقط زنده بمون
اونى كه اومدنش هم ميترسونتت مياد
و دليل ترسهات ناپديد ميشن
پس بخودت قول بده كه
ازاد ميشى
و تا روز آزاديت نفس ميكشى
YOU ARE READING
Promise who you killed
Short Storyقول بده به كسى كه كشتيش تو روياهاى نيمه شبت كسى كه بار ها خفه شدنش رو ديدى تو فراموشى هاى حقيقت ها به كسى كه از زنده بودنش هم ميترسى
