Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο

Γεια σας κουτσκουνιαααα είμαι τόσο χαρούμενη ας ξεκινήσουμε

Το κύριο πρόσωπο ειναι η Αυγη στην αρχή θα ξεκινήσουμε από την ηλικία τον εφτά χρόνων θα καταλάβετε στην συνεχεια

Ειμαι η Αυγη και είμαι 7 χρόνων μένω με την γιαγιά μου την μαμά της μαμάς μου γιατί η γονείς μου δεν με ηθελαν την γιαγιά μου την αγαπώ τόσο πολύ αλλά στεναχωριεμαι γιατί έχω αδέρφια αλλά είναι με την μαμά μου και τον μπαμπά μου ενώ εμενα με έχουν αφήσει στην γιαγιά μου από οταν ήμουν μωρό είμαστε σχετικά φτωχοί οικογένεια ή γιαγιά μου ομως ειναι κανονικα στα οικονομικά έχουμε 2 κοτουλες ενα σκυλάκι τον ροκυ και ένα αλογάκι ο παππούς δεν μου κάνει ολα τα χατίρια και όταν ειναι καπως στα κέφια του του ζηταω να μου πει όμορφα τραγουδάκια έχει πολύ ωραία φωνή και τραγουδάμε μαζί σχολείο πάω αλλα οταν η δασκάλα είναι άρρωστοι βοηθάω την γιαγιά σε όλες της δουλειές

Σημερα θα φάνε οι γονείς μου εδώ έχω αγχωθεί πάντα ζητάω την προσοχή της μητέρας μου αλλα ποτε δεν με κοιτάει ουτε ενα βλέμμα δεν ξέρω τι μπορεί να της έχω κάνει και να είναι τοσο θυμωμενει μαζί μου δεν ημουν καλό παιδάκι ??μμμ αλλά η γιαγιά λέει πως είμαι καλό παιδάκι πάντα

Η αυγή 10 χρόνων

Σημερα κλείνω τα δέκα ή γιαγιά πονάει δεν ξερω φοβάμαι σχολείο δεν πάω για να κάνω δουλειές για να μην κουράζεται η αγαπημένη μου γιαγιά  έχω αγχωθεί μήπως είναι κάτι σοβαρο αυτό που έχει δεν ξέρω εχθές ήρθε ο γιατρός κάτι έλεγαν ψιθυριστά με τον παππού ο παππούς γυρισε από την δουλειά απο το χωράφι είναι στεναχωρημενος δεν ξέρω τι γίνεται δεν έφαγε δεν είπε τιποτα πήγε δίπλα στην γιαγιά και της κράταγε το χέρι και της ελεγε ποσό πολυ την αγαπάει εγώ εχω παει στο κεφαλάκι της και της κανω κομπρέσες μπας και πεσει ο υψηλός πυρετός φοβάμαι μην την χάσω μην την πάρει ο θεουλης μακριά μου ο παππούς δάκρυσε και έφυγε με το κεφάλι κάτω

Γιαγια:  αυγούλα μου ελα λίγο εδω να σου πω καρδιά μου πρέπει να μαθεις κατι
Αυγη: ελα γιαγιάκα μου πες μου
Γιαγια: κασε εδώ και θα σου πω…… λοιπόν αυγούλα μου δεν θέλω να στεναχωρηθείς γιατί θα με στεναχωρησεις και εμένα λοιπόν οταν γεννήθηκες η μάνα σου δεν σε ήθελε ουτε ο πατέρας σου έτσι σε πήρα εγώ όταν ήσουν 5 γιατί από μικρή σε χτύπαγαν και σε έβαζαν να κανεις δουλειές έτσι σε πηρα εγω και σε αναρθεψα όμως καρδούλα εγώ αρρώστησα βαρια και ο θεούλης θα με πάρει κοντα του εσύ θα πρεπει να πας στην μανα σου και στον πατέρα σου πλέον εχεις μεγαλώσει και στο σχολείο εισαι άριστη μαθήτρια σαγαπαω πολύ και θέλω να το θυμάσαι

Αυτα ήταν τα λογια της αγαπημενης μου γιαγιακας πριν αφήσει την τελευταία της πνοή και παει ψηλά στον ουρανό να με προσέχει απο εκει ψηλα να γίνει ο φύλακας άγγελος μου

Αυγη: γιαγιά γιαγιααααααααα σε παρακαλω γιαγια μου ξυπνα σε ικετευω γιαγια μου ξυπνα γιαγιααααααα ξυπνα και υπόσχομαι μάρτυρα τον θεούλη οτι θα είμαι καλό παδιιι γιαγια ξυπνα τοτε ειδα τον παππού να Μπενει μεσα
Αυγη: παππουυυυυ η γιαγιά δεν ξυπναει κανε κατι σε παρακαλώ παππού ή γιαγιούλα μου κανε κατι ειπα μεχρι που εβαλα τα μικρα χεράκια μου στα ματια να σκουπισω τα χιλιαδες δακρυα που έπεφταν σαν την βροχή εξω μεχρι και ο θεούλης κλαιει για τούτο το κατόρθωμα δεν το πιστεύω ότι η αγαπημενη μου γιαγια πλεον ειναι στα χερια τεσσερων μαυροφορεμενων ανθρώπων και την πάνε στο τελευταίο της σπίτι εγώ διπλα στον παππου μου να κλαιω ενω η μανα μου σκυλα ουτε ενα δάκρυ για την ίδια της την μανα ο θείος ειναι λίγο πιο πίσω και τσακωνεται με την μάνα μου για την περιουσια έλεος εδώ εφυγε ενας ανθρωπος υπεροχος ετσι αδικα και αυτη σκέφτονται αυτα έτσι οπως ειναι καταρα να πέσει πανω τους και να τους τιμωρήσεις ο θεος η κηδεια εγινε και ειναι βραδυ κοιμηθηκα με τον παππού το πρωι ξυπνησα εκανα πρωινό στον παππού και τον περιμενα και τον περιμενα ειχε παει μεσημέρι αποφάσισα να παω να δω γιατί δεν εχει σηκωθεί να φαει το καθημερινο του πρωινο

Αυγη: παππου μου παππούλη καλε ξυπνα να χαρείς εχω φτιαξει καφε και φρυγανιες έτσι οπως σ αρεσει έλα παππου μου ξυπνά

Ο παππους δεν ξυπναγε με τιποτα ετρεξα με τα λεπτα μου  μικρα ποδαράκια να φωναξω τον θείο τον γιατρό ο θείος ήρθε σκέπασε τον παππού με ενα σεντονι και με πηρε παραπερα πάει ενα δευτερο αγαπημένο μου πρόσωπο χανετε μεσα σε 3 μέρες ποσα να αντέξει ένα δεκάχρονο παιδάκι αυτες οι αναμνησεις με στοιχιωναν μεχρι την ηλικια τον δεκατεσαρων και πλέον εγώ εδώ να ειμαι πλεον μια 17 χρονη κοπελα με τοσα πολλα στο παρελθόν και το παρελθον μου ειναι πολυ χειροτερο με το μέλλον μου και που να ξερα τι με περιμενε γιατί έλεγα δεν υπάρχουν χειροτερα αλλα με το μελλον ειδα και εζησα τα χειροτερα

Αυτο ηταν το πρωτι κεφαλαιο κουτσουνια ευχομαι να σας αρεσεηταν πολυ εντονο αλλα επρεπε να καταλαβαιτε την συνεχεια σας φθλω ευχομαι να σας αρεσε αυτααααα τα λεμε απο το επομενο κεφαλαιο