Tamara stapt de voordeur uit. 'Doei huis, misschien zie ik je nog wel weer.'
'Tammie schiet op!'
'Jahaa.' Zeg ik met zo'n stemmetje. 'En noem me nou geen Tammie.' Zucht ik geërgerd. Ik loop naar de auto en zet mijn koffer in de achterbak. Ik ga naast mijn hond zitten op de achterbank en zet wat muziek op.
Ik schrik wakker 'Huh wie wat waar?!'
'Rustig Tammie het was maar een drempel, maar over een paar straten zijn we er al.' Zegt mijn vader.
'Wouw leuk man.' Zeg ik sarcastisch. Ugh ik haat het als we telkens moeten verhuizen, ik was net gewend aan het vorige dorp en had al een groepje vrienden.
Ik sta voor ons huis en ik kijk even de straat rond. Ik zie dat er naast ons huis een cafetaria zit en buiten staat een hele knappe jongen het menu op het bord te schrijven. Maar alsof hij het weet dat ik hem aan het aankijken ben draait hij zich om... Ik kijk hem nog snel in zijn ogen aan en kijk daarna snel schamend weg. Die ogen waren zo glanzend groen, niet normaal.
Ik loop snel naar binnen en zoek snel de grootste slaapkamer op.
Mijn broer komt net aangerend. 'Haha jammer joh ik heb de grootste kamer.' 'Je bent gewoon sneller doordat je zo klein bent.' We schieten allebei in de lach en ik zie Axel naar de kamer naast me lopen. Terwijl ik me koffer aan het uitpakken ben en mijn boeken op de planken zet, zie ik opeens een klein deurtje in de muur. 'Huh, wat is dat nou?!' Zeg ik per ongeluk hardop. Ik doe het deurtje een klein stukje open, maar ik zie nog leegte. Als ik hem helemaal opendoe, zie ik wat erin ligt... een amulet! Ik haal het er voorzichtig uit en bekijk hem van alle kanten. Wat is hij mooi! Ik doe hem om mijn nek en bekijk hem in de spiegel.
Axel komt aangelopen en zegt: 'zei je iets Tam?'
'Hm?' Ik kijk geschrokken op naar Axel van zijn plotselinge verschijning. 'Oh nee ik praatte in mezelf.'
'Ah vandaar.' Axel blijft verstrooid staan. 'Waar heb je die ketting vandaan gehaald?' Vraagt hij geamuseerd.
'Ik was mijn boeken aan het uitpakken en zag opeens een klein deurtje in de muur. Ik heb geen flauw idee waarom het daar zit. Maar ik opende dus het deurtje en toen zag ik dit erin liggen en ja waarom niet passen.'
'Oh, laat mij eens kijken.' Axel komt naar me toe gelopen en bekijkt hem aandachtig. 'Ik zou dit ding eens naar een juwelier brengen kijken of ie echt is.'
'O ja, wist jij trouwens dat we een badkamer delen?' Zegt Axel grijzend.
'Oh nee he.' Ik rol met mijn ogen. Lachend zeg ik: 'Dat wordt een drama!.'
De volgende morgen word ik gapend wakker en kleed ik me om in lekkere relax kleding. Ik loop ik naar de badkamer, maar de deur zit op slot. 'Doe open Axel!' schreeuw ik door de deur. 'Jaja ik kom al, stuk ongeduld.'
Axel doet de deur open en hij staat daar met een handdoek omgeslagen. Ik grinnik even. Axel ziet er namelijk echt niet verkeerd uit met zijn sixpack en sterke spieren. 'Wat is er zo grappig?' Vraagt Axel.
'Niks, nee niks hoor.' Lach ik, maar Axel moet mij zo nodig weer eens kietelen dus ik begin nog harder te lachen en krijg de slappe lach. Als hij eindelijk stopt, vraagt hij dan: 'straks film kijken Tam? Even de nieuwe tv uittesten.'
'Jij praat nu echt veel Axel, maar ja prima.' Ik loop langs Axel heen de badkamer in en doe mijn make-up, mijn haar in een staart en loop terug naar mijn kamer. Vervolgens ga ik verder met uitpakken. Net nadat ik klaar ben, roept m'n moeder. 'Komen jullie Axel en Tamara? We gaan lunchen!'
'Ja we komen al!' antwoord Axel voor ons tweeën.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~$~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoofdstuk 1 is herschreven!

JE LEEST
Half Angel, Half Demon. ☑️
FantasyBoek is voltooid! (Moet nog wel een x herschreven worden, ik weet het) Tamara, een meisje wat denkt een normaal leven te leiden. Vrienden, school, huiswerk, dat soort dingen. Maar als haar ouders opeens beslissen dat ze naar een kostschool moet, ba...