ailesi bir hiç uğruna öldürülen Evren artık taştan bi kalbe ve vicdansız bi kişiliğe sahip acımasız ve katı yürekli evren
saf ve dünyalar güzeli Adelya temiz ve saf bi kalbe sahip annesi ve babası tarfik kazasında öldüler o günden beri Adelya kimse...
Ben böyle bişey kesinlikle beklemiyordum aman allahım bu kızıl renk görmekten korktuğum ve isminden dahi nefret ettiğim renk
Çoğu insan için sevdiği bir renk bazıları için ise bir anıdan kalan kötü Bir hatıra çoğu için ise tutkunun aşkın rengi benim için ise;yokluğun karanlığın gidenlerin kaybettiklerimin vazgeçişlerimin göz yaşlarımın umutsuzluğumun rengi annemi ve babamı bu lanet olasıca renk yüzünden kaybetmişken oysaki...
Bu rengi ne zaman görsem krizlerim tutardı belkide şu anda öyleyim bilmiyorum ama donuk bi şekilde bakıyordum kimin umrunda o uğursuz renk benim üstümde sonra sesleri duymaya başlıyorum "Kızıl!" diye bağırdı rüzgar sonra ise " lan lan noldu sana ben böyle işin evren hadi abicim onu eve götürelim" evren kafa salladı sadece "Kızıl cevap ver beni korkutma " Ben yine boş boş bakmaya devam edince " lan cevap ver nolur" (cümle biraz tuhaftı ama olsundu😂)
Ben ise zorla " rüz..rüzgar ben kriz geçiriyorum galiba ilaç çantada lütfen " gerisini hatırlamıyorum
Bir yerdeyim karanlık sonra sesler geliyo kızım dikkat et annecim diye daha sonra bi telefon sesi anneniz ve babanız kaza yaptı birisi acilen evden çıkıyo sonra hastaneye geliyor ve bi çığlık sesi Hayırrrrrrr Bu bu aman allahım....
Bu bendim ama nasıl sonra kan ter içinde uyanıyorum koşuşturma sesleri ve kapı açıldı " kızıl iyi misin niye bağırdın bakalım" Ben ona cevap vermek istemiyorum her krizden sonra olanlar gibi "Kızım konuş bak zaten kafama balon lütfen kızılım hadi" ona sadece arkamı döndüm ve uyudum " lan lan ben bunu yapanı bi bulim senin bu halinin hesabını sorucam beklesin onlar" Ben allahım nasıl bidaha kriz geçiririm olamazdı olmamalıydı ben düşünmek istemiyorum en iyisi uyu adelya uyu En son hatırladığım şey başımda bekleyen bi adet rüzgardı Bi süre sonra kapı sesi geldi rüzgar uyuduğumu anlayınca çıkmış olmalı bende düşünmeye karar verdim bu halim ne allah için ben bu muyum kendine gel adelya annene babana verdiğin sözleri unutma diyerek yataktan kalktım ve aşağıya indim ikili koltukta rüzgar uyumaktaydı evren bey ise kafasını arkaya atmış gözleri kapalı uyanık mı uyuyor mu belli değil bende yorgun olduklarını düşünerek akşam yemeği hazırlamaya karar verdim önce çorba yapmakla başladım sonra enginar köfte ve patates kızartması yaptım masayı hazırlayıp içeriye girdim hala aynı pozisyonda duruyorlar rüzgarı uyandırmak için saçımı kullandım ve Şu sözleri yedim "Lan senin ebeni noluyo lan" Benimse artık gülmekten gözümden yaş geliyo "Oo bakıyordum da çok hoşunuza gitti gel lan buraya" Bi yandan koşuyorum bi yandan ona laf yetiştirmeye çalışıyorum "rüzgar valla şaka olsun diye şey ettim valla bak" "Gel buraya şey etmeyi şakayı ben gösterim sana"o sırada mutfağa girdik evren bey oturmuş yemek yiyo ohh hiç teşekkür de etmesin paşa bey rüzgar ise "Oo yemek yaptım desene en baştan"diyerek yemeye başladı bense gülerek oturdum ve onlara eşlik ettim yemekten sonra evren bey işi olduğunu söyleyerek çıktı rüzgarda beni eve bıraktı bende üstümü değiştirip duşa aldım ve merakla bilgisayarımı alarak evren atan yazdım ve baktım inanmıyorum yeraltının ünlü mafya lideri yanında ki de rüzgar oha inanmıyorum bugün olanlar bundan dolayı neyse üstüme vazife olmayan şeylere karışmam gibi bir huyum yok kendi tercihleri diyerek bilgisayarı kapattım ve uyumaya karar verdim.
Sabah lanet telefon sesiyle uyandım hadi ama bugün tatil arayan rüzgar "Ne var be"dedim çirkef bi şekilde oda gülerek "O nasıl telefon açmak kızım çok konuşma hazırlan kahvaltı yapmaya gidicez 30 dk var hadi " diyerek telefonu kapadı melis gelecekti hadi ama ona 30 dk içinde hazır olup bize gelmesiyle ilgili kısa mesaj yazdım ve duşa girdim işte hazırdım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beyaz bir gömlek kahve bir şort kızıl saçlarımı tepeden at kuyruğu yaptım ve çok hafif bir makyaj o sırada aynı anda zil ve korna sesi geldi melis gelmiş olmalı ve rüzgar kapıyı açtım melis tüm sevecenliğiyle "Hadi gidelim bebek " Diyerek makas aldı güldüm ve aşağıya indim "kızıla bak sen niye hep altını giymeyi unutuyosun ki neyse anlayışlı bi abin var hadi bekliyorum git giy de gel" dedi bense gülerek "Yanımda ultra yakışıklı ve güçlü abim varken kim bana bakabilir "diyerek yanağını öptüm oda gülerek "Bu defalık yedim bi ara senin dolabı elden geçiricem "diyerek göz kırptı melis arkaya bende öne oturdum dikkat ettim de melis çok sessiz taş yağacak yeminle bu söylediğime güldüm o sırada rüzgar "Eyvah kızıl kafayı yedi"diyerek gülünce ona dil çıkardım Meliste güldü sonunda geldik ama burası harika bi yer meliste oldukça beğendi sanırım bana döndü ve güldü İçeri girince kapıda adam rüzgarla el sıkıştı ve "Hoş geldiniz rüzgar bey buyrun efendim masanız hazır "diyerek yerimizi gösterdi otururken rüzgarda silah olduğunu fark ettim ama karışmadım güzelce kahvaltı ettik ve biraz yürümeye karar verdik sahil kenarında yürürken rüzgar ve melis sürekli birbirlerine kaçamak bakış atıyolardı kaçar mı benden güldüm ve melisi sonra sorguya çekmeye karar verdim ve tam giderken rüzgarda çelme taktım ama o ustalıkla üstünden atladı ve "Demek oyun istiyorsunuz hay hay" diyerek beni kovalamaya başladı tam o sırada bir bendene çarptım aman allahım ne yakışıklı ama derken " önüne baksana lan" diyerek odun rüzgar çocuğu itekledi çocukta "İyi misiniz "diyerek bana sordu bende tam ağzımı açıp "Teşekkür ed-" demeye kalmadı rüzgar "bide soruyo hadi işine " dedi ve bizi alarak uzaklaştı bende arkamı dönerek çocuğa güldüm oda güldü bunu gören rüzgar "Allahım beni neyle sınıyorsun önüne dön kızım!" Diyerek adeta kükredi bende korkudan kafa salladım arabaya bindik melisi eve bıraktık "Görüşürüz tatlım"dedi bende "Görüşürüz bebek"deyince güldük rüzgar arabayı gazladı öküz abi nolcak "Gülme kızım sana sinirliyim zaten" "Hadi ama çocuk sadece iyi olup olmadığımı sordu" deyince "Aman ne güzel ben olmasam içine girecekti" deyince güldüm ve "Aman da aman nasıl da kıskanır beni" diyerek yanağını sıkınca "Dursana kızım eşşek kadar adamım yanağımı sıkma"deyince güldüm oda "Bu son olsun bidaha böyle olay olursa abilik gücü denerim onlarda "dedi bende güldüm sonra ona dönerek "Nereye "diye sordum oda "Hastaneye "dedi bende "O niye hasta mısın"diye sordum saf saf oda gülerek "Tabi pansuman yapılacak olan da benim "diyerek güldü bende güldüm rüzgar bana dönerek"niye bişey sormadın sonuçta yaralandın ve sormak en doğal hakkın"deyince ona döndüm ve gülerek "Meraklı bi yapım var doğru ama üstüme vazife olmayan şeylere pek karışmam anlatmak istersen eminim anlatırsın "deyince güldü ve "İşte benim kardeşim" dedi hastaneye gelince indik ve beraber içeriye girdik pansuman olurken rüzgar bir an olsun elimi bırakmadı sanırım düşünceli bir abiye sahibim Tam giderken birden nefes alamadım ve her yer bi anda karardı en son hatırladığım "Kızıl!"diye bağıran rüzgar oldu Kolumda bir sızı hissederek uyandım rüzgar koltukta oturmuş bana bakıyor uyanınca yanıma geldi ve "Kızıl nasılsın iyi misin ağrın var mı istersen daha iyi bi yere gidelim"deyince güldüm ve "İyiyim sadece su istiyorum" dedim oda "hemen iste yeter ki"diyerek su verdi o sırada içeriye doktor girdi ve "Geçmiş olsun adelya hanım sanırım önceden yaşadığınız rahatsızlık tekrar başladı artık ilaç kullanmaya başlamanız lazım"iyi günler dileyerek çıktı rüzgar bana bakarak "Ne dedi lan bu karı "deyince "Rüzgar başlamamalı"dedim
Evet arkadaşlar uzun bir aradan sonra yeni bölüm geldi artık sık sık bölüm yazacağım düşünceleriniz benim için çok önemli sevgiyle❤❤
