Half Angel, Half Demon. ☑️

Hoofdstuk 3

~Zaterdag avond~

Zodra ik mijn koffer opnieuw heb ingepakt begint mijn rug opeens vreselijk te jeuken, ik kronkel als een worm en belandt op mijn bed. Uiteindelijk val ik in slaap.
'Wakker worden Zus!' Ik schrik wakker en probeer me te herinneren waarom ik in slaap ben gevallen, dan herinner ik me het ongeval van toe straks weer. Ik voel op me rug, maar ik voel niks raars. Het is alleen zachter dan normaal.
'Is er iets?' Vraagt Axel aan mij. Hij staat in de deuropening. 'Oh nee hoezo?'
'Oh gewoon, laat maar.'
'Kom je trouwens zo eten?'
'Ja is goed.' Zeg ik.

~Zondag ochtend~
Het wordt vandaag lekker warm weer dus ik zoek een leuk jurkje uit en trek die aan.
Ik zie nog net dat er iets aan het dichtgroeien is op mijn rug. Het leken wel littekens... Mijn moeder komt binnen en zegt dat ik nog even wat kan doen omdat het eten nog niet helemaal klaar is ofzo. 'Prima.'
Ik ga nog even op bed liggen en ik val gelijk in een droom. Ik merk ook dat ik de laatste tijd veel slaap.
Ik krijg allemaal beelden voor me: Ik vlieg in de lucht met vleugels, gekleurde vleugels. De rechter is zwart van kleur en de andere is wit. Ik vlieg hoog in de lucht en spreek tegen iemand.
Recht tegen over mij zie ik een hele optocht aankomen, maar niet met leuke versierde wagens, maar met wapens zoals grote kanonnen en apparaten die netten afvuren. Diegene die voorop vliegt begint tegen mij te praten. Na een paar minuten een gesprek te hebben gehad merk ik dat ik boos begin te worden. Ik volg het niet helemaal. Mijn vleugels beginnen goud te kleuren en er komen gouden licht stralen uit mijn handen die ik ergens heen richt.
Het beeld vervaagt en ik ben op een andere plek, ik vlieg in de lucht en vecht tegen een ander persoon die ook vleugels heeft. Ik hoor een krakke mikkige stem ergens in de verte en die zegt: 'Pas goed op jezelf Tamara, je bent een sterk meisje en speciaal.' Op dat moment vervaagt alles weer en word ik wakker.
Ik kijk verward om me heen en probeer te snappen wat er zojuist is gebeurd. Ik hoor plotseling een ruis. Die ruis vormt zich al snel naar de stem van mijn broer. 'Mam volgens mij heeft ze net haar visioen gehad, ik voelde een rare energie uit haar kamer komen toen ik langsliep. Gister jeukte haar rug ook al. Gaat het eindelijk beginnen?' Hoor ik mijn broer dus vragen. 'Ja Axel, ze wordt eindelijk iemand van ons. We gaan nog zien of ze bij ons hoort of bij de witte.' Zegt mijn moeder. 'Ik hoop niet dat ze beide is. Dat is erg gevaarlijk en niet voor zwakke mensen bedoelt. Het is natuurlijk wel de enige manier om ons rijk te beschermen en vrede te sluiten.'
'Klopt lieverd.'
'Mam? Wat denk je dat haar eerste kracht zou zijn?'
'Geen idee Axel, geen flauw idee.'
'Ze is wakker, KOM JE TAMARA?' Schreeuwt mijn vader vanuit de keuken.
Ik sta verwarrend op en loop richting de keuken. Ik snap nog niet hoe ik dat gesprek heb kunnen horen als ik boven lig en mijn ouders en broer in de keuken staan of zitten.
Ik open de keukendeur en mijn ouders en broer beginnen in koor t zingen. 'Happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday happy birthday happy birthday to you my dear. Fijne 16e verjaardag Tamara!' Grinnikend zeg ik: 'Ohja, dat is waar ook. Ik ben jarig vandaag.'
'Hier heb je ons cadeau Tamara.' Zeggen mijn ouders. Als ik het cadeau open maak zit er een zwarte leren armband in met een helder lichtblauw kristal erin. Ik doe hem meteen om. 'Dankjewel mama en papa, hij is supermooi!' Ik geef ze allebei een knuffel. 'Hier heb je mijn cadeau, het hoort erbij.' Vertelt mijn broer. Het is een klein zakje met kleine diamantjes erin, er zit 1 zwarte, 1 witte en 1 gouden diamant in. 'Je mag ze pas in je armband doen als je weet wat je bent.' Ik kijk hem aan met een niet begrijpende blik. 'Er komt nog wel een tijd dat je het begrijpt zusje.' Hij geeft me een knuffel en ik knuffel hem terug. 'Dankjewel, ze zijn prachtig.'

~Na het ontbijt~

'Ik ga nog even langs Zack om gedag te zeggen voordat ik wegga.'

Toen ik terug naar huis liep en Zack gedag heb gezegd zie ik een schaduw boven op de flat van een paar straten verderop. Ik draai m'n hoofd om te kijken maar ik zie niks. Als ik weer thuis kom staan mijn koffers al klaar. 'Thanks Axel!'
'Oh Axel is boven Tammie.'
'Oh oké.'
Terwijl ik naar boven loop vraag ik me af hoe ik kon weten dat Axel het had gedaan. 'Geen probleem zusje.' Zegt Axel als ik bij zijn deur sta. 'Hoe wist je dat ik dat zei'
'Je zei het nogal hard beneden en mijn deur staat open.' Antwoordt Axel.

~Ergens in de middag~

Ik hoor de bel gaan. 'Je taxi is er Tamara!' Roept mijn moeder. 'Hoezo een taxi?'
'Je wordt eerst met taxi naar je school gebracht, daarna vlieg je heen en weer.' Toen Axel dat zei knipoogde hij naar me. Mijn familie is echt raar. Ik loop naar beneden met Axel en zeg gedag tegen m'n ouders en broer. 'Ik zie je nog wel Tam.'
'Later Ax.'
'Doei mama en papa.' Ik geef ze snel een knuffel en pak daarna mijn koffers 'Ik zal jullie missen, ik laat weten hoe het er gaat enz... Ik hou van jullie.'
'Wij ook van jou schat.' Antwoorden mijn ouders.

Als ik in de taxi stap rijd de chauffeur meteen weg en ik zwaai naar m'n ouders. Ik zet mijn bluetooth koptelefoon op en zet een afspeellijst aan. Ik pak mijn telefoon erbij en ga een boek lezen. Je komt elke seconde wel door als je maar een boek hebt.

'We zijn er.' Zegt de chauffeur. 'Dankjewel voor het rijden!' Ik stap de taxi uit met mijn koffers. Ik sta voor de reuze school waar ik sommige mensen zie komen aanlopen van een grasveldje. Ze hebben dezelfde littekens, maar die helen ook weer! Waarom heb ik dat ook gehad.
'Haha we weten nog niet welk soort je bent dus wacht maar rustig af. Je bent namelijk geboren van een engel en van een demon, dus we weten nog niet wat je bent.' Ik schrik me een hoedje en draai me om. Daar staat een man in een donkerblauw pak. 'Mag ik vragen wie u bent?' Vraag ik beleefd, hij zal wel een leraar zijn of zoiets met dat pak aan.
'Ik ben de directeur van deze school. Directeur Winsten is de naam. Loop maar met me mee, dan laat ik je kamer en kamergenoot zien.' Lacht hij me vriendelijk toe en ik volg hem de school in. Ik snap zijn verhaal eerlijk gezegd nog niet maar dat zal wel uitgelegd worden... hoop ik.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~$~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoofdstuk 3 is herschreven.