Third Person's POV
"Doc. kamusta po ang bestfriend ko?"
Sabay sabay na napatingin ang tatlo kay Gioniel dahil sa malakas na pagkakasabi nito ngunit hindi nawawala ang concern sa boses nito.
Gioniel's POV
Hingal na hingal akong pumunta sa ospital na ito na sinabi lang sa akin ng nakausap kong reporter. Hindi ko naman akalain na napakalayo pala nito. Nagtataka ba kayo kung bakit ganto nalang akong hingal na hingal at pawisan. Ang mga police na yun, pinaiwan ang motor ko at malapit lang naman daw ito kung di ko lang alam. Type nila ang motor ko.
Nagsalita ako sa nurse ng marating ko Information Table.
"Tracy Walter, where she is?" tanong ko sa nurse na nakabantay rito.
Hindi na ako nagulat nang magkatabi kami ni France sa Information Table dahil alam ko na kasing bilis din ng race cars ang balita lalo na kung tungkol ito kay Tracy.
"Base on record Sir, Miss Walter is on Emergency--" di ko na pinatapos ang sinasabi nung nurse at hinanap ko na agad ang direksyon papunta ng E.R. Madali ko lang iyong natunton. Sakto naman ang labas ng isang Doctor kaya mas binilisan ko pa ang pagtakbo at sakto akong napasigaw.
"Doc. kamusta po ang bestfriend ko?" di ko alintana kung naagaw ko man ang atensyon nilang tatlo dahil naramdaman ko ang mga mata nilang nakatingin sa akin.
"Excuse me, meron bang kahit isang kamag-anak?" tanong pa ng Doctor.
"Wal--" hindi ko pinatapos ang sasabihin ni Gigi ay nagsalita na ako.
"Say it now. Anu kung di ako kamag anak. Bestfriend ko yung nasa loob. Tell what happened to her?" nagtitimpi kong sabi.
Tumingin sa akin ang Doctor na parang nagtataka sa inaasal ko.
"Naiintindihan kita hijo pero kailangan makausap ko ang isa sa mga magulang o kamag anak ng pasyente" sabi ni Doc.
"Mawalang galang na po Doc. kami po yung kasama nung pasyente. Nawala po kasi sa isip naming tawagan ang parents niya so pwede po bang banggitin niyo na muna sa amin kung ano talagang nangyare sa mamahal naming kaibigan?" singit ni Gigi.
Isang malalim na hininga ang pinakawalan ng Doctor bago ito nagsalita.
"Mga hijo hija gusto ko sanang sabihin na maswerte pa ang kaibigan niyo pero hindi ganung kaswerte." sabi ni Doc.
"Anung ibig niyong sabihin Doc?" tanong ni France.
"Maswerte pa ang kaibigan niyo dahil nalagpasan niya ang 50.50 chance of living pero ikinalulungkot kong sabihin na kailangan niyo pang maghintay ng 24 hours" sabi pa ni Doc.
"Doc pwede ba diretsuhin niyo na kami?" pagpipigil kong sabi.
Kanina pa ako naiinis sa kanya. Kailangan ba talaga detail by detail tigok na kami sa kahihintay.
"Oh sige didiretsuhin ko na kayo. Nagkaroon ng komplikasyon ang mga ugat ng kaibigan niyo sa utak. Dinidetermine pa namin kung ilan ang pumutok na ugat. Sa kasamaang palad mga hijo, hija kapag di gumising ang kaibigan niyo within 24 hours kailangan nanamin siyang tanggalan ng machine dahil pwedeng magcause ng pagsabog ng utak niya ang radiant na nanggagaling sa mga machines." mahaba nitong sabi at saka umalis.
"Ano nang gagawin natin Gigi kasalanan ko 'to" sabi ni Cheche
Tsk, Ngayon niya lang naisip yun.
"No cheche. It's not your fault, masyadong nag isip ng nag isip ang utak ni Trace kaya siya natulala at di napakinggan ang mga sinabi natin sakanya. Pinilit natin siyang iligtas kaya wag mong sisihin ang sarili mo" sabi ni Gigi.
Natulala? Nag-isip ng nag-isip?
Ibig sabihin kasalanan 'to nang letseng France na yun.
Kusang napatayo at naglakad ang mga paa ko papunta kay France at walang anu anong sinuntok siya.
"Ikaw ang may kasalanan ng lahat" sabi ko habang hawak hawak ang collar ng damit niya.
"Pwe. What do you mean?" maang maangan pa alam naman ang tinutukoy ko.
"Mag mamaang maangan ka pa kung di mo sana siya niloko at tinatimer hindi siya matutulala at mag iisip ng maiisip. kasalanan mo lahat 'to" muli isang malakas na suntok ang ibinigay ko sa kanya.
Kitang kita ko ang pag agos ng mga dugo niya. Pinunasan niya ito at saka siya tumingin sakin ng matalim.
"Hindi ako ang may kasalanan nito. Ikaw ang nagsimula ng lahat." isang malakas na suntok rin ang iginanti niya sa akin.
Kanina ko pang iniisip paano kong hindi magising ang bestfriend ko? Paano ko? Paano ang mga araw ko? Wala na ang baboy ko. Hindi pwede.
"Tumigil na nga kayong dalawa, kung tinitigil niyo na yan. Sa tingin niyo ba kung nandito ngayon si Tracy sa harap niyo ano ang magiging reaksyon niya. Maiinis siya sa inyong dalawa kasi ang seselfish niyo alam niyo ba 'yon? Ikaw Gio lagi ka nalang bintang ng bintang, ikaw naman France pinapatulan mo naman. Hanggang kailan ba kayo magsusuntukan hanggang sa may mamatay?" sabi ni Gigi.
Napatigil kami sa pagsusuntukan at natahimik. Naupo siya sa isa pang bench samantalang ako naman ay nagtuloy tuloy papunta sa chapel nitong ospital. Naupo ako sa isa sa mga upuan at saka ako lumuhod at nanalangin.
'Lord wag na wag niyo pong kukunin sakin si Tracy, mahal na mahal ko po ang bestfriend ko. Lord sabi ni Doc kapag di nagising si Tracy within 24 hours huhugutin na ang lahat ng machines na nagpapatakbo sa kanya. Lord paano ako. Gusto ko pang bumuo ng madaming masasayang memories. Lord please, I trust you.'
Bumalik na ako sa tapat ng E.R. Nandun na ang mga magulang nila Cheche at Gigi. Nandun narin sina Tita at Tito.
Nagulat ako ng lapitan ako ni Tito.
"Mag-usap tayo" cold na sabi nito.
"Ano po bang pag-uusapan natin?" tanong ko.
"Gusto ko lang liwanagin sayo na niloko mo ang prinsesa namin, akala ko ba poprotektahan mo siya? Nasaan ka nakikipagsuntukan! Ano ka banamang bata ka?" napapailing na sabi ni tito.
"Layuan mo na ang anak ko . wag mo na siyang lalapitan pa kahit na kailan. Maliwanag?"
(AN: Talaga bang wala nang pag asa si Gio para kay Tracy lalo pa at natagpuan niya na ang sarili niyang minamahal ito. Abangan.
-Araruuu)
h_~dS
BINABASA MO ANG
Destiny:Tracy Walter(COMPLETED)
Любовные романы#28 seohyun #1 Greece Minsan ang mga bagay bagay ay talagang tinadhana ng mangyare. Kung magkakalayo man ang mga bagay na ito ay gagawa ang tadhana ng paraan upang muling pagtagpuin ang mga landas nila. Pero paano kung sa pagkikita nila ay hindi na...
