Κάποιος είπε κάποτε πώς μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Μάλλον οι Κινέζοι... Δεν έχω ιδέα! Χάλια το άρχισα... Πφ.. Πάμε πάλι! Γεια, είμαι ο Bond! Alex Bond! Καλά δεν είναι έτσι το επίθετο μου. Είναι Umber. Αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι Bond. ΑΡΓΚΚΚ... ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ!
-Εμμονή... Εμμονή.... Εμ...Jack? Τι μου είπες να πω μετά? Ξέχασα την ατάκα μου.
- Κάτι με τοξικά...
-Α ναι... Θυμήθηκα... Κάμερα σε εμένα... Πάμε!
Εμμονή... Αυτή η λέξη είναι σαν μια κατάρα. Τοξική κατάρα σαν αυτή του έρωτα...Τι παράξενο συναίσθημα! Δεν περίμενα να το ξανανιώσω... Αλλά η μοίρα παίζει παράξενα παιχνίδια! Για χρόνια ήμουν κολλημένος στο παρελθόν, όμως έπρεπε να προχωρήσω. Επέλεξα τον λάθος τρόπο αλλά το έκανα έτσι κι αλλιώς! Και εκείνη? Ήταν η εκλεκτή... Ήταν σαν ένα μαύρο τριαντάφυλλο, τόση ομορφιά βυθισμένη στην λύπη.
YOU ARE READING
The Black Rose
Teen FictionΚοίταξα μέσα στα λαμπερά πράσινα μάτια της. ''Υποσχέσου μου πώς θα σε ξαναδώ'' ''Το ορκίζομαι'' ~-----------------------------------------------------------~ !Don't copy the story! All rights reserved !Vote/comment! ...
