A Thousand Years (one-shot)

578 13 10
                                    

isang taon....

isang buwan...

isang linggo....

isang oras....

isang minuto...

isang sigundo.....

hindi ko alam kung kelan pa ako makaka alis dito sa hospital na ito di ko nga rin alam kung makaka alis pa ako dito.Lagi na lang sumasakit yung puso ko may pag kakataon pa nga na ayaw ko na mabuhay dito eh kasi sino ba naman mag aasam na mag i-stay dito sa hospital na ito ng walong buwan.Sabi ng mga magulang ko magagwan daw nila ito ng paraan sabi rin naman ng ISA kong kaibigan na wag daw ako sumuko dahil ang isang buhay ay may purpose.Sabi nila hindi ka daw bubuhayin ng diyos ng walang katuturan ng walang mahihinatnan.Pero sa isip ko anu yun? ang dami kong tanong sa buhay na hindi nila masagot! marami akong tanong sa isip ko kung bakit ako nandito.

Kung totoo nga iyon na ang bawat buhay ay may purpose ah eno para saan naman yung buhay ko? para saan itong buhay ko? gusto kong makita sa labas na ito ang mga taong masaya nag lalaro masayang namumuhay at normal ang kabuhayan.Pero bakit ganito pinag kaitan ako ng diyos na mamuhay ng hindi normal pinag kaitan sakin na wala akong karapatan para lumabas at singhutin ang sariwang hangin.

Minsan sinisisi ko ang diyos na bakit niya pa ako binuhay kung magiging ganito rin pala ako? awawalan ng karapatan sa isang bagay? Noong bata ako malaya kong nagagawa ang isang bagay na gustong gusto ko gawin ngayon.Pero noong bata ako nag karoon ako ng bestfriend na siya ang dahilan kung bakit ako nag kaganito ewan ko.

Alam kong aksidente lang naman iyong pag kaka bundol sa akin ng isang truck dahil sa pag lalaro namin.Pero ang pamilya ko may tinagong lihim sa akin na noong pinanganak daw nila ako butas na yung puso ko wala silang pera nuon kaya di nila ako magamot pero sa awa ng diyos eto buhay pa ako pagkalipas ng 18 years.

''umiiyak ka nanaman''

''hindi mo rin naman masisi ang isnag katulad ko eh.''

''birthday mo na ngayon 18th birthday mo na dapat maging masaya ka''

kailangan ko ba maging masaya? May isa akong kaibigan dito sa hospital na ito at siya yung dahilan kung bakit di ako nawawalan ng pag asa lagi na lang niya akong pinupuntahan dito sa room ko.

Pero kahit na mamaya ay birthday ko na eh anu naman ngayon? 

''alam mo roanne walang mararating yang pag iiyak mo bayaan mo mamaya may ireregalo ako sayo''

ngumiti naman ako sa sinabi ng lalaki na ito na nakaupo sa tabi ng kama ko.

''talaga justine? siguruduhin mong maganda yan ha?''

''oo naman sisiguruduhin ko''

*tok tok*

biglang pumasok sina mama at papa na may dalang cake.Grabe kahit sa ganitong sitwasyon ko may nag mamahal parin pala sa akin.

''anak kami ng daddy mo at ako na mommy mo eh nag so-sorry sayo dahil wala kaming magawa sabi ng doktor mo maari daw na yang lagay mo eh maging delikado kaya hayaan mo gagaw akami ng paraa. tiyaka eto oh birthday mo ngayon 18 ka na anak sana makahanap ka na ng mag papasaya sayo''

''mommy naman sinu ba naman mag kakagusto saakin kayo talaga! mom and dad salamat pala ha dahil nag tiya-tiyaga kayong alagaan ako. sige na ma akin na yang cake at ng mag wish na ako''

inabot  sa akin ni justine yung cake.

ang wish ko sana umabot pa akong ng 80 years old para naman ma enjoy ko at sana magamot na itong sakit ko at sana si justine at ang mga magulang ko eh sana di sila mag sawang mahalin ako.

pag katapos kong mag wish hinipan ko na yung candle.Kumain narin kami pati si justine naki kain na.

''a-aray yu-yung puso ko mama ang sakit''

maiyak iyak kong sbai bigla na lang sumakit yung puso ko at medyo di na ako makahinga'

''dok dok nurse yung anak ko!!!!''

masigaw sigaw nilang sabi habang ako nakahiga na nang hihina si justine naman lumabas ng pinto.

di ko mamalayan na may pumapatak ng luha sa akin.pumasok na yug doktor at nurse at tinurukan ako ng injection.

namalayan ko na lang na namanhid na ako at nawalan ng malay at tuluyang nakatulog.

*next morning*

pag dilat na pagdilat ko medyo masakin yung dib dib ko. may nakita akong sulat sa tabi ng lames ko.kinuha ko naman iyon at binuksan.

np: a thousand years (i play niyo yung sa multi media para dama niyo please XD)

'' hello roanne kung nababasa mo ito siguro magaling ka na no? alam mo masaya ako dahil magaling ka na :) tiyaka pangako mo sa sarili mo na hindi ka na iiyak ha? hindi ka na mawawalan ng pag asa? tiyaka tandaan mo nandiito ako at ng magulang mo na nandito para sayo :) wag na wag ka mawawalan ng pag asa sabi nga ni tita humanap ka na ng lalaki na para sayo na makkapag pasaya sayo dadating ang araw na mawawala ang mga magulang mo pa-paano ka na kung wala kang mahahanap na lalaki na para sayo? sino mag aalaga sa iyo when that time comes? tiyaka sana mapatawad mo na rin ako na kundi dahil sa akin hindi ka mabubundol ng kotse hindi ka mapipilayan sorry dahil ngayon ko lang ito sinabi dahil aalis na ako papuntang korea patatag ka ha wag basta susuko :)''

ni hindi ko na mabasa yung sulat dahil punong puno na ng luha yung papel ni hindi ko alam ang sasabihin ko.na siya pala yung lalakeng bestfriend ko nuon pero bakit ganun di ko kayang magalit sa kanya? at aalis na pala siya.

bigla akong luabas ng kwarto gamit ang saklay ko at hinanap yung room ni justine bakit hindi niya sinabi na aalis na pala siya? bakit hindi niya sinabi na lalayo na pala siya?

''nako maam bawal pa po kayo lumabas''

ang dami ng humarang sa akin na mga nurse pero wala akong pake elam basta mahanap ko yung room niya at makaunta duon 

pag bukas ko ng room niya wala na akong nakita kung hindi yung nurse na nag liligpit ng kama niya.

hindi ko na mapigilan yung sarili kong maiyak lumapit ako sa nurse na nag aayos ng kwarto ni justine.

''nu-nurse asan yung lalke dito?''

''ay ate pumanaw na po ang sabi dinonate daw niya yung puso niya sa isang babae. ngayon po dinala yung labi niya sa korea at dun po siya binurol''

''pe-pero ano pong sakit niya?''

''bulag po iyon sabi ng magulang niya nabulag siya nung bata pa siya dahil ni ligtas daw niya yung batang babae''

ni hindi ko mapigilan umiyak ilang taon ko siyang sinisi dahil sa nag kaganito.ayun pala dapat ako yung sinisisi niya gusto kong humgi ng sorry pero...

wala na...

huli na ang lahat...

patay na siya....

____________________________________________

A/N HAHA NA IIYAK AKO RITO HABANG TINA TYPE KO ITO KAHIT WALANG NAKAKIYAK XDD HAHAHAHHAHA

DEDIC KAY BAKLA XDD HI BAKLAA XD

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 04, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

A Thousand Years (one-shot)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon