Giriş

110 3 0
                                    

On beş yaşımdayken, ailem mutfağımızdaki mantar panoya, öfkeyle mektup yazan bir kızın karikatürünü asmıştı. Kızın mektubunda, "Sevgili anneciğim ve babacağım, mutlu çocukluğum için size çok teşekkür ederim. Yazar olma şansımı yok ettiniz," yazıyordu.

Bu kitabı aileme ithaf ediyorum.

Sevgili anneciğim ve babacağım, mutlu çocukluğum için size çok teşekkür ederim. Bir gün bir kitap yazabileceğimi düşünerek, mutfağımızdaki mantar panoya astığınız karikatür gibi önemsiz görünen jestleriniz de dahil olmak üzere, bana sayısız açıdan yazar olma şansını verdiniz.

Artık bir yazarım ve ilk kitabım sizin için.

Çöllerin Asisi Ön OkumaWhere stories live. Discover now