Baranda's POV
This is the day. Our graduation day. Ito yong pinakahihintay namin at ng mga magulang namin na araw ng mga buhay namin. Nakaka proud sa sarili because finally bukas we can say, "we made it".
"Congratulations, Anak". Saad ni Mommy na mangiyak-ngiyak pa. Nandito silang lahat, kasama ang bunso namin at syempre ang Daddy ko.
"Salamat, Mommy. This achievement is all for you guys." Sabay group hug namin.
"Hali na kayo, baka ma late pa tayo." Sabay sabi ni Daddy. Nag yehey naman ang kapatid ko. Hahaha. Batang bata nga.
Papunta na nga kami sa Auditorium ng school. Kinakabahan ako. Masaya nga pero somehow, nakakalungkot din. Si Pedrosa pala mukhang tanga nga, noong nagpa Food box kami. Masaya, nakakakilig. Pero ito yung naging usapan namin.
"Alam mo porket, gusto mo ako, ganyan kana makapag salita. Sinabi ko bang pwede akong ligawan?" Doon man sya muntik mabilaukan. Hahaha. Totoo naman kasi. Ang bata pa para magligawan.
"Oo, alam ko naman yun. Pero seryoso ako, maghihintay ako hanggang sa pwede kana ligawan." Ay matindi, tingnan lang natin. Syempre kahit gusto ko sya. Dapat Maria Clara parin.
"Basta, masaya ako na naging ganito tayo, bago tayo magsitapos." Sabay ngiti ko man sa kanya. Ayun ngumiti din siya.
"Nichole, maghihintay talaga ako. Kaya please don't you dare na magpaligaw sa iba. Bubungiin ko yan lahat." Grabe sa bungiin.
"Alam mo Pedrosa kung ikaw kaya ang bungiin ko ngayon na." Hahahahaha. Grabe kasi. Muntanga talaga tung mokong na ito.
"Ito naman, binibiro lang. Basta see you sa Friday." Sabay ngitian namin at kumain na kami.
___________
O diba, muntanga si Pedrosa diba. Andito na nga kami. At magsisimula na nga any some minutes. Kaya nag siupo naman kami sa designated seats namin. Katabi ko si Loisa Andalio.
"Congrats sa atin". Bungad ko sa kanya.
"Salamat, congrats din sa atin." Tapos ayun nga picture picture. Sayang ng outfit eh hahahaha. Tapos nakita ko nandoon si Pedrosa sa medyo back part. Kaya umupo nalang ako ng maayos. Sanay naman kasi akong mag seryoso. Hahaha
"Guys magsisimula na tayo. Congratulations sa inyong lahat." Saad ni Maam Alex. Ayun hiyawan naman kaming lahat. Kinabahan naman ako bigla sa speech ko mamaya ano daw sasabihin ko. 3 minutes pa naman. Hindi ako nag practice eh. Gusto ko galing sa puso ko. Hanggang tuloy tuloy ang flow. Hanggang nag salita na ang Resource speaker. Ang daming pinapa realize sa amin. Ang daming mga aral. Di pa daw dito natatapos, kundi panibagong yugto na naman ng libro namin. She wished us goodluck para sa college life namin. At ito na nga, awarding ceremony na.
Hanggang tinawag na si Axel, Fifth. At pareho lang naman talaga kaming sasabihin eh. Puro thankyou's at pamamaalam sa alma mater namin.
"May we call on our 1st honorable mention Baranda, Nichole to give us a short message." Ayun nga tinawag na ako ng Emcee. At mas lalo akong na tension sa palakpakan at I see my family na masaya talaga sila for me.
"I don't have a paper here, impromptu po ito. Di ko naman po ito papahabain. Salamat sa pagiging part ng buhay ko, in 4 yrs in secondary, in some part, I am hopeless na magkaka friends pa ako. And I am sorry for not so being kind creature to all of my classmates. Alam ko naman na malayo loob ko sa inyo, but I am blessed and grateful to have you all in my life guys. Sa PBB U Community namin salamat utang namin lahat sa inyo ito and sa teachers namin, lalo na kay Ma'am Alex, we are going to miss you too ma'am. We are wishing you all the best din po. Sa family ko, salamat Dad for giving us a comfortable life kahit LDR tayo nila mommy at kahit 4 yrs din tayong palipat lipat na dalawa ng tirahan. Sa mommy ko na all the way ang support kahit malayo, sa kapatid ko na sweet. Salamat po. Inaalay ko po ito sa inyo lalong lalo na sayo, God. At sa taong makulit, sana di ka mag bago. Bata pa tayo, mag aaral muna tayo at paalam ka muna kay Mommy at Daddy. That's all po." Hahahahahaha ayun natawa sila sa last na sinabi ko. At nakita ko namang pailing iling na tumatawa si Pedrosa sabay tukso ng mga katabi niya. At umupo na nga ako ulit. Hanggang si Pedrosa na nga ang magsasalita.
"Lahat naman nasabi na nung 3, ano pa isasabi ko? Grabe kayo." Napatawa naman kami. Mansisi ba naman ang loko.
"Pero seryoso ako ngayon, Salamat guys. Too gay to hear this but I will miss you all. Sorry for being a bad ass but I am good. Promise." Sabay taas pa ng kamay. "All I can say, thank you so much sa lahat. Salamat sa pamilya ko, sa alma mater namin, sa lahat lahat pati na din sa mga may crush sa akin. Hahahaha." GGSS talaga tung gagong to. Hahahaha " At sa'yo salamat kasi halos mag tatapos na ang school year napansin mo din ako. Accept mo na din ako pag may time sa FB huh". Ayun tawang tawa naman ang lahat. "Hanep grabe din yung pagpapansin ko sayo. Ngayon lang nag effect. Opo, papaalam ako kay Mommy at Daddy natin ay mo. Hi Daddy at Mommy ni Baranda. Manliligaw po ako sa kanya pag nasa right age na po kami. Aral po muna bago landi. Thankyouu." At ayun nga bumaba na sya sa stage,habang nagpapalakpakan at tumatawa ang karamihan, tapos ako di makapaniwala, ang loko sinabi talaga yun in public. Ay ewan nalang sa kanya. Tinitingnan ko parents ko at ayun tumatawa sila. Ewan ko ba.
" Ui, keleg siya." Ay G na G talaga tu.
"Ewan ko sa'yo, bubungiin talaga kita." Ayun umalis na sya. Hahahaa abnoy talagang Pedrosa. Hanggang Si Jaime na nga at patapos na ang ceremony.
-------------------------
Tiring but fulfilling day. Natapos din ang ceremony. Nakauwi na nga kami dito sa tinutuluyan namin ni Daddy. At may konting salo salo. Andito mga relatives namin all the way pa sa lugar namin at ang mga kapit bahay namin dito ni Dad. Yung mga classmates ko wala dito may kanya kanya handaan eh. Filipino tradition na kasi diba ang kainan. Hahahaha
"Lalim ng iniisip ah. Baka mag boyfriend kana huh." Sabay sulpot naman ng parents ko. Tu talagang dalawang tu hahaha.
"Sus, di pa ako pwede. Pag nasa right age na right?" Hahahaha
"Tiwala namin sayo ay nandito lagi, and we are proud of you kasi we know na napaka responsible mong anak. Kaya ang support namin is always there for youu." Ays ang swerte ko sa parents ko.
-----------------------------------------
4 yrs later
"Baaaaaaaabe, late na tayo. Kanina pa naghihintay sila Tita at Tito sa labas." Hulaan niyo kung sino sya. Hahahahaha yes kami na. 2 yrs din siya nanligaw noong pag 18 ko and finally 20 na ako, and finally sinagot ko na din siya.
"Babe ito naaaaaa oh. I love you baby boooy, Happy graduation to us." Sabay abot ko ng Gift ko sa kanya. Opo graduation namin ngayon. I took up, BSBA and he took up Psychology naman. Hahahaha
"Di ko dala sa akin eh. Bukas ko nalang ibigay sa'yo kakainis ka naman. Bat may surprise ka. Salamat Baby Girl." kaasar tu walang I....
"I love you so much my babe, my baby girl."
-FIN
@Maldzalltheway
