"Anlaşmaya tamamen sadık kalacaksın Aras, anlaştık mı?"
"Sence buna inanır mı dersin?"
"Bakıp göreceğiz."
"Hala aklımda bir çok soru var. Mesela..."
"Hayır Aras, sorularını doğum sonrasına sakla. Anlaştık mı?"
Çenesinin etrafını sıvazlarken onaylar anlamda salladı kafasını. Ama hala derin düşünceler içinde havuza dalmıştı.
Yanına bir adım yaklaştım veellerini tutup gözlerine baktım.
"Bunların hepsini geride bırakmak istiyorum ve şimdilik tatilimizin tadını çıkartmak istiyorum ama aklımda bir soru var Aras, söz veriyorum bundan sonra kapanacak konu."
Ne olduğunu merak edrmişcesine baktı.
"Nedir?"
"O kimdi? O bana zarar veren, seninle akşamları gizlice konuşan kimdi?"
Sıkı sıkı tuttuğum elleriyle o da iyice sıktı ellerimi.
"Bunu öğrenmek sana ne kazandıracak ki? Sadece Ayça'nın elemanlarından biri."dedi gülümseyerek.
Ekin'den şüpheleniyordum bu konu da ama, Ekin olsa da ne olacaktı ki? Yani intikam falan alacak değildim zaten acınacak konumdaydı.
"Hisse olaylarını ne yapacağız?"
"Onu doğuma kadar bu konuda oyalamalısın. Onu imzalayacağına inandırmalısın, ama imzalamamalısın Aras, bu konuda senin kıvrak iş zekana güveniyorum."
Kucağında Ares ve Arsen ile gelen iki koruma ve her birinin ellerinde birer biberon vardı.
"Mamalarını içtiler lakin uyumuyorlar Aras Bey."dediklerinde arkalarından küçük, elinde ayıcık olan bir bebeğin kapı arkasında saklandığını gördüm.
"Seni görüyorum Sibel, saklanmana gerek yok."dediğim de kapının arkasından kafası yere eğik bir şekilde çıktı ve ayaklarını sürüye sürüye yanıma geldi.
Aras Ares'i alırken bende Arsen'i aldım.
Aras, Ares'in göbeğine öpücükler kondurdukça nefesi kesilecek gibi oluyordu gülmekten. Arsen ise boynumdaki kolyeye odaklanmış kucağımda yatar durumdayken sürekli onunla oynuyordu.
Sibel aramıza geldi ve oturdu.
"Baba, beni sevmiyor musun?"dedi kafasını eğip dudak bükerek. Kendisini acındırmayı kimden öğrenmişti bu?
"O da ne demek?"dedi Aras Sibel'e dönerek.
"Bu gün bana masal anlatacağını söylemiştin."dedi.
O yüzden Aras'ı gördükçe uyanıyordu, normal de deliksiz uyuyan kız, bu gece iki oldu huysuzlanıyordu.
"Aras..."dedim kaşlarımı çatarak.
"Tamam, sakin olun, unutmuşum, aklımdan çıkıvermiş. Anne kız üzerime gelmeyin lütfen ben savunmasız bir erkeğim."
"Savunmasız mısın bilmem ama anne kız üzerine gelme konusunda kararlıyız, gardını alsan iyi olur."
Sibel, kafasını kaldırıp bana baktı.
"Sibel, baban senindir. Ayıcığı hırpalamadan döv."dediğimde kaşlarını eğip kötü karakterler gibi baktıktan sonra sinsi gülümsemesiyle babasının kolunda ayıcığı paralamaya başladı.
