1 AY SONRA:
Kerem hastaneden çıktığından beri Zeynep sanki yemin etmiş gibi,inatla Melis'lerle konuşmuyordu.Kerem de hala Barış'a kızgındı ama iki erkek ne kadar kavga etse de eninde sonunda barışır,ama kadınlar öyle mi?Bin dereden su getirsende inatları inattır...
Zeynep ve Kerem evde kahvaltı ediyor:
"Zeynep.."
"Efendim aşkım?"
"Melis,benc-"
Zeynep çatalındaki salatalığı tam ağzına götürecekken birden tabağa bırakır.
"Anlamıyorsun herhalde.O kızın adı bi daha bu evde anılmıycak.Barış'ında!"
"Zeynep neden bu kadar inat ediyorsun?"
Zeynep masadan kalkar "Çünkü Barış seni bir anlık intikam duygusuna satıp öldürmeye kalktı,bundan daha da kötüsü o kız buna rağmen onu bana savundu."
"O onun sevgilisi."
"O onun sevgilisiyse sende benim sevgilimsin.Ve ben sevgilimi sokakta bulmadım."
"Zeynep..Aslında biz seninle sokakta tanıştık,parkta."
"Şakanın sırası değil Kerem."
Zeynep hızla kapıya yöneldi.
"Nereye?Yemiyor musun?"
"Sahile ve doydum."
Zeynep evden çıkar ve sahile doğru yürür.Yürümek her zaman rahatlatır insanı,kulaklığıda takarsın ve arka fonda sahil.Mis...
-
Kerem mutfağı toparlayıp salona geçtiği sırada kapı çalar.Kerem gelenin Zeynep olduğunu düşünerek kapıyı açar.Ama gelen Barış tır.
"Ne işin var senin burada?"
"Kerem..Abi yapma böyle.Bak senden binlerce kez özür diledim,ve binlerce kez daha dileyebilirim.Ama nolur affet kardeşim beni."
"Geç içeri."
Barış salona geçer Kerem de arkasından gelir.
"Kerem,bak beni bu dünyada Melis'ten bile çok en iyi sen anlarsın.Tamam yaptığım en büyük şerefsizlikti ama biliyosun ben anne ve babasız büyüdüm.Tamam yanımda siz vardınız ama yinede yoklukları hissediliyor be abicim.Mesela şimdi Melis hamile.Annem olsa geliniyle sürekli ilgilenirdi.Sevim yengem gibi.Bak sürekli arıyor Zeynep'i dimi?Sürekli..."
"Barış.Sana o gün hastanede de dedim.Ben seni hep anladım.Babamın yaptığı piçlik,yengem ve amcama yaptığı ama en çokta sana yaptığı adilik için onu sildim.Ama sen bunca zaman zaten yalnız değildin.Annem ve babam seni her zaman evlatları gibi gördüler.Sabah annem beni öperek kaldırırdı,sonra da seni.Biz seninle kuzenden çok her zaman kardeş gibiydik.Biliyorum nolursa olsun hiç kimse anne-babanın yerini dolduramaz ama biz hep vardık."
"Kerem,ben kardeşimi kaybetmek istemiyorum abi."
Barış'ın gözünden 1-2 damla yaş düşer.Daha sonrada Kerem'in...
"Kardeşiiiim" diye sarılır Kerem Barış'a.
"Özür dilerim nolur affet.Lütfen Kerem.Eskisi gibi olalım abi."
Kerem gülümser "Hala freni bozuk bir arabam var." gülerler.
-
Zeynep yürüyüşten rahatlamış bir şekilde eve döndü.Kapıyı açtığında Barış ve Kerem spor kanalı izliyordu.Zeynep'i gören Barış ayağa kalktı.
"Zeynep.Ben özü-"
"Ben yukardayım."
Barış'ı dinlemeden odaya çekildi Zeynep.Barış ise üzülmüştü.
"Boşver abi kadınları bilirsin,zor affeder ama affeder yani.Zeynep le sende kardeş gibisiniz.Küsemez o sana."
"Ben artık gidiyim ya.Melis evde."
"Tamam."
-
Bir yandan yıkanan perdeleri elinde bir yandan Barış'a söve söve salonda ilerliyordu Melis.
"Dedim akşam perdeler yıkandı as diye.Beyefendi koltuktan kıçını kaldırıp asamadı."
Tabureyi alıp duvarın önüne koydu ve perdeleri asmaya girişti.O sırada kırık tabureyi aldığını farketti ama çok geçti.Melis çoktan yere yapışmış,eli hemen karnına gitmişti.
"Bebeğim..Annecim.Özür dilerim.Gitme nolursun.Bırakma anneyi." ağlıyordu.Ama sebebi düşüşünün acısı değildi,canının yandığı aklına bile gelmedi,gözyaşları bebeği içindi...
-
Barış kapıyı açıp eve girdiğinde salonda yerde yatan Melis'i görünce hemen kucaklayıp gözyaşlarıyla hastaneye getirdi.Melis ameliyatta Barış ta kapı aydı.Cebinden telefonunu çıkardı.
-
Kerem ve Zeynep salonda televizyon izlerken Kerem'in telefonu çaldı.
"Alo Barış?"
"Kerem Melis.."
"Noldu Melis'e?" Melis lafını duyunca Zeynep telaşla kıpırdandı.
"Kerem Melis perde asarken düşmüş."
"Neeee?"
"Hastanedeyiz abi gelin."
"Tamam hemen geliyoruz."
Kerem telefonu kapattığında Zeynep'in meraklı ve endişeli gözlerine baktı.
"Melis,perde asarken düşmüş."
"Neeeeee????!!"
"Hastanedelermiş."
"Meliiiiiss....." yerinden kalkıp "Kerem yürü hemen hastaneye gidiyoruz."
-
Barış ameliyathane kapısında bekleyişini sürdürürken Zeynep ve Kerem geldi.
"Barış Melis nasıl?"
"Zeyneeep..Ona birşey olmaz dimi?Hepsi benim suçum.Akşam bana perdeleri yıkadım hadi as dedi ama ben üşendim.Allah benim belamı versin!"
"Şşştt sakin ol.Senin suçun değil." Zeynep Barış'ı omzuna yasladı.Yüzünden ağladığı belliydi Zeynep'in.Hem de çok...
Ya Melis'e bişey olursa?Zeynep napardı o zaman.Bırak vicdan azabını kızkardeşi gibi gördüğü insan ölünce,en büyük desteği giderse napardı?Zaten anne ve babası da gitmişti.Şimdi ya Melis te giderse?Ya o da bırakırsa Zeynep'i?
Zeynep bunları düşünürken doktor ameliyathaneden çıktı.
Bu şarkıda seni ne çok özlediğimi
Anlatmak istedim sana bir kere olsun
Bir sen kaldın bana, sakın bırakma
Al yollarına hisset yanında
Dostum, dostum, dostum, can dostum..
19.BÖLÜMÜN SONU...
ACABA MELİS'E NOLUCAK?ZEYNEP VE MELİS BARIŞACAK MI?HEPSİ YENİ BÖLÜMDE.
YORUMLAR ARTARSA SEVİNİRİM :)
