Half Angel, Half Demon. ☑️

Hoofdstuk 5

Ik word wakker doordat er iemand op de deur klopt. Ik sta gapend op en loop naar de deur. De postbode staat voor de deur met een pakketje. 'Een pakketje voor Tamara.' Zegt hij. Ik pak het aan en sluit de deur weer. Ik ga op mijn bed zitten en open het pakketje nieuwsgierig. Er zitten een paar foto's in van vroeger en nog wat andere spulletjes die ik ben vergeten om mee te nemen. Er zit ook een schaar in, ik heb geen idee waarom. Ik zet de doos weg en zie nog een papiertje liggen die er waarschijnlijk uit zijn gewaaid. Er staat op: "Hoi lieverd, je hebt het daar waarschijnlijk al naar je zin met je kamergenoten enz. Ik dacht dat je deze spullen misschien nog wel kan gebruiken. Ik hoop zelf natuurlijk dat je een demon wordt, en je vader een engel. Maar we zien het wel... als het iets anders is zul je terug naar huis moeten. Je kan dan niet langer daar blijven, zodra je weet dat je iets anders bent vertrek je ONMIDDELIJK terug naar huis! Veel plezier daar nog lieverd. Kusjes mama."

'Maar ik wil helemaal niet weg!' Roep ik net iets te hard. 'Wat is er Tamara?' Mompelt Ariël.
'Sorry dat ik jullie heb wakker gemaakt meiden, maar als ik iets anders ben. Een half waarschijnlijk, zegt mijn moeder dat ik "ONMIDDELLIJK" naar huis moet. Hier lees het briefje maar.' Ik geef het briefje aan Storm die ondertussen naast me op bed is gaan zitten. De andere komen er ook bij zitten en staan.
'Was jij dit vroeger Tamara?' Vraagt Valery als ze in de doos zit te neuzen. Ik glimlach
'Ja dat ben ik.'
'Wat ga je doen? Ga je echt weg als je een half bent? Of?'
'Nee Aqua, ik blijf gewoon hier. Ik ga trainen zodat het beest er niet naar buiten komt, en ik ga op zoek naar dat hulpmiddel. Ik wil ook niet weg hier bij jullie!' Er rolt een traan over m'n wang als ik eraan moet denken dat ik hier weg moet. Ik ben hier pas een dag, maar ik voel gelijk al dat dit een heel mooi schooljaar gaat worden.
'Niet huilen Tam.'
'Sorry Joël, maar bij de gedachte dat ik hier weg moet, vind ik gewoon niet fijn...'
'Kom we kleden ons aan, het ontbijt staat al in de kantine.' Ik trek een setje kleren aan en ga naar de kantine toe, als ik een bord heb gepakt en het eten er wordt opgeschept. Is het een vieze groene drab en nog gele drab. 'Gadver.' Roep ik ietsjes te hard uit.
'Oh zei ik dat hardop? Sorry!'
'Ja meis, dat zei je hardop. Jij bent zeker nieuw hier?'
'Ja, dat klopt, sorry mevrouw.'
'Maakt niks uitloop maar door.'
Ik pak nog een bakje yoghurt en wat fruit en ga dan naar de tafel.
'Eten jullie dit serieus op?'
'Het is echt lekker hoor! Probeer het maar.' Zegt Valery.
'Omdat je het zo lief vraagt.' Ik neem een hap en kauw er even op... Hmmm dit is lekker! Het smaakt gewoon naar friet.'
'Zie je nou wel!'
'Haha klopt, dankje Val!'

'Kom Tam, we hebben zo onze 1e les samen!' Roept Storm als we terug zijn in onze kamer. Ik pak m'n tas en stop de benodigde boeken erin en loop met Storm mee naar ons klaslokaal. Tijdens de les voel ik een tinteling van schuin achter me, als ik omkijk kijk ik in de zwarte ogen van Samuël. Ik heb eerder zijn naam gehoord, vandaar dat ik weet hoe hij heet. Ik kijk snel terug naar de leraar, alleen ik kan me niet meer focussen. Tijdens de 5 minuten die we hebben om naar ons volgende lokaal te lopen, vertel ik het Storm. 'Tam, sorry dat ik je dit moet zeggen. Maar hij staart de hele tijd naar je omdat hij je waarschijnlijk leuk vindt.' Ik zet grote ogen op en staar haar even aan. 'Wat heb ik hieraan haha.'

Als we aankomen bij het lokaal ga ik snel op mijn plek zitten en luister naar de docent.
'Vandaag hebben we het over de geschiedenis van de halven!' Als hij 'halven' zegt kijkt hij even naar mij. Iedereen juicht, maar ze worden stil als de leraar zijn hand op steekt. 'Hier een document over de eerste half in de geschiedenis.' Hij gooit letterlijk een dik plakkaat van misschien wel een paar kilo aan papieren bij iedereen op de tafel.
'Voor de lessen doen we het digitaal, maar om thuis te leren heb je een papieren versie.' Vertelt de docent. Je hoort al een aantal kreunen als protest. Iemand zegt zelfs: 'Maar meneer, dit is te veel om mee te nemen.' De docent negeert hem. Geniaal om te zien eigenlijk.
De docent opent het document, daar staat de eerste half afgebeeld op de voorpagina. Het is een meisje, en ze lijkt op een oudere versie van mij. Sommige kinderen van de klas hebben het door en kijken naar mij, de andere worden aangetikt en kijken nu ook naar me. 'Is ze echt een half? Of lijkt dat maar zo?'
'Als ze een half is, is ze wel erg slap zeg!'
'Ze kan het nooit zijn! Kijk naar haar.'
Wordt er overal gefluisterd en geroepen.
De docent beveelt iedereen om weer naar het document te kijken. Ik kan niet meer bij de les blijven en ren het lokaal uit zodra de bel gaat. 'Tam wacht nou!' Hoor ik Storm nog roepen.
Ik bots tegen 2 jongens aan, als ik ze aankijk zie ik dat het Zack en Samuël zijn. 'Sorry jongens!' Ik ren gelijk weer door naar de wc's denk ik. Ik vind het wel vreemd dat die 2 bij elkaar waren eigenlijk, wat ik heb gehoord is dat ze niet echt met elkaar overweg kunnen.

Ik loop richting de kantine nadat ik me heb opgefrist en er weer fatsoenlijk uit zie.
Bij de tafel in de kantine zit Storm te praten met de andere meiden. Waarschijnlijk over net. 'Hoi Storm, sorry van net. Ik bedoelde het niet zomaar al die opmerkingen waren lastig.'
'Maakt niet uit Tamara, het is ook lastig.'
Ik geef haar een knuffel en het is weer goed tussen ons.

Ariël vraagt of ik meega naar hun club plekje, dus zo doende lopen we nu ergens door wat donkere gangen op naar hun plekje. We lopen ondertussen door verschillende gangen die me nooit zijn opgemerkt, maar het wordt nu vreselijk donker. Nog donkerder dan net, toen er geen lampen brandde.
De meiden die voorop lopen duwen de deuren opzij en er verschijnt een helderblauw meertje midden in de kamer, allemaal groene planten eromheen, dauwdruppels op de planten wat zorgt voor glinstering en nog een klein strandje bij het meertje. Aan de andere kant zit er een steiger.
'Kom we gaan met onze voeten erin, er zitten ook van die visjes in die je oude huidcellen opeten waarvan je dus schone voeten krijgt, het voelt aan alsof ze kusjes geven!' Roept Valery blij.
'Oml die visjes ken ik.' Roep ik blij uit.
Ik loop naar de steiger en ga naast Joël en storm zitten. Ik laat m'n voeten in het water zakken. De visjes komen gelijk al en beginnen met eten aan mijn voet. 'Zucht dit is zo lekker!'
Nadat we klaar zijn gaan we terug naar onze kamer. Ariël legt uit dat zij ook een paar lessen per dag met ons (Storm en ik) heeft, en dat zijn dan vooral lessen over de kennis van je magie.

~Een week later~

'Kom op Tamara! Je moet opschieten! Straks ben je te laat!' Schreeuwt Joël mij wakker.
'Jaja ik ben al wakker.' Zeg ik nog slaperig. Ik zweef opeens in de lucht en word aangekleed. Ik kijk Storm boos aan.
'Wat?! Als jij je niet op tijd gaat klaar maken moet ik het doen!'
Er komt wat water aangevlogen en het maakt me haar nat. De planten blaadjes vormen een borstel en Joël kamt mijn haren. 'Chop chop chop, naar je test jij!' Valery duwt me de deur uit en ik loop maar richting de plek waar het straks allemaal gaat gebeuren.
Blijkbaar ben ik veel te vroeg dus ik loop naar het park. Wanneer ik aan het lopen ben komt Samuël opeens naast me lopen. 'Hey Tamara.'
'Hey.' Zeg ik droogjes. Ik zag dat hij iets wilt gaan zeggen maar het niet durft.
'Als je wat wilt zeggen zeg het maar hoor.'
'Zou je een keer met mij willen lunchen?' De vraag kwam zo plots dat ik eigenlijk te snel ja zei. 'Ja hoor. Ik moet denk ik maar weer eens terug, voordat ik te laat kom.' Dat gezegd te hebben loop ik snel weg. Waarom zei ik eigenlijk ja? Zucht... mijn hersens soms ook.

Ik kom bij het lokaal aan en zie dat de leraar er is om mijn test af te nemen. 'Zo je bent er, een paar seconden te laat, maar oké. Ik zal het deze keer door de vingers zien. Laten we maar beginnen.'

Na de test ben ik moe en strompel meteen rechtstreeks naar mijn bed toe en val in slaap. Ik hoor vanzelf de uitslag wel.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~$~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoofdstuk 5 is herschreven.