Evdeki Kız

Öleceksin

Hikaye geç oldu kusura bakmayın.Anca müsait oldum,eğer hikayeyi beğenmezseniz kusura bakmayın uykum var.Uykulu bir şekilde yazacağım :)

Notu almak için,kapıya doğru yürüdüm.Ellerim titriyordu,artık daha fazla dert çekecek durumda değildim.Korkarak notu okumaya başladım."ÖLECEKSİN" bu da neydi böyle?Ne ölmesi?Belki de ölsem herkes için iyi olacaktı,bilemiyorum.Temiz hava almak için bahçeye indim.

                                                                        BAHÇE

  Gene tek başıma bankta oturuyordum.Normalde de böyle yalnız takılan birisiyimdim,ama şimdi delilerle arkadaşlık edemezdim.

-Sofi.

-Hey,merhaba.

-Nasılsın bakalım?

-İyiyim sanırım.

-Yanına oturabilir miyim?

-Ah tabii kide doktor.

-Doktor demene gerek yok.Harry demen yeterli.

-Tamam.

-Söyle bakalım,neden iyi gibisin?

-Bilemiyorum.Aslında benim deli olduğumu düşüneceksin..

Harry bana dik dik bakarak ne demek istediğini anlamıştım.

-Bir not geldi odama..

-Nasıl bir not?

Cebimdeki notu Harry'e gösterdim.Biraz baktıktan sonra bana dönerek"Bu not olduğundan emin misin?"diye sordu."Tabii kide.O not."dedim.Biraz şüpheli bir şekilde tekrar bana bakarak"İyi de Sofia,bu kağıtta bir şey yazmıyor."Şaşırmış bir şekilde elindeki notu çekerek baktım."Nasıl ya?İşte öleceksin yazıyor." 

-Sofi,bu kağıt boş.İstersen başkalarına da gösterelim..

Utanmıştım,ne diyeceğimi bilemeden oturduğum yerden kalktım.

-Sofia,buraya gel!

Söylediği şeylere kulak vermedim,odama çıkmıştım.Kapıyı açtım,karşımda bir erkek duruyordu.

-Sende kimsin!

Ses yok..

-Kimsin dedim!

Yanıma geldi,kulağıma eğilerek"ÖLECEKSİN"dedi.Kimdi bu?Bu neydi böyle?

Umarım beğenirsiniz,hem kısa hemde saçma oldu ama yayımlayım dedim. -_-