Ang buhay na pinangarap

Ang alala ni Ariana

Pirena: Ashtadi kong Rama gising na
Azulan: Ang aga aga eh
Pirena: Anong maaga. may araw na kaya
Azulan: Ay Oo nga pala

Pyra: Ina, Ama

Niyakap ni Pyra ang Ina at Ama niya

Pirena: Oh Pyra nasaan si Mira, nasaan ang nakakatanda mong kapatid
Pyra: Yun nga po Yna, pinapatawag na po kayo doon kasi may pagpupulong ulit
Azulan: Tungkol sa ano ang pagpupulong
Pyra: Yna, Ama, umiiyak si Avte Mira kasi malapit na silang dukutin ni avte Lira ng mga Vedalje kagabi
Pirena: Ano???
Pyra: Opo kaya pumunta na po tayo sa pagpupulong
Azulan: Tayo na mahal kong hara. At batid ko kung gaano mo kamahal si Mira. Lalo na't ayaw mo na siyang mawala gaya noong namatay sila at ng mga tangapangalaga hindi ba
Pirena: Salamat mahal ko
Azulan: Basta ito ang tatandaan mo, di ko man kadugo si Mira ay parang anak narin ang turing ko sa kanya. Naging magkaibigan rin sila ni Ariana kaya sa t'wing nakikita ko ang Tapang at Husay ng iyong anak. Parang nakikita ko rin ang aking kapatid
Pirena: Oh umiiyak ka na wag ka ng malungkot

Agad pinunas ni Azulan ang mga luha na Di niya inakala

Azulan: Poltre, di ko alam na umiiyak na pala ako
Pirena: Tayo na. Pyra tayo na
Pyra: Opo Yna

Abangan