4 Nisan 2013, perşembe 14:28. hayatıma nasıl girdin bilmiyorum. tesadüf müydü, yoksa çekilmesi gereken en zor acılardan birisi miydi; yoksa benim hayatla imtihanım,en sevdiğimle sınanma zamanım mıydı. 1 yıldır içinden çıkamadığım, yaşanası en zor durumu yaşadım, sayende. sana kızmıyorum, öfkeli değilim. olması gerekti oldu, ama bana çok haksızlık ettin. biliyorum yazsam da, ağlasam da hatta ölsemde geri bir şey gelmeyecek. acı çektiğimle kalacağım ve senden bana hep bir burukluk, hep bir acı kalacak. gelsen de gelmesende geçmeyecek şu göğsümdeki kırık. ve madem senden bana kalan tek şey sonsuz bir yalnızlık; dilerim ben hariç herkesle mutsuz olursun. benim hakettiklerimi, alamadığım sevgimin karşılığını başkaları alsın istemem. kim ister? küçücük kalbimde kocaman yaralar açan bir adamdan bahsediyoruz. hangi kitap da kötülerin kazandığı, sevgisizlerin mutlu olduğu yazar? kaç kişinin yerine sevdim. biliyor musun, şu bir yıl boyunca ne olursa olsun hep seni ne kadar seversem seveyim, hiç yetmeyecekmiş gibi geldi. öyle de oldu sahi. sevmedin. sayende, acıdan başka hiçbir şey değilim. Kaç kere öldürdün beni suskunluğunda, yokluğunda? Utanmıyor musun kendinden çocuk? bir insan nasıl bu kadar acımasız olabilir sana yemin ediyorum artık aklım almıyor. ölüyorum, her gün aynı yerimden defalarca. sen ne ara benim için bu kadar imkansız oldun? veda etmeden gittiğin için mi, yarım kaldığımız için mi? aslında yarım bile kalmadık. hiç tam olamadık ki, hemde hiç. biz diye bir şey yok. bitmedik, yarım da kalmadık. biz hiç biz olmadık anlamıyor musun? yarım kalan bendim, sen hiç değil. hep bendim. hiç kimseyi sevemeyecek birine aşık olmuştum. hayatım boyunca bu yüzden kendimi hiç affedemeyeceğim. gururumu cam bir kavanoza kapatmıştım. sonrası, sonra seni sevdim işte. sadece sevmek denebilirse adına. defalarca hemde defalarca beni hiç anlayamayacağını bildiğim halde anlattım, anlatmaya çalıştım sana. anlamadın. yaralarımı da saramadın. güldün, açtığın yaralara baktın ve sadece güldün. ben; beni paramparça ettiğinde bile yüzüne tebessüm ettim. düşman bile olamadım sana. onu bile olamadık. sayfa sayfa yazıyorum sana her gün, ağlayarak. hiç birini okumuyorsun. bildiğinden daha çaresizim. gurur desen o bile yok, ezip geç tekrar birlikte ol diyemiyorum bile kendime. bütün kapılarımı zorladım. sahi, kapattın mı bana bütün kapılarını? senin hiçbir denizine kıyım yok mu bu saatten sonra? uykularına rüya olduğum adam, beni neden sevemedin? o kadar çok üzülüyorum ki bazen yeryüzünden silinesim geliyor. her şey geçer diyorlar, her şey hemde ama bu geçmiyor. siktiğimin acısı azalarak biteceğine çoğalarak bitmiyor. sana yemin ediyorum ömrümün sonuna kadar beklerim, bir kere geleceğim de. ne gelmeyeceğim diyorsun ne de geleceğim. biter mi bu acı böyle? bazen alıp resmini karşıma saatlerce bakıyorum. bir resme bakıp ne kadar ağlanabilecekse o kadar ağlıyorum. inanır mısın, kalbim acıyor artık. var mısın yok musun anlamıyorum ben söylesene derdin ne senin? bir insanın hayatına ya girersin ya da def edip gidersin. tarafın olmalı; ya aşktan yanasındır ya da ayrılıktan. oysa kalışların ürkek senin, gitmelerin çekingen. ne yaklaşacak kadar cesur ne de uzaklaşacak kadar gözü karasın. yol göster bana ne olur. sana ulaştığımı sandığım an aslında hiç bulamamış olduğumu fark ediyorum. umarım üzerinden zaman geçer pişman olursun ya da umduğun kadar mutlu edemez kimse seni. umarım yollarımız tekrar kesişir. bana bu yaptığın doğrumu sence? seninle birlikte kaybettiklerimi arıyorum başka şeylerde. seni hala içimin hiç bilinmedik yerlerinde hissediyorum. ama kalbin hala yanımda atıyor. Sesini sevmiştim ben senin konuşmadan, simsiyah bakan masmavi gözlerini. Bir kez bile yanyana yürümediğimiz sokakların hatırına beni anla istemiştim. bundan 10 yıl sonra senin için sıradan birisi olmak istememiştim, bundan 10 yıl sonra hala senin hayatında olmak istemiştim. sokakta birisi seni durdurup sana beni sorsun istemiştim. ama olmayacak biliyorum. aslına bakarsan sana dair her şeyi sevdiğimi söylemiştim, hayır. yokluğunu sevmedim, oluşturduğun boşluğu sevmedim. gidişini sevmedim, hiç. ama senden hiç nefret etmedim. her gece, kimse duymasın diye hıçkıra hıçkıra ağlattığın için bile nefret edebilirdim. etmedim. ama bizim aramızda uzak olan mesafeler değil, hisler. çizdin en güzel anılarımın üzerini. kaç defa ölümü düşündürdün. peki ya tekrar kavusur muyuz dersin? ama ben artık yazmak istemiyorum, gel. ben yokluğunu yazıyorum hep. yanımdayken bile yokluğunu. çünkü sen benim yanımdayken bile yoktun tam anlamıyla. tutamayacağın sözler verdin. senin sokakların bana hiç çıkmadı. Sesim yetişmedi sana, sustum bende. eskisi gibi bak bana,yeniden ne olur. Kanattığın yerleri başkaları iyileştiremiyor. seni sevmenin ne anlama geldiğini biliyorum çünkü. bir kere sarılabilsem sana, yeniden insan olacağım. kalbim aynı yerinden defalarca kırılıyor, her gün. seni her hücremde hissediyorum. o kadar çok özledim ki, tüm dünyaya sarılır gibi sarılmak istiyorum sana. bıraktığın boşluk anca öyle geçer. ama biliyorum ki bütün bunlar bittiğinde geç kaldığın için sana çok kızacağım. her neyse gülüşünden öptüğüm adam. nice sensiz yıllara, kalbimi çok kırdın.sevgimi çok hafife aldın.umarım ileride değerimi anlarsın. Ikimizi sana kapatırlar sende mahsur kalırız. Seni değil de, yaptıklarını ölüm gelse unutmam ama seni seviyorum. bana aşkın en orospu halini yaşatsanda hep seninleyim. hayatımdaki bütün boşluklara seni yerleştirdim, özellikle sol yanıma. kendine iyi bak, benim yerime de. ve ne olur beni unutma. platonikliğimin 1. yılı kutlu olsun, duracağım burada. Gidişini seyredeceğim kıpırtısız, sakin gibi görüneceğim. Kavgasız olacak, fırtınasız olacak, saçma sapan olacak. hiçbir bahanen yok gelmek için, bende gidiyorum. seni kocaman seviyorum. kalbime sığmazcasına. duvarlarını değil yüreğini göstermendi tek dileğim, olmadı. benim parçamsın. büütün aşklarımı temize çektiğim. buralar hep senin.sana kalbinden daha yakınım. hep gülümseyerek hatırlayacagım seni. sende hatırlamasanda unutma bana yeter. artık veda vakti gökyüzü gözlü, güneş saçlı şişko:) ne olur kendine iyi bak. hata olsanda milyonlarca kez tekrarlayacağımı unutma. sana soyundum. içimi açtım, çırılçıplak kaldım. bir yıl öldü sevgilim. bir yıl ağladım da anlatamadım ya sana; yazıklar olsun bana.
