Bölüm 4 Yakınlaşma

9 0 0
                                    

O anda Emre beni öpmeye başladı, ben birşey yapamadım kendimi kıpırdamadım bile. Lale Onur, ve Nazlı geldiler. Neyse ki bizi o durumda görmediler. Lale "Ankaraya ne zaman gidiyoruz" dedi. Ankara'ya gitmeye pilan yapıyormuşlar. Sahilde oturduk biraz çekirdek, ateş yaktık falan. Çok güzeldi o gece.

Sonra eve döndük Onur film izlemek istedi biz de tamam dedik. Korkunç bir Film açtı, ben korkarım. Sağ tarafımdan Emre, sol tarafımdan da Onur oturuyordu. Filmin en korkunç sahnesi geldi, ben çok korktum korkudan da Emre'ye sarıldım. Okadar sıkı sarıldım ki kalp atışını duydum. O an çok güzeldi. Hiç bırakmak istemedim.

Bırakmadım da, öyle kaldık sarıla sarıla filmi izledik. Ben uyuya kaldım, onun göğsünde. O gece hayatımın en güzel gecesiydi. Ben uyuya kaldım diye beni uyandırmadan aldı ve odaya götürdü. Sonra benim yanımda yattı. Ben uyandım. Gözlerine daldım onun. Sanki ağızlarımız değil de, gözlerimiz konuştu o gece. Öyle birbirimizin gözlerine saatlerce bakıp uyuduk.

Sabah kalktığımda yoktu. Yüzümü yıkadım Salona geçtim. Kahvalti hazırlamış. Lale, Onur ve Nazlı yoktular. Eminim ki onlar da bu işin içinde biz barışalım diye bizi yanlız bıraktılar.

Oturduk kahvaltı yaptık. Elimi tuttu ve konuşmaya başladı. "Bak bitanem geçmişte ne olduysa oldu unutalım, biliyorum senin için kolay olmayacak canını çok acıttım ben ama, herşeyi telaf edicem söz". Ben birşey söyleyemedim şaşkın kaldım öyle. sonra o konuşmaya devam etti. "Seni artık kaybetmek istemiyorum, ölene kadar seninle olmak istiyorum. Nolur bana bir şans daha ver. "
Ben biraz düşündüm sonra "Tamam Emre, ben sana affedip koca yürekli bir insan olduğumu kanıtlayacağım." dedim. Sonra o gülüp elimi tuttu ve "Pişman olmayacaksın" dedi.

O arada Nazlıyla Onur geldi çok garip hall'de ama ne ben ne de Emre sordu ne oldu diye.
Onur konuşmaya başladı "Ankara'ya ne zaman gidiyoruz" dedi, bende "Aslında hemen şimdi olabilir" Emre bana garip baktı şaşırdı ben orda gitmek istiyorum diye. Çok hızlı oldu herşey Lale yı aradık geldi valizlerimizi doldurduk ve yola çıktık.

Yolumuz 7 ve 7,5 saat gibi arasındaydı.
Gece olmuştu Ankara'ya geldik. Emre'nin yaşadığı Mahallede. Lale Onur ve Nazlı iki sokak arkada yaşıyorlardı. Onlar gitti evlerine. Biz orda kaldık bende Emre'ye "Seninkilere ne diyeceğiz" diye sordum.
Oda "Bana bırak bitanem, herşey çok güzel olacak bana güven" dedi. Kapiya çaldık ve.....

İkinci ŞansHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin