Στα Ίχνη του Δράκου: Το Ταξίδι [1 Βιβλίο]

• 5 •

~ "Εύστοχα στο κενό" ~

Η Κριστάλια είχε πολλά αρνητικά στοιχεία στον χαρακτήρα της αλλά είχε ακούσει ένα καλό. Ήταν άριστη στο να μαθαίνει και μάλιστα στο να μαθαίνει πολύ γρήγορα. Σήμερα το πρωί που κάναμε ιππασία δυσκολευόταν. Επίσης ενώ στον δρόμο μας πετάχτικε ένας χοντρός φουντωτός λαγός δεν μπόρεσε να τον πετύχει. Ήξερα ότι είναι από τους καλύτερους στον στόχο και νομίζω ότι χρειαζόταν λίγη βοήθεια. Έτσι σήμερα το μεσημέρι έκανα μια προσπάθεια να της μάθω κάτι.
-Αυτό το μέρος είναι κατάλληλο για την εκπαίδευση σου.
Την είχα οδηγήσει σε ένα ξέφοτο δίπλα από εκεί που είχαμε κατασκηνώσει. Χρειαζόμουν αυτόν τον χώρο γιατί στην άκρη υπήρχε ένα κατηφορικό λοφάκι με πολύ χαμηλό χορτάρι.
-Και τι θα κάνουμε εδώ;
-Μάθημα τοξοβολίας.
-Με δουλεύεις είμαι άριστη σε αυτό.
-Θα το δούμε! Βλέπει αυτό το κούτσουρο? Στα χέρια μου κρατούσα ένα χοντρό παλιό κορμό ενός ελάτου. Δηλαδή τέτοια δέντρα υπήρχαν τριγύρω αλλά αυτό είχε κοπεί από κάποιον ξυλοκόπο και είχε το σχέδιο που ήθελα. Στρογγυλό.
-Θα στο βάλω εδώ πάνω. Και το ακούμπησα στο ψηλότερο σημείο στο λοφάκι.
-Και λοιπόν;
-Πήγαινε ένα με δύο μέτρα απόσταση και ρίξε.
Πήγε και το έκανε με ευστοχία αμέσως.
-Μπράβο
-Σιγά!
-Τώρα θέλω να ξανά ρίξεις με τον ίδιο τρόπο.
-Γιατί;
-Απλά κάντο!
Σημάδεψε και να ρίξει τότε εγώ έριξε μια κλοτσιά στο κούτσουρο.
-Γιατί το έκανες αυτό? Είπε αγριεμένα μόλις έριξε το βέλος άστοχα.
-Γιατί πολύ απλά τίποτα ζωντανό δεν θα κάτσει ακίνητο μπροστά στο βέλος. Πρέπει να μάθεις να ρίχνεις "εύστοχα στο κενό".
-Εε?
-Είναι μια έκφραση που χρησιμοποιούμε εμείς από το δάσος Έρμπον. Πρέπει να μάθεις να υπολογίζεις την ταχύτητα του ανέμου και την ταχύτητα του ζώο. Να προσθέσω και το βάθος γιατί δεν θα περνάει πάντα παράλληλα από εσένα.
-Πάλι δεν καταλαβαίνω.
-Οχ ου!Πολύ απλά: Πρέπει να μάθεις να ρίχνεις σε στόχο που είναι εν κίνηση. Και ναι να το κάνεις αυτό πρέπει να υπολογίζεις που θα είναι σε λίγα δευτερόλεπτα αντί να στοχεύεις καταπάνω του!
-Κατάλαβα αλλά είναι δύσκολο.
-Εύκολο είναι απλά δεν πρέπει να εμπιστευτείς το μυαλό σου αλλά το μάτι σου τι σου λέει. Πάμε ξανά!
+Είναι αυτό που σας έλεγα με την τετάρτη προσπάθεια το κατάφερε ακριβές μάλιστα. Εμένα μου πήρε και εβδομάδα για να ρίξω τέτοια βολή! Είναι καταπληκτικό!
-Απίθανο. Είσαι καταπληκτική μαθήτρια.
-Ευχαριστώ. Και τώρα;
-Τώρα πάμε στα πιο δύσκολα και αμέσως μετά σφύριξα τον Έλαμάναμου ,το άλογο μου.
-Πως του το έμαθες αυτό.
-Αα άλλη μέρα τέτοιο μάθημα σήμερα έχουμε τοξοβολίας. Εξάλλου χθές βράδυ έμαθα και στα δικά σας. Αν κάνεις το ίδιο καλά και αυτό που θα σου πω τώρα θα σου δώσω αυτό!
Και της έδειξα μια σφυρήχταρα.
-Τέλειο πως την έφτιαξες;
-Από ξύλο έχουμε και τίποτα άλλο. Σφύρας και έρχεται το άλογο σου. Έχω δώσει και στην Μελίγια μία. Εσύ πρέπει αν την κερδίσεις.
-Άδικο.
-Αναγκαίο θα έλεγα. Λοιπόν ανέβα στο άλογό μου. Θα σε αφήσει , είμαι εγώ μπροστά.
Ανέβηκε γρήγορα και τότε της είπα:
-Ρίξε ξανά στο κούτσουρο. Τώρα που το έχω βάλει στην θέση του.
Σημάδεψε και έριξε ακόμα μια φορά εύστοχα παρόλο που το κούτσουρο κατέβαινε τον λοφάκι γρήγορα.
-Διάνα! Φώναξε.
-Ωραία τώρα κάνε και ένα γρήγορο το τετράγωνο και όταν ξανά έρθεις ρίξε!
-Τι μα πώς να το κάνω! Αυτό το άλογο είναι τυφλόοοό. Μου φώναζε την ώρα που έκανα σήμα στον έλα Έλαμάναμου να ξεκινήσει. Τον είχα μάθει νεύματα για καλύτερη επικοινωνία. Η Κριστάλια ξανά επέστρεψε μετά από λίγο ακόμα έριξε. Εύστοχα ξανά!
+Μα τι στο καλό! Μήπως το έχει μάθει ακόμα δεν το θυμάται!
-Τώρα που το έκανα δώσε μου την σφυρίχτρα.
-Α ναι Έλαμάναμου πήγαινε στο μέρος ανάπαυσης σου. (Ενωούσα την κατασκήνωση. Εκεί που κοιμάται)
-Κλέβεις!
-Όχι καθόλου δεν κατέβηκες για να τη. Πάρεις Χαχαχα.
Μπορεί αν είχαν περάσει τρεις μέρες από τότε που άλλαξα ζωή ριζικά αλλά αυτές οι εμπειρίες που ζούσα τώρα πότε δεν θα τις αντάλλαζα με τίποτα στον κόσμο. Ήμουν χαρούμενος γιατί ήμουν ελεύθερος και δεν νομίζω τα κορίτσια να είχαν άλλη άποψη περί του θέματος αυτού...