Evdeki Kız

Kabuslar

 Umursamaz bir şekilde elimdeki notu yere atarak yatağıma yattım.Artık kabuslar görmeye başlıyordum ve gördüğüm her kabuslar çıkıyordu.

  Gene kabus gördüm,kalktığımda saat 1.30'du.Yatağımdan kalktım,odam gerçektende çok sıcaktı ve pencereyi açtım.Rüyamda ölüyordum..

Saat sabah 10

  Dün geceki rüyayı düşünürken uyukalmışım.Aslında bıraksalar hala uyuyabilirdim ama uykumu karnımın guruldaması bozdu.Yataktan fırlayarak kantine indim.

                                                                       KANTİN

Her zamanki gibi patatesli poğaçamı ve meyve suyumu alarak klasik cam kenarındaki masaya geçtim.Ben poğaçamı yerken yanıma mükemmel kokulu birisi duruyordu.Merakla başımı yukarıya kaldırdığımda mükemmel yakışıklı birisi duruyordu.Ah tanrım gözleri masmavi,uzun boylu,sarı saçlı..Tam sevdiğim erkek tipi.Bu,bu kadar yakışıklıyken nasıl da deliriyor?

-Oturabilir miyim?

-Buyurun.

-Adın ne?

-Sofia,senin?

-Ian.

-Ian Somerhalder..

-Efendim?

-En sevdiğim oyuncu.

Gülerek"anladım"dedi.

Güldüm,güldüm.

-Yaşın kaç?

-17.Senin?

-Benimde. 

-Benim gitmem lazım.Tanıştığıma memnun oldum Sofia.

-Bende.

  Biraz hava almak için bahçeye çıktım.Bahçede tanıştığım Jennifer oturuyordu.Hiç gözükmeden arkasından geçtim.Boş bir banka oturarak ölümü düşündüm,17 yaşında ve hayat bu kadar güzelken..Birden bir çığlık sesi geldi,başımı sesin geldiği yöne doğru çevirdim.Jennifer ayağa kalkmış çığlık atıyordu.Çevredeki görevliler Jennifer'in kolundan tutarak götürdüler.Kaç gündür buradayım ve ilk defa böyle bir şey başıma geldi.

-Sofi.

-Ah merhaba Harry.

-Müsait misin?

Gülerek"Her zaman."

-İyi,gel de biraz konuşalım.

  Harry'in odasına girdik.Odası büyüktü ve çok ferahtı.Masasına oturarak önündeki koltuğa oturmam için eliyle işaret etti.Gösterdiği koltuğu oturdum.Koltuk gerçekten de çok rahattı.

-Evet Sofia,iyi misin?

Bunu neden söylediğini anlamamıştım ama başımla onayladım.

-Pekala,sana ilaç yazacağım ve onları içeceksin.Tamam mı?

-İlaç mı?

-Evet.

-İstemiyorum.

-Sofia,zorundasın!

-Niye?Deli olduğum için mi?

-Ah,hayır!Sadece o kızdan kurtulman için.

İnanmamış bir şekilde "anladım"dedim.Yerimden kalkarak kapıya doğru yürüdüm.Kapının kolunu açtım ve tekrar o iğrenç odama geçtim.Odama girdim,yatağa uzandım ve televizyonu açtım.En sevdiğim çizgi filmi izlemeye başladım.Çok geçmeden odamanın kapısı çalındı.

-Kimsin?

-Görevli.İlaçlarını getirdim.

Yatağımdan kalkarak kapıyı açtım.Görevlinin yüzüne bile bakmadan ilaçları aldım ve ayağımla kapıyı kapattım.İlaçları yere atarak yüzüstü yatağa yattım.Bu ilaçları içmek istemiyorum!Deli değilim ben!

 Umarım beğenirsiniz :)) Her zamanki gibi görüşlerinizi bekliyorum :)