"hayır" dedim bağırarak "annem ölmüş olamaz, bu çok saçma daha sabah beraberdik" diyerek Ağlamaya başladım babam yani babam olacak adam "kızım yapma böyle sakin ol kendini yıpratma lütfen" ne diyor bu adam yaa benim annem öldü babamın yokluğunda annem yanımdaydı şimdi ne yapacaktım annemsiz yaşayamamki ben" sen sakın bana bidaha kızım deme 17 yıldır beni aramayıp sormayan , her ağladığım da Yanımda olmayan adam sakın bana kızım deme sen kızını 17 yıl önce kaybettin"
Dedim herkesin içinde bağırarak . Ama beni anlamamış olacakki beni göğsüne doğru çekip sarıldı ve kulağıma" çok üzgünüm derin sana bu acıları yaşattığım için yanında olamadığım için ana kendimi sana affettireceğim kızım bu acıyı beraber atlatacağız" dedi ben hemen çekilip " senden nefret ediyorum keşke benim babam olmasaydın keşke annem yerine sen ölseydin" diyerek hızlı bir şekilde kendimi sokağa attım nereye gittiğimi bilmiyordum daha doğrusu bu şehrin yabancısıydım sadece koşuyordum ve sonra kendimi sahilde buldum bir banka oturdum ve sessizce ağladım. Bu arada ben kimmiyim ben derin sayer 18 yaşında lise öğrencisiyim , annem Zeynep sayer hemşire en azından öyleydi babam dönecek adamda okul müdürü yani ne çok zenginim ne de çok fakirim. en yakın arkadaşım Göksu fındık 18 yaşında ve çocukluğumdan beri aynı okuldayız her derdimde yanımda olduğu için hemen onu aradım ve " kanka sahildeyim çok kötüyüm gelebilir isin?" deyip cevabı bekledim bekle 15 dakikaya oradayım deyip kapattı. Bende onu beklerken tekrar ağlamaya başladım
