Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Detective Kirusuten's POV
"Tama,Siya nga.Wala ng iba,siya lang naman ang nawala ng trenta minutos."
"Pero wala kayong patunay!" -Renz
"Eto,eto ang kuha ng CCTV,kumaripas ka ng takbo,pagkaputok ng 'yong baril.Halos naunahan mo pa ata ang kabayo" -Pabirong sabi ni Detective Mashu
"Haha!" Halakhak ni Renz "Hindi pa huli ang lahat!,I shall return!" -Renz
"Tsk,English english kapang nalalaman!,o kitam',inamin mo na!,ikaw nga"
"Sir,Siya po talaga.May mga pinadala kami na footage ng CCTV.Paki review nalang po." -Detective Mashu
~~~
"Apir!"
At nakipag apir sakin si Mashu,kahit wala ng detective,arte niya. By the way.My name is Kirusuten Membles,25yrs old,need bf ,char! Bata pa ko,kailngan ko pa ng pera haha!,saka willing to wait naman ako kay Mashu!,Si Mashu ay BFF ko,since we are 8yr old,kaya lahat ay ginagawa naming biro.Pero hindi ang pagiging Detective!
"Grr! Nagugutom nako,tara na Mashu!"
"Sige na,ikaw ba manlilibre ngayon?" -Mashu
"Ano?,hindi no!,ikaw kaya.Tsk nagkakalimutan ah.Diba nga pumunta pa tayo sa Dairy Queen no'n?"
"Ay! sorry haha!,Sige,dahil ako manlilibre,du'n tayo sa bongga!" -Mashu
"Sa'n naman?"
"Sa Isawan!" -Mashu
"Wala ka bang pera ngayon?"
"Meron,bakit ayaw mo ba du'n?,arte mo talaga." -Mashu
"Simula pa nung bata tayo,kapag ikaw na ang manlilibre,laging sa isawan!,yung tataa?"
"Haha!,okay naman ah,saka simula nung bata tayo,du'n parin naman tayo kumakain ah?" -Mashu
"Kaya nga eh,hindi ka ba nagsasawa?"
"Hindi noh!,haha,ba't ayaw mo ba?,libre ko pa naman,kahit ilan!" -Mashu
"Talaga? dati kasi hanggang 2 lang ang pwede kong kainin,pero ngayon kahit ilan?,Bakit na promote ka ba?"
"Grabe di ba pwedeng sahod lang?" -Mashu
"Oo nga pala,sahod ngayon."
"Tara na!,akala ko ba gutom ka na?"
~~~
"Hmmm,Sarap talaga ng isaw!"
"Haha,nakakailan ka na ba?" -Mashu
"Oooops,pang 10 ko na 'to"
"What?,bahala ka dyan.Ikaw mag bayad niyan!" -Mashu
"Huh? kala ko ba kahit ilan?"
"Haha,sige na.Tama na yan.Coffe shop naman tayo.Dun oh!,malapit lang." -Mashu
"O sige"
~~~
"Ayoko na,uwi na tayo"
"Bakit naman?" -Mashu
"Basta,masama ang pakiramdam ko."
"Huh? talaga? or nag papalusot ka lang."
"No,hindi.Hindi ako nagpapalusot sayo,gustuhin ko man pero ayaw na ng katawan ko."
"Ah,Gano'n ba? Hatid na kita,tatawagan ko nalang si Mang Ferdie.Do'n ka na sumakay." -Mashu
"Huh? wag na,ako na bahala sa sarili ko,i can handle it,thanks nalang."
"No,bawal,wait lang ha,nag riring pa eh." -Mashu
Dahil wala naman akong magawa,ayun.Parating na ang sasakyan nina Mashu,pero.
~~~
"Nasa'n ako?"
"Oh,wag ka agad babangon,nandito ka sa Hospital,bigla ka nalang nawalan ng malay." -Mashu
"Gano'n ba? ano kayang nangyari sakin?"
"Imbistigahan natin?" at may kasunod pang sinabi "Tinext ko na si Tita,papunta na daw siya."
"Thank you Mashu,baka nga babalik na tayo ng Japan for imbestigate more cases,pero tiyak ako na mas maraming kaso ang Pinas"
"Haha,grabe ka naman sa Pinas,syempre,masyado ng marami ang populasyon" -Mashu
Sa tagal naming nag-usap,hindi ko namalayan na nanyan na pala ang Mommy ko.
"Mom sorry ,napasarap ang kwentuhan namin,nandyan ka napala eh."
"Thank you Mash,at binabantayan mo si Kiru" -Mommy
"Okay lang po yun tita,bukas pa daw po pwedeng makalabas si Kirusuten." -Mashu
"Pwede bang Kiru nalang ang tawag mo sa anak ko?" -Mommy
"Sure po,okay lang naman sayo diba Kirusu...Kiru?" -Mashu
"Yes,okay lang sakin,that's my nickname eh"
"Sige na Mashu,sabi ng Mama mo pauwiin na kita kapag nandito na daw ako,pwede ka ng umuwi." -Mommy
