İLK BAKIŞMA

1.BÖLÜM

Yağmurun huzurlu sesiyle açmak isterdim gözlerimi ama olmadı. Herzamanki gibi alarmın o Karga sesiyle açtım gözlerimi. Kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp okul formamı giydim. saçlarım düz olduğundan birşey yapma gereksinimi duymadan salık bıraktım. 

Özür dilerim size kendimi tanıtmayı unutmuşum. Ben Hayat Alasoy. 19 yaşındayım. Maddi durumumuz iyi hatta süper. Tıp okuyorum. Tek çocuğum. Bence size bukadar bilgi yeter.

                                                          ULAŞ'TAN...

Mahalleye girince kan kokusu doldurdu burnumu. Yıllarca bu koku içinde büyüdüğüm için alışıktım. Çok dert etmiyorum yani.

Size kendimi tanıtayım. Ben Ulaş Yılmaz. 22 yaşındayım. Hani şu geçmişi berbat olanlardanım. Okumuyorum. Sizinde başınızda bu zamana kadar üvey bir anne ve sarhoş bir baba olsaydı sizde okumazdınız. Bir mafya babasının sağ koluyum. Yani anlıyıcazağınız kötü işlerle uğraşıyorum. Uyuşturucudan tutun adam öldürmeye kadar. Bu durumdan şikayetçi değilim. 8 yaşında başladım ben zaten uyuşturucu satmaya. 15 yaşımdada kullanmaya. Mafya olan Gökhan abinin hayatını kurtarınca beni sağ kolu yaptı.

                                                    HAYAT'TAN

Kahvaltımı yapınca arabama bindim ve okula gittim. Güzel ve havalı bir giriş yaptım. Herkesin gözleri yine ve yine bendeydi. Kendimi övmek gibi olmasın ama okulda bayağı popülerim. En yakın arkadaşım olan Ezgi ile birlikte sınıfa çıktım. Sıraya oturduk ve hocanın gelmesini beklerken biraz gıybet yaptık.

"Hayat, teyzemin görümcesinin oğlu Erdem'in sevgilisinin abisi sevgilisini aldatmııııış"

"Ohaa gül gibi kızımı aldamış yazık ya"

"Aynen ya artık ne yapalım kendi kaybetti"

"Evet ya öküz daha nah bulur öyle kızı"

"Sürünsün pislik" dedi ve maalesef hoca geldi ve derse başladık...

Okul bitmişti. Tam arabama binicem Mert geldi. Bu çocuk 3 seneden beri beni seviyor. 

"Ne vardı?"

"Hayat pardon müstakbel eşim nasılsın?"

Ne diyon sen değişik?

"ne müstakbel eşi be delirdinmi sen?"

"Eve gidince babana sor öğrenirsin zaten BEBEYİM" dedi ve gitti. Hemen arbaya bindim ve hızlı bir şekilde eve sürdüm.

Sinirli bir şekilde eve geldim. Babam ve annem salonda oturuyordu. Bende oturdum.

"Baba Mert ne saçmalıyor?"

"Bak kızım iflasın eşiğindeyiz. Bize tek Mert'in babası Ahmet bey yardım edebilir. Oda Mert ile evlenme karşılığı bizi kurtaracağını söyledi. Mert ile evleneceksin" ayağa kalktım ve boğazım yırtılırcasına bağırdım.

"YA SEN NE DİYORSUN? BENİ SATMIŞSIN RESMEN YA. EVLENMEK İSYEMİYORUM. 19 YAŞINDAYIM BEN 19"

"Bana bağırma Hayat. Bu hepimiz için en iyisi"

"HEPİMİZ DEĞİL SENİN İÇİN EN İYİSİ baba"

"Öyle yada böyle bu evlilik olucak" aklıma gelen fikirle sırıttım.

"Peki baba sen öyle diyorsan. Evlenmek güzel fikir"

"Aferin benim kızıma. Ha şöyle. Sende anlamışsın"

"Evet baba. Neyse ben artık üstümü değiştireyim" dedim ve odama çıktım.

Size planımı anlatayım. Mertciği nikah masasında bırakıp gidicem. hahhahah. O anki yüz ifadesini görmek için sabırsızlanıyorum. 

Ezgi'yi aradım ve herşeyi anlattım. Oda çok güldü. 

Formamı çıkardım ve aşağı indim. Babam ve annem sırıtıyordu. Nikahtan kaçınca böylede sırıtıcaklarmı?

"Kızım yarın istemeye gelicekler öyle aile arasında bir yüzük takıcaz. Yaklaşık 2 hafta sonrada düğün" dedi annem.

"Tamam da anne düğün alışverişi yetişecek mi?"

"Yetişir kuzum merak etme"

"Tamam annecim" dedim.