Prologue.

270 18 4
                                    

"Facilis descensus Averno."
"It is easy to go down into Hell."

Ένας άγγελος γνώρισε κάποτε, έναν δαίμονα στις πύλες του "παραδείσου" που λέγεται ζωή.
Ο άγγελος προσπάθησε να εξημερώσει το άγριο θηρίο αλλά ο δαίμονας προκάλεσε την πτώση του θείου πλάσματος.
Μια πτώση τόσο συντριπτική, ένας πειρασμός που ο άγγελος δεν είχε ξαναγνωρίσει.
<<Ο έρωτας πηγάζει από τα βάθη της κολάσεως.>>
Θυμάται ο άγγελος τα λόγια του θηρίου.
Κοχλάζει ο έρωτας, σαν δαιμονική λάβα που βράζει στα κύτταρα του σώματος και παρασέρνει ολοκληρωτικά στην καταστροφική δίνη του, κάθε δύσμοιρη ύπαρξη.

<<Πέσε μαζί μου, αιθέριο πλάσμα στα έγκατα της Γης. Ο παράδεισος είναι για τους αδύναμους.
Δεν ξέρουν στον παράδεισο, πως είναι να καίγεσαι αιώνια γι' αυτό που ποθεί η ψυχή. Οι έκπτωτοι άγγελοι είναι οι αγαπημένοι του Θεού.
Μας φοβάται γιατί μας αγαπά. Μόνο όταν αγαπάς κάποιον, του επιτρέπεις να σε καταστρέψει.>>

Τα γκρίζα μάτια του πονηρού φιδιού καρφώθηκαν επιτακτικά στα καφετιά του αφελή αγγέλου που ήταν έτοιμος να αφεθεί στην άβυσσο.
Η πτώση ήταν αναπόφευκτη και αισθητή σαν το δηλητήριο του φιδιού που φθάνει στην καρδιά.

NEFARIOUS || [E.W+T.F]Where stories live. Discover now