Trust

TCHG#11

I raised my head.

"Are you going w-with us?"- he asked me.

"Y-yeah, I thought were going alone, I mean the four of us."- sabi ko saka nauna nang mag lakad.

"Hey!! Wait up!"- sabi nila naka sunod pala si Jimin sa akin sa may bandang huli pa silang lahat. Pansin kong wala si Taehyung, pero di na ako nag usisa pa. Alam ko naman ang dahilan, kung bakit siya wala.

"Kiel sandali!!"- narinig kong sigaw ni Jimin. Di ako lumingon pero maya maya ay naramdaman ko na nasa gilid ko na siya.

"Iniiwasan mo ba ako?"- biglang tanong niya.

"No."- deritsong sagot ko. Without even giving him glance.

"Then why you are not looking at me-- hey."- nawala siya sa tabi ko dahil may humila sa kanya.

Bobo rin eh no. Tinatanong niya kung bakit ako umiiwas sa kanya? Ulol, malamang kasi ayokong masaktan.

We got into the mall. They were laughing hard as Hoseok telling his silly joke, which I also find it funny.

"Guys kain na muna tayo!!"- inip na sabi ni Jungkook.

"Eto talaga, gutom ka na naman?"- sabi ni Mika habang kinukurot si Kookie sa tagiliran.

"Busog naman na ako kasi nasa tabi kita, but I cant help it, Im starving for food."- takaw.

"Ikaw Kiel gutom kana din ba?"- Jimin got into my side and asked me.

"Yeah."- yan lang ang nasagot ko dahil hinila niya na ako papasok sa isang fast food.

Wala na akong nagawa ang ng iupo ako ni Jimin sa isang bangko sa harap ng lamesa na pang maramihan.

Liningon ko silang lahat na parang wala sa sariling pumasok sa resto.

"Anyare?"- wala sa sariling tanong ni Mika.

"Ahh..."- nilibot ko ang tingin ko at napansin kong lahat sila ay sakin nakatingin kaya yumuko ako. Maski ako di ko din alam kung ano ang nangyari.

"Yaan nyo na... Malalaman din naman natin yan."- nakaka lokong ngiti lang ang binigay ni Hoseok saka siya bumaling kay Jungkook.

Dumating si Jimin galing counter at umupo sa tabi ko.

Di ko siya nilingon, naiilang ako.

"Tapos na kong umorder guys. Antayin nalang natin."- sabi niya.

Diparin ako nalingon sa kanya. Mamaya kung ano pa ang mangyari.

"Pssst..."- narinig kung may sumitsit kaya napa angat ako ng tingin at nakita ko si Sheena na naka tingin sa akin.

Tinuro turo ko pa sarili ko kung ako talaga yung tinatawag niya. Tumango lang siya at binigyan ako ng lokong ngiti.

Napailing nalang ako.

Napansin kong may nakatitig sa akin, nasa gilid ko lang. Ayoko kong lingunin.

"Yes!! Makakakain na din!!"- sabi ni Jin. Sheeezz... Takaw.

Umangat ako ng tingin at nakita kong nilalapag na ng waiter yung mga pagkain.

"Kiel kain na."- tawag sa akin ni Jimin ng mapansin niyang ako nalang ang hindi gumagalaw ng pag kain.

"Aahh-- mauna na kayo."- flat kong sabi.

"No!! Kumain ka na."- ma otoridad niyang sabi. Wala sa sarili akong kumuha ng pagkain. At nag umpisa ng kumain.

Natapos na kaming kumain at saka kami namasyal. Tawanan lang sila ng tawanan. Minsan din akong napapatawa at napapangiti.

Pagka tapos namin mamasyal ay napag pasyahan na din namin umuwi. Kung kanina yung sinakyan namin nina Sheena at Kyla papunta dito ay ang Van nila Hoseok ngayon hindi na dahil pina uwi niya na ito sa driver nila kanina. Gagamitin daw kasi ng papa niya. Kaya eto ako namomroblema kung paano ako makaka uwi. Kung mag comute nalang kaya ako?

"Wag na wag kang mag ko-comute Kiel."- naiisip ko palang binalaan na agad ako ni Namjoon.

"Mika sumabay kana kay Jungkook. Sheena at Kyla kay Jin na kayo makisabay. Hoseok at Yoongi ako mag hahatid sa inyo at ikaw Kiel kay Jimin kana mag pahatid."- tss... Aasahan mo sa leader?

We bid our goodbyes and I am about to open the car door when someone holds my hand. I dont have to look at him, I know its Jimin.

I let go of the car door and let him open it for me.

"Hop in."- sabi niya. Di na niya kailangan sabihin alam ko na ang dapat gawin. What Am I dumb?

I went inside the car and put on my seatbelt.

He drive me home safe and sound no one dared to utter a word. When I was in his car, I can feel the awkward atmosphere we have inside a while ago.

I am now going inside the gate, but still I didn't hear any sound from his car. I turn around to find him standing next to his luxurious car smiling like an idiot.

"You can go now, thanks for driving me home."- I flatly told him.

"Pumasok ka na, di ako aalis hanggat di ka nakaka pasok."- sabi niya still with the genuine smile on his lips.

"Okay."- nasabi ko nalang at tuluyan ng pumasok. I closed the gate and take a sneak peak at a small whole of our gate. I saw Jimin breath heavily and smiled.

I dont now how can I explain this feeling. The same feeling I felt a year ago. After I see that smile of him.

He went inside the car and drive away. I rested my back at our gate and unconsciously smiled.

Freak this!! What is happening to me?! What is with his sudden action? Is he trying to hurt me again?

Well Jimin, I dont want another heart break. It is really painful. I dont want to fall for your charms once again, its deceiving.