Evdeki Kız

Tuzak

Harry kulağıma eğilerek "İyi misin"diye sordu.Cevap vermeden koltuktan kalktım,kapıdan çıkarken son bir kere daha o dağılmış evimize baktım.Başımı öne eğerek arabaya doğru yürüdüm.

  -Hı..şey..istersen polise gidelim?

-Ne yapacağız?Evde dolaşan bir ruh ailemi mi öldürdü mü diyeceğim?

-Ah,tabii hayır.Kayıp ilanı veririz?

-Mantıksız.

  Hastaneye gelmiştik,hayattan kopuk bir şekilde odama doğru yürüdüm.Kapıyı açtım,kendimi yatağın üzerine attım ve gözlerimi kapattım.Gözümün önünden dağılmış evimiz geçiyordu.Ya ailemi tamamen kaybettiysem?Ya ailem öldüyse?Bunları düşünürken gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum.En iyisi uyumaktı,dinlenmek.Sağlıklı bir şekilde düşünmekti.

   Büyük bir panikle yatağımdan kalktım,battaniyem yere düşmüştü.Elimin tersiyle alnımadaki terleri sildim,biraz serinlemek için pencereyi açtım.Kendime geldiğimde rüyamda görmüş olduğum adrese gitmek ve gitmemek arasında kalmıştım.Gidersem ve ölürsem?Veya gitmeyip ailem oradaysa?Gerçektende omuzlarımda büyük bir yük taşıyordum.Ne kadar gitmek istemesemde o adreste ne olup biteceğini bilmek için gitmeye karar verdim.Dolabımdan kot pantolon ve beyaz tişörtümü çıkartarak giydim.Kimselere gözükmeden odadan çıktım ve bahçeye indim.Biraz ileride ki taksi durağına giderek bir taksiye bindim.

 -Merhaba,nereye gidiyoruz?

Taksiciye gideceğim adresi söyledim,adam arkasına dönerek"Oraya yalnız mı gideceksin?"Şaşırmıştım,o adreste ne olabilir ki?"Evet.Niye sordunuz?"Adam başını önüne çevirerek"Orası senin gibi kızlar için güvenli değil"demesiyle gözlerim fal taşı gibi açıldı.Başıma kötü şeylerin geleceğini seziyordum ama ailesem oradaysa?Yoksa niye rüyamda o adresi göreyim ki?Umursamaz bir şekilde"Gidelim."dememle taksi hareket etti.

  Baya uzun bir yoldan sonra ıssız bir yere geldik.Cebimdeki son parayı taksiciye uzatarak taksiden indim.Korkmuş bir şekilde sağa sola bakındım fakat rüyamda gördüğüm büyük siyah renkli kapıyı göremedim.Biraz daha yürüdükten sonra aradığım kapıyı buldum.Korkak ve yavaş adımlarla kapıya doğru yürüdüm.Kapı yarıya kadar açıktı ve kapıdan geçmem kesinlikle çok kolaydı.İçeriye girdim,kapı üzerime kapandı.Başımı kapıya doğru çevirmemle tekrar o hayaletler sürüsünü görmem bir oldu.Ah tanrım,tuzağa düştüm.Korkarak başımı önüme çevirdim.Yerde yatan binlerce ceset,kim bilir belki benim de sonum böyle olacak... 

  Biliyorum baya geç oldu ama müsait değildim.Umarım beğenirsiniz :)) Görüşlerinizi bekliyoruumm :))