When I die honey. II [ D.M ]

Rozdział 7

Nastał nowy dzień. Rankiem obudziłam się w pokoju, w którym spędzałam święta u Malfoy'a. Rozglądnęłam się po pomieszczeniu, ale nic szczególnego nie zobaczyłam. Wstałam z łóżka, zabrałam swoje rzeczy i poszłam wziąć prysznic.

Po wykonaniu porannych czynności wyszłam z łazienki z zamiarem opuszczenia pokoju. Niestety nie udało mi się to, ponieważ drzwi były zamknięte. Najgorszym problemem było to, że nie miałam przy sobie różdżki.

Nagle usłyszałam przekręcanie zamka w drzwiach, a po chwili pojawił się blondyn. Spojrzał na mnie, zaśmiał się i wyciągnął moją różdżkę zza pleców.

- Chyba coś zgubiłaś. - rzekł i zaczął machać różdżką.

- Oddawaj to! - krzyknęłam i rzuciłam się na chłopaka, w celu odebrania mojej własności.

- Nie tak prędko. Najpierw odpowiesz mi na jedno pytanie. - odparł i usiadł na łóżku.

- Co chcesz wiedzieć? - zapytałam i usiadłam obok chłopaka.

- Gdzie jest Potter? - gdy usłyszałam pytanie cała się zagotowałam. Jak on śmie wypytywać mnie o Harry'ego?!

- Jak śmiesz? Myślisz, że zdradzę swojego przyjaciela?! - tego było za wiele. Korzystając z nieuwagi Malfoy'a, wyrwałam mu swoją różdżkę i wycelowałam w chłopaka.

- Foster opanuj się i tak wiem, że mnie nie zabijesz, więc odłóż to. - rzekł beztrosko i położył się na łóżku.

- Wypuść mnie stąd. Pozwól mi odejść. - syknęłam przez zęby. Wiedziałam, że Malfoy i tak mnie stąd nie wypuści, jednak tliła się we mnie namiastka nadziei.

- Hmm zastanówmy się. Nie? Nie wyjdziesz stąd. Przykro mi. - zaśmiał się i podszedł do mnie.

- Malfoy proszę. Pozwól mi wrócić do mojego domu. - błagałam, ale Draco był nieugięty.

- Foster nie rozumiesz słowa "nie"? Zostajesz tutaj i koniec. - warknął i wyszedł z pokoju.

********************************************

Hejka!

Mamy rozdział.  Jeśli się wam podoba to wiecie co robić. Następny dodam albo jeszcze dzisiaj albo jutro. Zależy od tego czy się wyrobię. Piszcie kiedy chcecie.  :)

Do zobaczenia! :)