Ang buhay na pinangarap

Taong Niyebe

Pirena: Azulan......
Azulan: Bakit Mahal?
Pirena: Hhmm... Wala lang
Azulan: Miss mo ako noh?
Pirena: Ano ang Miss?
Azulan: Basta, tatandaan mo ito
Pirena: Hhhmmm
Azulan: Mahal na mahal kita anuman ang mangyari
Pirena: Mahal na mahal rin kita Punjabwe

Hinalikan ni Pirena si Azulan ng madalian lamang

Azulan: E correi diu Harang Masungit

At hinalikan ni Azulan si Pirena ng matagal at madiin. Binitiwan na ni Azulan ang labi ni Pirena at nagkatinginan sila

Pirena: Mahal tulog na tayo
Azulan: Masusunod Mahal ko

At natulog na sila

Kinabukasan

Danaya: Pirena!!!!!!
Alena: Pirena!!!!!!

At nagising si Pirena dahil sa naririnig nitong ingay pero bago pa makaalis sa higaan ay hinalikan niya ang noo ni Azulan

Pirena: Aalis muna ako mahal huh

Aalis na sana siya ng biglang may humawak sa kamay niya at niyakap siya patalikod. Nilingon niya Ito at nakita niya si Azulan

Azulan: Mahal?....
Pirena: Azulan, aalis muna ako. Narinig ko kasi sina Danaya at Alena, sumunod ka nalang mamaya huh
Azulan: Masusunod Mahal ko

At hinalikan niya si Pirena sa labi ng panandalian lamang

Danaya: Pirena!!!
Pirena: Bakit?
Danaya: Halika na kailangan tayo ni Alena
Pirena: Tayo na

Punong Bulwagan

Pirena: Alena!
Alena: Pirena!
Pirena: Ano siya ba't siya niyebe
Alena: Oo nga eh. Maaari bang tulungan niyo nalang ako

Agad na natalo yung taong niyebe pero agad itong nag-anyong diwata at nawalan na ng malay

Danaya: Ano ang ibig sabihin nito?
Pirena: Mukhang may bago tayong makakasagupa, mga apwe

Abangan

(Bakit kaya naging niyebe ang diwatang iyon?, sino kaya ang may pakanan ng suliraning ito?, ano kaya ang kanyang kapangyarihan?, Abangan)