Until the end of time (tijdelijke stop)

The truth

heeeey , sorry dat ik niet heb geschreven in het weekend! Maar ik heb een aanbod gekregen van mijn docente Nederlands of ik mijn boek wou uitgeven, als een echt boek in de winkel! Zal ik het doen? Let me know x

Samuel kijkt me doordringend aan , Zijn gezicht staat strak. "Manal , de waarheid"Herhaald hij. Mijn lippen zijn droog en er komt geen woord uit mijn mond. Ik probeer te slikken ,maar keel is droog. Dan staat Samuel opeens op "Als je mij de waarheid niet verteld , Dan is het over" Ik sta op en ren naar Samuel toe. Ik spring in zijn armen "Sam, ik wil niet meer . Ik kan nie meer zo leven. Alsjeblieft, verlaat me niet" zeg ik huilend. "Nee , zal ik nooit doen"Samuel pakt mijn hand en loopt terug naar de bank. "Wat is er nou echt gebeurt met je arm "Vraagt Samuel. Ik blijf stil.

"Je hebt toch niet ...."Samuel pakt mijn arm vast. Hij haalt het verband er voorzichtig af. Hij kijkt me geschrokken aan "Manal...."Ik kijk hem aan en opeens stromen de tranen weer over mijn wangen. Samuel knuffelt me stevig. "Manal , waarom doe je dit je zelf aan? Vertel het me , alsjeblieft"Vraagt Samuel. Hij heeft tranen in zijn ogen , wow. "Samuel , ik heb papa vermoord " Zeg ik snel. "h-hoe dan?" Vraagt Samuel stotterend . "Als ik eerder was met het bellen van 112 , was dit niet gebeurt"Zeg ik zachtjes. "Manal, het maakte niet uit of je eerder had gebelt , je vader was al dood"Zegt Samuel geruststellend. "echt? "vraag ik onzeker. Samuel knikt "echt ". K droog mijn tranen af. "Ah , mij arm doet pijn"Zeg ik . "Ik pak wel wat verband". Samuel staat op en komt even later terug. Hij verzorgd mijn wonden "Zo , doet het nu wat minder pijn?" Ik knik zacht. "Ja dankje ". "Manal ,je moet me echt beloven, dat je dit nooit meer doet, nooit meer"Samuel pakt mijn hand . "Pinkie promise? "Ik lach maar hem "Pinkie promise" . We lachen bijde "Sam , ik hou van je " "Ik ook van jou" . Samen gaan we op de bank liggen tv kijken . Ik ben door die pillen uitgeput zeg.. Langzaam val ik in slaap. Ik voel nog net dat Samuel een kus op mijn wang geeft. Langzaam dommel ik weg, wat hou ik van Samuel....

P.O.V Samuel

Manal is in slaap gevallen op mijn schoot , alweer. Best schattig eigenlijk. Dan valt mijn oog op haar arm . Hoe kan ze dit zich zelf aan doen? Haar hele arm zit onder de sneeën... Ik maak me echt zorgen om haar. Volgens mij heeft ze ook anti-depresief pillen genomen , ik weet wat voor effect die pillen op je hebben. Ze is zo mager geworden, wow. Ik herken de Manal die ik heb leren kennen in mijn huiskamer niet meer. Ze was altijd zo vrolijk en zo levendig. Nu lijkt het alsof al de vreugde uit haar lichaam is gehaald. Mijn meisje.... Ze houd zich zelf wel sterk van buiten , maar van binnen gaat ze kapot. Ze heeft me nu nodig , ik zal haar nooit verlaten. Tot het bittere einde ons zal scheiden.