Bu olay gercekdir alinti degildir tamamem yasanmis olaylari anlatiyorum isterseniz yavas yavas anlatmaya baslayim
Ben 28 yasinda bir psikologum hayatim cok guzel ilerliyor hayatimda olmasini istedigim herseye sahibim. Ayni unuversiteden mezun olan 3 arkadasimla birlikde bir is yeri actik ve 3 yildir is yerimiz tıkır tıkır isliyor kazandığımız para müşteri sayısı arttıkça artıyordu.VE o sabah kalkıp işe gittim ama o gün icimde bir huzursuzluk vardı.İlk 3 seans cok iyi gecmisti müşterilere güler yüzlü olup daha çok müşteri geliyordu her geçen gün müşteri sayisi artiyordu kazandigimiz parada artiyordu 4. seans d a yeni bir müşteri gelmişdi ama bu bir cocukdu daha 1. sinifa yeni baslamis bir çocuk ailesiyle konusup sorunun ne oldugunu sordum çocuğumuz bir haftadır konuşmuyor ne bizle ne de okuldaki arkadaslariyla veyüzundeki ifade hic degismiyor ne yapacagimizi bilmiyoruz .Lütfen bize yardım edin bir anne olarak 1. sınıfa giden çocugumu böyle görmek beni gerçekden cok üzüyor.Elimden gelenin en iyisini yapacagım dedim.Çocukla konuşmaya gittim çocuk yüzündeki ifadeyi hiç degistirmiyordu seans boyunca yüzundeki ifadeyi değiştirmeye çalışdım ama başarısız oldum seans vakti bitmisdi. Bugün esimle tanışma yıl dönümümüzdü. Eşime hediye almak için o gün isten erken cikdim.Eşime güzel bir gerdanlık aldım.Akşam onu nasıl hediye edecekdim.eşimi alıp yemeği dışarda yemeye götürdüm. hediyeyi vermenin zamani gelmisdi.Yemekden hemen sinra hediyeyi verdim aldığım gerdanlığı o kadar beğenmişdi ki o mavi gözleri parlıyordu.Eve gidince bana tekrar tesekkur etti ve 2 kadeh icki getirdi serinlemek icin tam o sırada elektrikler kesilmişti telefonumu cepimden çikarip fenerini actim ve jarterleri kontrol etmeye gittim.Jarter kutusunun üzerinde bügün seansıma giren küçük kızın kanlı resmi vardı çığlık atmaya başladım ve uyandım....
arkadaşlar bugunlük bu kadar okudukdan sonra votelemeyi ve yorum yapmayı unutmayın simdiden tesekkur ederim 4-5 votedan sonra devamı gelecek
