23. BÖLÜM

9.7K 313 45
                                    

Kendimi gayet  iyi hissediyordum . Bana bir şey  olmamıştı ama araba tamamen hurda  olmuştu. Nasıl  olduda o arabadan burnum bile kanamadan çıkmıştım  ben bile şaşırmıştım. Yiğit gittikten sonra Elvin girmişti odaya . Iki kadın da  ölüm  korkusunu tatmıştı bugün. 
Ne Elvin in Begüm  ün riskinden ne de Begüm  ün  Elvin in ölüm  riskinden haberi yoktu. Ikiside ölüm risklerine karşı  çocuklarını birbirlerine emanet edecekti.

Elvin sessiz ve duru bir sesle

"Geçmiş  olsun " deyip  çıkmıştı. 

Bende arkasından  saol demiştim.  Doktor başka  kimseyi odaya  almamış  bebeklerin sağlığı  için  uyuyup dinlenmem gerektiğini  zaten bugün  burda müşahade  altında  kalacağımı  söyleyip  gitmişti.

Odada yalnız  başıma  uykuya dalmaya çalışıyordum  ama Onur u da merak etmiştim. Acaba nasıldı.  Kim neden zarar vermişti. 

Yiğit  bir şey  yapmamıştır umarım. Ama yapsa o gün  orda  yapardı.
Boşuna  günahını  almayım adamın.
Açtım.  Ben açken  uyuyamazdım ki.
Telefonumla Funda yı aradım. 

"Yenge nasılsın  iyi misin  . Ben kapidayim ama valla içeri  almıyorlar. Bebisler nasıl??"

"Sakin ol funda . Iyiyim merak etme ben senden birşey  isteyecektim ben açım  da. Canım  da lahmacun istiyor sana  zahmet getittirebilir misin"

"Hemen canım  yengem benim " diyip kapattı telefonu.  Bu kızı  seviyorum cidden.  Ailede en sevdiğim  kişi. 
Deli dolu.  Cana yakın  ve sevecen.
Lahmacun nerden  çıkmıştı  bilmiyorum ama birden istemiştim.

Yarım  saat olmamıştı ki odamın kapısı  açılmış funda lahmacun ve doktor girmişti odaya .

"Funda hanım  aş  eriyor olduğunuzu  söyledi ve öyle  odaya girdi.   ama genede fazla tüketmeyin derim"

"Tamam "

Doktor odadan çıkınca fundayla gülüşmeye başladık.  Ben tabi  lahmacunları mideme indirmeye başladım.  Fundayla beraber yerken bir yandan da koyu bir sohbet ettik.

Odanın  kapısı  tekrar açıldı  o an.
Odaya giren kişi  annemdi.

"Kızım " diyip  bana sarılmaya  çalıştığı zaman onu elimle durdurdum

"Sakın  sakın  bana dokunma. Sen beni o evden çıkarttığında silmeliydim seni ama annem dedim elinden ne gelir dedim . Sen ne yaptın  bir kere bile gelip sormadın bir kere bile kapı mi açmadın . Bu kızın nerde öldü  mü  kaldı  mı? Törenin o gece benim için  topladığını mutlaka biliyor  olman lazım ama sen öldüm  mü  diye  bir telefon  bile açmadın şimdi  de kaza yaptım  diye yalandan üzüntülerle yanıma  gelip sarılma . Yapacak açıklaman yoksa  gidebilirsin . "

"Kızım  nolur  yapma. Haklısın  gelmeliydim ama senin beni görüpte aynı  acıları  yaşamanı istemedim.  Görüpte  seni kendi ellerimle teslim ettiğimi  unut istedim"

"Bence bu yeterli bir açıklama  değil . Sen yanımda  yokken ben ne acılar  çektim.  Şimdi  gelipte geçmişi  kariştirma.O günleri  de seni de unuttum zaten merak etme "

Bu sözler  üzerine odadan çıkmıştı.  Gözlerimden yaşlar  firar etsede umursamadım. Funda da biraz durduktan  sonra beni yalniz birakmak adına  odadan çıkmıştı.  Havanın  ne çabuk  karardığının bile farkına  varmamıştım. Aklıma  gelen fikirle Ebru  yu aradım. 

"Ebru "

"Canım  iyi misin. Kusura bakma acil izne ayrılıp  İstanbul  a geldim annemin yanına. "

KUMA (BİTTİ, DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin