Douchebag

 

BÖLÜM 1: ''HUH, DOUCHEBAG!''

 

Rock Mafia ft. Miley Cyrus - The Big Big Bang

Sıkıntıyla nefes alıp verdim. Lanet bir pazartesi günü daha. Sınıfa girdiğimde gecikmiş olduğumun zaten bilincindeydim. Herkesin yerlerine yerleştiğini gördüm ve Nash'in yanındaki yerime doğru ilerledim. Gözlerimi Nash'ten ayırıp yerime baktığımda Bella'nın yerimde oturduğunu fark ettim. Normal şartlar olsaydı, bu kızla polemiğe gireceğim anlamına gelirdi. Fakat okula gelmeye bile üşenmiş ve geç kalkıp koşarak okula gelmiş olmamı göz önünde bulundurursak, şu an yerimden kalkmasını söyleyecek halim yoktu. Gözlerimi devirdim ve sınıfta boş yer aramaya başladım. Sadece Nash'in çok yakın arkadaşı olan Carter'ın yanı boştu. O çocuğa çok sinir olduğumu ve hiç hoşlanmadığımı Nash çok iyi bilirdi. O benim en yakın arkadaşım fakat aynı Carter gibi Nash'in hiçbir arkadaşını sevmem. Hepsi kendini beğenmiş, kızları kullanan klasik erkeklerdi. Nash ile de arkadaşlığımız garip bir şekilde başlamıştı.

*

"Tanrım, hepsinden nefret ediyorum!" Diye bağırıyordum fakat bir yandan da yüzüme gelen su torbalarını engellemeye çalışıyordum. Şu lanet okulun lanet sürtükleri bana ve en yakın arkadaşım Molly'e böylesine lanet bir oyun hazırlamışlardı. Ve bu yaptıkları pislikten sonra olayı "şaka" başlığı altında anlatıp disiplinden yırtmışlardı. Nash ile tanışma kısmına gelirsek; okulun popüler çocuğu olarak bizim yanımıza gelip bağırmıştı o kızlara. Bu her ne kadar kendimi ezikmişim gibi hissetmeme yardımcı olsada okulun "bencil" popüler çocuklarının hepsinin o kadar da "bencil" olmadığını öğrenmiştim. O günden beri Nash ile çok yakın arkadaşız fakat Molly hakkında aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Sırf ben Nash ile arkadaş olduğum için beni kıskandılar, hem de hepsi. Molly'nin aklını çeldiler ve onu bana karşı doldurdular. * Carter'ın yanındaki sıraya baktım. Yapacak daha iyi bir şeyimin olmadığını anladığımda çekinerek oturdum. Kafasını koyduğu sıradan kaldırdı ve eliyle beyzbolcu şapkasını (cap) düzeltip beni süzdü. Kendini beğenmiş ifadesiyle sırıttı ve önüne dönüp kalemini çevirerek oyalanmaya başladı. Nash'e baktığımda bana üzgün olduğunu belirten bakışlar atıyordu. O kızı kaldırmak için uğraştığına emindim ve böylesine saçma bir olayı çok da uzatmak istemiyordum, bu yüzden Nash'e gülümsemem ile karşılık verdim.

Sınıfa öğretmen girdiğinde herkes sessiz oldu. "Günaydın çocuklar, bugün size proje ödevi hakkında bilgi vereceğim. " Ah, klasik biyoloji dersi projeleri. Kafamı sınıfta gezdirdim, proje ödevimi benim gibi çok çalışkan olmayan ama derslerini geçecek düzeyde çalışan biriyle yapmayı düşünüyordum. Ya da daha çalışkan biriyle. Sınıfa bakınırken Nash ellerini birleştirmiş bana bakıyordu. Kafamı iki yana salladım, Nash ile proje ödevi yapmak demek ödevi tek başına yapmak demekti ki buna niyetim yoktu. "Bu arada, sıra arkadaşlarınıza alışsanız iyi edersiniz çünkü bundan sonra sıralar değişmeyecek ve proje ödevlerini sıra arkadaşınızla yapacaksınız." Ellerimi bir anda masaya vurup gözlerimi büyülterek Bay Cotch'a baktım. Sınıfta bir kaç kişi kafasını bana çevirmişti. Bay Cotch bana bakarak gözlerini devirdi, buna karşılık Carter gayet eğlenir gibi kıkırdıyordu. "Ah, evet, bir kaç kişinin yerini değiştirmeliyim." Dediğinde rahatlamış bir şekilde nefesimi verdim. "Lydia, sen Matt'in yanına; Cameron sen de bir öne." Dedikten sonra sınıfta göz gezdirdi. "Evet, böyle iyi." Diye ekledi ve arkasını dönüp bir kaç adım attı. Sinirden başım ağrımıştı, başımı ovalarken Bay Cotch ödev konularını dağıttı. Zil çaldığında Carter kıkırdamaya devam ediyordu. Tam ona dönüp sinirimi ondan çıkartacakken Nash geldi ve beni kolumdan tutup sınıftan çıkardı. "Hey, sakin ol Mary, inan bana Carter kötü bir çocuk değil, zamanla alışırsın." "Eminim değildir." Dedikten sonra yapmacık gülümsememi ona gönderip Biyoloji Sınıfı'na geri girdim.

*

Son ders resimdi ve şansa bakın ki Carter ile resim derslerimiz de ortak! İç sesim ona kafayı neden bu kadar taktığımı sorsada sorusunu kafamın derinliklerine gömdüm ve umursamamaya çalıştım.

Ders bittiğinde Carter yanıma geldi ve göz kırptı. Eğleniyor gibi görünüyordu. "Biz de mi proje yapmak istersin, size mi gidelim?" Derken hala sırıtıyordu ve gülümsemesi sinir verici bir hal almaya başlamıştı. Bana iyi davranmak istediğinden değil de, gıcıklık olsun diye yaptığı belliydi.

"Hiçbir yere lanet olası." Dedim ve yüzümü buruşturdum. "Güzel, kapıda bekliyorum ,arabam kırmızı porsche."

''Hah, dallama.'' diye mırıldandım arkasından.

YENİ HİKAYEME MERHABA DİYİN :D

BU BÖLÜM TANITIM GİBİ DÜŞÜNÜN, KARAKTERLERİN BİRBİRLERİNİ TANIMASINI ANLATIYOR. HİKAYE, KARAKTER İSİMLERİDEN DE ANLAŞILDIĞI GİBİ BİR MAGCON BOYS FAN FICTION. BİLMEYEN YOKTUR DİYE DÜŞÜNÜYORUM FAKAT EĞER VARSA SORMAKTAN ÇEKİNMESİN, ANLATIRIM. HALA DEVAM EDEN BECAUSE YOU'RE DIFFERENT ADLI HİKAYEMDE YANIMDA OLAN OKUYUCULARIMIN BUNU DA SEVECEĞİNİ DÜŞÜNÜYORUM HATTA BUNUN DAHA FAZLA OKUYUCU TOPLAMASINI UMUYORUM, ÇÜNKÜ KENDİMİ DAHA FAZLA GELİŞTİRDİĞİME İNANIYORUM.

BAŞ KARAKTERİN İSMİNİ MARY OLARAK SEÇTİM ÇÜNKÜ -HER NE KADAR SAÇMA GELSE DE- OKUNUŞU BENİM ADIMIN TERSİ OLUYOR :D

DİĞER BAŞ KARAKTERİMİZ, CARTER REYNOLDS. MAGCON BOYS'DAKİ FAVORİM FAKAT BÜTÜN MAGCON ZAMANLA HİKAYEYE GİRECEK, HİÇ MERAK ETMEYİN.

KIZLARDAN DİĞER BAŞ KARAKTER İSE LYDIA OLACAK, YANINDA DİĞER ERKEK KARAKTERLER OLARAK MATT VE NASH BULUNACAK, ŞİMDİLİK.

BU BÖLÜMDEN HER NE KADAR PEK BİR ŞEY ANLAŞILMASA DA, İLERLEYEN BÖLÜMLERİ SEVECEĞİNİZİ UMUYORUM.

AKLIMDA BİR SÜRÜ KURGU VAR, BU YÜZDEN EĞER FİKİRLERİNİZ VARSA PAYLAŞABİLİRSİNİZ.

SİZİ SEVİYORUM, UMARIM YENİ HİKAYEMİ BEĞENİR VE YANIMDA OLURSUNUZ.