SESSİZ GELİN (Tamamlandı)

9. Bölüm: "Kafesteki Kalbin Çırpınışları"

Instagram hesabım: yusraergn

Tiktok hesabım: yusraergunkitaplari

Keyifli Okumalar ☘️

Avluda oturmuş hâlâ olayın şaşkınlığını üstümden atmaya çalışıyordum. Benimle aynı durumda olan Avşin de bir o kadar şaşkın ve meraklıydı.

"Artık anlatacak mısınız?" dedim ellerimi kullanarak. Özleyeceğim aklıma gelmezdi ama konuşmak için ellerimi kullanmak yazmaktan daha rahattı. Seniha teyze ve annem yüzlerindeki gülümsemeyle bize bakıyor, bu hâlimizle eğleniyorlardı. Seniha teyze beni kolumdan tutup yanına çekti ve bana sarıldı.

"Dur be kızım, önce sana doya doya sarılayım. İki günde çok özlemişim seni kuzum," dedi.

Onun bu şefkati ve sevgisiyle yüzüm gülmüş, mutlu olmuştum. Seniha teyzem her koşulda beni karşılıksız sevmiş ve bana sahip çıkmıştı. Bu yüzden onun yeri bambaşkaydı ve onunla aramda oluşan bağ çok kuvvetliydi. Bizim aramızda sevgi bağı, görünmez, kalın iplerle birbirine bağlıydı.

"Gerçekten artık anlatsanız anne," dedi Avşin sabırsızca. O sırada Seniha teyze ile birbirimize sarılmayı bırakmış, konuşmaya başlayan anneme dikkat kesilmiştim.

"Aslında Seniha benim uzaktan akrabam. Genç yaşta tüm sevdiklerini kaybedince onu buraya, yanımıza getirdim. Siz abinle pek hatırlamazsınız. Zaten burada çok az kalmıştı çünkü daha sonra çok güzel bir şey için gönüllü olmuştu," dedi ve hüzünle iç çekerek devam etti. "Melike ve Murat'ın ölümüyle Arya'yı amcası almıştı. Biliyorsunuz ki ben ve Kadir de Arya'nın bizimle kalmasını istiyorduk fakat haklı olarak amcası kabul etmemişti. Sultan'ın nasıl biri olduğunun farkındaydık. Bir gün Kadir'le bunu tartışırken Seniha duymuş ve oraya gidip Arya'ya bakmak için gönüllü olmuştu," dedi ve bana bakıp devam etti. "Bu fikir bizim de kafamıza yatınca amcanla konuşup Seniha'yı sana bakması ama bizim açımızdan seni koruması için o konakta işe aldırdık." Olanları şaşkınlıkla dinliyordum. Bu iki kadın yüreği çok güzel insanlardı. Merhametleri ve sevgileri o kadar yüceydi ki, ne yapsam haklarını ödeyemezdim. Bu sefer söze Seniha teyze girdi.

"Ben zaten hayatımdaki herkesi kaybetmiş, tek başıma kalmıştım. Sağ olsun Esma beni yalnız bırakmayıp yanına aldırdı. Senin durumunu öğrenince, benim gibi yalnız kalmanı istemedim. Hele ki küçücük ve savunmasızken. Bazen koruyamadım ama canının yandığı her an benimkinin daha fazla yandığını hissettim kuzum. Sen benim hiç olmayan kızım oldun. O kadar masum ve güzeldin ki seni görür görmez, sarıp korumak için elimden gelen her şeyi yapacağıma yemin ettim." Gözlerim dolmuştu. Tabii benim gibi diğer üç kadının da. İlk önce Seniha teyzeme sarılıp anne gibi olan kokusunu içime çektim. Daha sonra anneme sarıldım sıkı sıkı. Bu iki kadın da benim annemdi. Bir anne kaybetmiştim ama iki anne kazanmıştım. Ellerimi kaldırıp harekete geçirdim.

"Ben sizin hakkınızı nasıl öderim? Hele ki sen Seniha Sultan."

"Öyle deme kızım, sen benim canımsın. Sen mutlu ol, ben ne hak isterim ne başka bir şey," dedi Seniha teyzem şefkatle saçlarımı okşarken.

"Sultan cadısı biliyor muydu Seniha teyzenin akrabamız olduğunu?" diye sordu Avşin.

"Bilse hayatta izin vermezdi. Ne Arya'nın annesinden ne de benden hazzederdi. O yüzden bir tek amcan biliyordu, onu da söylememesi için bir şekilde hallettik," dedi annem.

"Vay be! Neler çevirmişsiniz öyle. Vallahi korkulur sizden," dedi Avşin. Avşin'in söyledikleriyle hüzünlü hava dağılmış, neşe içinde gülmeye başlamıştık.