Starting Ever After (Sequel of Together Forever) COMPLETED

Chapter 2

Glaiza POV

We are on our way para bumalik sa bahay nila Rhian. Katatapos lang ng honeymoon namin.

I am so happy to see her happy, pero ngayon, bakit parang hindi sya masaya? Malungkot ang mukha nya at parang in deep thoughts sya.

I hold her hand, kaya napatingin sya sakin.

"What's wrong?" Tanong ko sa kanya.

"Wala." Matamlay nyang sabi.

"Are you okay? May sakit ka ba?" Tanong ko ulit sa kanya. I am so worried.

"I'm fine. Kaw ba? Okay ka lang?" Madiin nyang sabi.

"What do you mean?" Tanong ko sa kanya. I'm feeling guilty.

"What do you think?" Balik na tanong nya sakin.

"Well, I'm fine. Okay lang ako Love." Sabi ko sa kanya. Mukhang galit sya sakin.

Narinig kaya nya ang pag uusap namin ni Solenn. Ayokong malaman nya ang nangyari samin ni Solenn. Pero kung wala na akong choice sasabihin ko nalang din.

Tsaka bakit ba ako nagkakaganito? Eh hindi naman nya alam. Ang alam nya lang ay magpinsan kami. Yon lang, which is true naman.

"Ang lalim ng iniisip mo ah." Sabi ni Rhian. Natulala na pala ako habang iniisip yon.

Glaiza naman, wag kang pahalata. Sabi ko sa sarili ko.

"I am thinking kung ano ba ang gagawin natin, ngayong tapos na ang honeymoon natin. Are we staying here o uuwi tayo ng pilipinas?" Tanong ko sa kanya. Actually ngayon ko lang yan naisip. I just have to say it, like it was really what I'm thinking kanina pa.

"Hmm, gusto ko umuwi muna tayo ng pilipinas." Sagot ni Rhian sakin.

"Sige uuwi tayo ng pilipinas." I smiled, sya rin nakangiti. I'm glad that she's happy.

I hug her tight, and make her fall asleep.

I really love this woman.

I kissed her on her cheek and I go to sleep.

______________________

Rhian POV

Hindi alam ni Glaiza na narinig ko ang pag uusap nila ni Solenn. Lumabas kasi ako ng bahay, 'cause I am looking for her. It hurts me, pero hindi sobra kasi alam ko namang walang laban si Solenn sakin. Confident ako sa asawa ko. I just want her to tell me what happened between them.

Asawa nya ako diba? Sana naman open sya sakin. Para wala akong doubt na nararamdaman.

While we were on our way, si Solenn parin ang tumatabo sa isipan ko. Nakakainis tuloy. Hindi ko alam kong paano ko makakalimutan ito.

"What's wrong?" Tanong nya sakin. Nahalata nya na hindi ako okay. How can I be okay kung may Solenn sa buhay namin, sana lang talaga hindi sya umiksena.

"Wala." Matamlay kong sagot sa kanya. Gusto ko syang komprontahin, pero galit ako ngayon at ayoko namang mag away kami, kaya saka ko nalang sya tatanungin pag relax na ako.

"Are you okay? May sakit ka ba?" Tanong nya sakin.

Nakakainis naman eh, sana kasi sinasabi mo nalang ang tungkol sainyo para hindi mo napapansing hindi ako okay.

"I'm fine. Kaw ba? Okay ka lang?" Madiin kong sabi. Nako, I am losing my temper.

"What do you mean?" Tanong nya. Ayan, linya ng may guilt na nararamdaman. Halata tuloy sya.