အခ်စ္ျဖင့္သာ... [Vmin/Jikook]

00

အျဖဴေရာင္ျမဴႏွင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္က
လင္းရိပ္ျဖာရယ္
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ေတာက္ပစြာလင္းထိန္မွာလဲ??
လြမ္းေဆြးစြာေမၽွာ္ေနရတဲ့ ငါ့အဖို႔
မင္းရဲ႕ အလင္းျပျပဟာ
အိမ္မက္တစ္ခုလိုပါဘဲ...

×××××××××××××××××××××××××××××

December 25,2003

ခရစ္စမတ္ညျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္
Daegu ရဲ႕ လမ္းေတြတိုင္းမွာ မီးေရာင္ေတြ
ထိန္လင္းလ်က္....

တခ်ိဳ႕ေသာလမ္းၾကားေတြမွာေတာ့
အေမွာင္ရိပ္ကိုခိုကာ
လူတခ်ိဳ႕က မီးေရာင္ကို
အေဝးကသာ ေငးၾကည့္လ်က္...

ႏွင္းစေလးမ်ား က်ဲထားေသာေၾကာင့္
လမ္းတိုင္းလိုလိုမွာ
ႏွင္းၾကမ္းခင္းႀကီး ခင္းထားလ်က္...

စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္လွတဲ့ Haein လမ္းသြယ္မွာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာမ်ားေပမဲ့
အဲဒီလမ္းရဲ႕ လမ္းၾကားေလးကိုေတာ့
ဘယ္သူမွ ျဖတ္ေလၽွာက္ဖူးမည္မထင္

ထိုလမ္းၾကားေလးထဲမွာ
၈ ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ
ခ်မ္းေအးစြာနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း
ေၾကာက္ရြံ႕စြာေနေနရတာကို
သူတို႔ေတြသိခဲ့ရင္ေရာ
ဒီလမ္းၾကားကို သူတို႔ ျဖတ္ေလၽွာက္ၾကမွာလား

ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿပီးအထီးက်န္ေနရရွာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္
ဂုန္နီအိတ္ပါးက ေႏြးေထြးတဲ့ေစာင္တစ္ခုလိုပါဘဲ

မိဘ ႏွစ္ပါးဟာ ဘယ္သူဘယ္ဝါမွန္းေတာင္မသိေပမဲ့
သူတို႔ေတြကို ရွာေဖြေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ဘဝကို လူေတြသိခဲ့ရင္
သူ႔ကို သနားေနမွာလား ကူညီေပးၾကမွာလား

လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားတိုင္းမွာ လိုက္ေနရင္း
သူမ်ားလႊင့္ပစ္ထားတဲ့ အစားအစာအႂကြင္းအက်န္
ေလးေတြကိုလိုက္စားရင္း ရွင္သန္ရတဲ့ သူ႔ဘဝကို
သူလက္မခံခ်င္ေပမဲ့လည္း အမွန္တရားဆိုတာ
ေမ့ထားလို႔မွမရဘဲ...

တစ္ေန႔ေန႔...
သူ႔ဘဝ လွပလာမယ့္ တစ္ေန႔ေန႔...
မိဘေတြကို ဆံုႏိုင္မယ့္တစ္ေန႔ေန႔...
အခ်စ္ေတြရလာႏိုင္မယ့္တစ္ေန႔ေန႔...
အဲ့ဒီ တစ္ေန႔ေန႔ ဆိုတာကိုဘဲ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနၿပီး
အသက္ဆက္ရွင္သန္ေနရံုသာ...

သူ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ
သူေမၽွာ္ေနတဲ့ တစ္ေန႔ေန႔
သူလိုခ်င္တဲ့ မိသားစုဘဝနဲ႔
လံုးဝကြာျခားေနတာကိုေတာ့
သူသိခဲ့မည္မဟုတ္ပါ...

ၿပီးေတာ့ ေနာက္ငါးႏွစ္အၾကာ
ဒီလိုအခ်ိန္
ခရစ္စမတ္ညဟာ
သူ႔ဘဝကို
ေျပာင္းလဲေပးမယ့္
ညတစ္ညဆိုတာကိုလည္း
သူသိခဲ့မွာမဟုတ္ပါ...

×××××××××××××××××××××××××××××