'Hoe weet je eigenlijk dat het een jongen is?' vraag ik als we bij ons kluisje staan. 'Heb je hem al gezien?'
Lisa schudt haar hoofd.
'Nee, maar Levi zei het en die weet het van Rex en die van zijn tante - het nieuwe gezin is naast haar komen wonen.'
Typisch Lisa - alles via via te weten komen.
Niet dat je mij hoort klagen.
'Stel je voor dat hij super knap is,' gaat ze dan verder, terwijl ik mijn boeken in mijn tas stop en ons kluisje weer dichtdoe. 'Jullie zouden dan later super mooie baby's krijgen!'
'Doe eens normaal gek,' lach ik. 'Misschien is hij niet eens aardig.'
'Misschien ook wel,' kaatst Lisa terug. 'Ik hoef hem toch niet.'
Stel dat ze gelijk heeft, denk ik na een tijdje.
