Գիրքը պատմում է 2 ամուսնացած զույգերի' Էմմայի և Կասպերի, Կամիլայի և Ջեքի մասին։Այս երկու ընտանիքները մտերիմ ընկերներ էին,բայց Էմման և Ջեքը փոխեցին ամեն ինչ։
-Սիրելի՛ս,պատրաստվիր,քիչ առաջ Ջեքի հետ խոսեցի,ասաց,որ գնանք մեր մշտական վայր,նշելու առիթ կա։ -Ջեքը՞,ըըը...ի՞նչ առիթ։ -Նա ոչինչ չասաց այդ մասին։ -Լավ Կասպեր,շուտով պատրաստ կլինեմ։ Հագնվեցի ճիշտ այսպես.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Արդեն հասել էինք նշանակված վայր։Կասպերը բացեց դուռը ու ես իջա մեքենայից։Կամիլան ու Ջեքը արդեն եկել էին և մեզ էին սպասում։ -Այդ ի՞նչ առիթ պետք է նշենք Ջեք,որ այս ժամին մեզ այստեղ եա կանչել,-ասաց Կասպերը։ -Կամիլան հղի է,ես շուտով հայրիկ եմ դառնալու։ -Ի...ի՞նչ,Կամիլան հղի՞ է,-զարմացած ասացի ես։ -Այո,շուտով ես մայր եմ դառնալու,ինչ-որ խնդիր կա,-հպարտ հայացքով ասաց Կամիլան։ -Ոչ,շորհավորում եմ,-կեղծ ժպիտով ասացի ես։ -Դե վերցրեք բաժակները,-ասաց Ջեքը։ -Կներեք,-ասացի ես ու շտապեցի կանացի սենյակ։ Փոխեցի հեռախոսիս քարտը' սա այն համարն էր,որ միայն ուեր Ջեքը։Շտապեցի զանգահարել նրան։ *Ջեքի կողմից* Նստած զրուցում էինք,երբ նկատեցի,որ բջջայինս զանգում է։Սա Էմման է,հիմա ի՞նչ է որոշել։ -Կներեք,հիմա կխոսեմ ու կվերադառնամ։ *Էմմայի կողմից* -Ալո Ջեք ես կանացի սենյակում եմ,խնդրում եմ արի այստեղ,կարևոր բան պետք է ասեմ։ -Լավ,հիմա գալիս եմ։ 2 րոպե անց. -Էմմա բա՛ց արա դուռը,Ջեքն է։ -Ջե՜ք,ներս արի,-ասացի ես ու ներսից կողպեցի դուռը։ -Դու չես վախենում,որ նրանք կկասկածեն։ -Այս պահից սկսած էլ ոչնչից չեմ վախենում,ինչպե՞ս կարող է Կամիլան հղի լինել։ -Դու մոռանու՞մ ես,որ ես ու Կամիլան ամուսիններ ենք ու դա բնական բան է։ -Ես ոչինչ չեմ մոռանում,այդ դու ես մոռանում։Դու այնպես պետք է անեիր որ նա չհղիանար,իսկ դու՞,դու ի՞նչ արեցիր։ -Էմմա,ինչ էլ լինի նա իմ կինն է։ -Իսկ ե՞ս,ո՞վ եմ ես քեզ համար։ -Դու ինձնից լավ գիտես։ -Լսիր ես խանդում եմ երբ նա կողքիդ է,երբ բռնում է ձեռքդ,երբ Կասպերի հիմար կատակների շնորհիվ դուք իմ աչքի առաջ համբուրվում եք։Ես ուզում եմ խեղդել նրան։ -Հանգստացիր Էմ,ոչինիչ չենք կարող փոխել,ամեն ինչ նույն կերպով կշարունակվի։ -Ես այդպես չեմ ուզում,ես չեմ ուզում քեզ հետ վախենալով հանդիպել,ուզում եմ ողջ աշխարհրն հայտարարել,որ սիրում եմ քեզ։ -Այդ օրն էլ կգա,-ասաց Ջեքը ու սկսեց խաղալ մազերիս հետ։ -Ջեք,դու տեսել ես,թե ինչպե՞ս է նայում ինձ այդ Կամիլան,նա ինձ երեսով է տալիս,բայց ախր ես մեղք չունեմ,որ այդ օրը կորցրեցի երեխայիս։ -Շշշշ...լռիր ու վայելիր,-ասաց Ջեքը ու սկսեց համբուրել'պարանոցս շուրթերս։Քիչ-քիչ հանում էր հագուստս։Երբ ես արդեն կիսամերկ վիճակում էի,նա դադարեցրեց համբուրյները և սկսեց քանդել շալվարի գոտին,իսկ ես հանեցի ներքնազգեստս։Քիչ հետո ուժեղ ցավ զգացի,որից ճչացի։ -Էմմա,կարո՞ղ ես մի քիչ կամաց գոռալ։ -Դա քեզնից է կախված Ջեք։ 5 րոպե անց մենք արդեն հագնված էինք։ -Սկզբից դու գնա,իսկ ես մի փոքր ուշ կգամ։ -Լավ,-ասացի ես ու գնացի։ Մոտենալով նրանց ես հասկացա,որ հաճելի զրուցում էին։ -Այդ ինչի՞ց եք զրուղում,-ասացի ես ու նստեցի Կասպերի գոգին։ Նա զարմացավ իմ այս պահվածքից,բայց հետո սկսեց հանգիստ վերաբերվել դրան։Մեզ միացավ նաև Ջեքը,ով բարկացած հայացքով սկսեց նայել ինձ։Մի կողմից ես զզվում էի իմ այս պահվածքից,իսկ մյուս կողմից ուրախանում էի ու ուզում էի որ Ջեքն էլ խանդ զգա։Բայց ի զարմանս ինձ,նա գրկեց Կամիլային ու համբուրեց նրա այտը։ -Կասպե՛ր,ես ինձ լավ չեմ զգում,խնդրում եմ ինձ տուն տար։ -Ի՞նչ պատահեց քեզ սիրելիս։ -Ինձ լավ չեմ զգում,գնանք խնդրում եմ,-ստեցի ես Կասպերին,իսկ Ջեքը հասկացավ իմ վատ զգալու պատճառը։ Մենք արդեն տանն էինք։Ճիշտ է ես ինձ վատ չէի զգում,բայց շատ հոգնած էի։Այդ իսկ պատճառով էլ գնացի ննջասենյակ ու պառկեցի անկողնու վրա։Հանկարծ նկատեցի,որ Կասպերը ներս մտավ։Սկսեց համբուրել մարմինս,շուրթերս,իսկ հետո ինձ հենեց պատին ու շարունակեց համբուրել շուրթերս հանելով հագուստս։Իսկ ես միայն կարողացա ասել սա. -Կասպե՛ր,խնդրում եմ,մի՛ արա։ Շարունակելի... Եթե ձեզ դուր եկավ ապա աստղ։ Սպասում եմ նաև կարծիքներին,որոնք ինձ համար շատ կարևոր են💓հաջորդ մասը կլինի ավելի երկար😘😘
