Bugün hayat,güneşin ışığıyla güzel aydınlanmaya başlamıştı.Okulun güzel geçeceği belliydi,hem sevdiceğimi görmek kadar heyecanlı birşey yoktu.Acaba oda beni görünce heyecanlanlanıyor muydu?Bunu bilemem fakat o bakışları beni seviyor gibiydi.İnşallah öyledir.
Sevdiğin kişi tarafından sevilmek nasıl bi duygu hiç tatmadım ama çok güzel olduğu aşikar.Daima yanında,ellerin ellerinde,dudakların dudağında ,nefesini hissetmek bir rüya gibi bunlar bana.
...
Kahvaltımı yapıp,okul yoluna koyuldum.Fazlasıyla sıkıcı .Müzikler olmasa yaşamanın anlamı yok.Okul bahçesine girdim.Azize yanıma geldi,
sevdiceğim olan Akın'ın nerede oturduğunu söyledi.Gerçi hatırlamıyorum,sevdiğimin adını söylediği an kalbim durdu,kulaklarım sağır oldu.Bu çok güzel ve acı verici.Kavuşamamak da vardı sonuçta bunu düşünmek kötü.Neyse okulun merdivenlerini Azize ile çıkıyorum...
Ve ne göreyim!!sıramın üzerinde bir tane kırmızı gül.Şaşkınlığımı sağlayamadı.Azize koştu ve not bırakmışlar mı diye baktı,hiçbirşey yoktu.Artık gizli bir hayranım vardı.Bu kişinin kim olduğunu çok merak etmeye başlamıştım.Dersleri öyle böyle işledik her dakika Akın aklımdaydı.
Onu gördüğüm an ani tepkiler veriyordum ileride hastalık olacak diye korkmuyor değilim.
....
Çıkışta Akın yanıma geldi "merhaba" dedi acayip şaşırdım,titriyordum resmen-ellerime baktı aceba ne düşündü?off ilk onun merhaba demesi.Rüyadaydım sanki heyecandan sesim çok kısık bir şekilde merhaba demeye çalıştım.Sanırım duymadı gülümseyip gitti.
1-2 gün kendime gelememiştim.Sevdiğimle konuştum ben ya....hayallerimin padişahı ile.
....
Yine Azize ile okula yürüyorduk ,yavaş yavaş merdivenleri çıktık sınıfa geldim ve yine ne göreyim!!bir tane daha kırmızı gül sıramın üzerinde.Kim olduğunu iyice merak ettim.Bu sefer ben koştum,küçü beyaz bir zarf ,şaşkınlığımla elime aldım.Bu sefer o kişinin kim olduğu yazıyor muydu?Heyecan ve telaşla zarfı açtım....
