Let Me Tell You Her Story

I'm Khylle Jaydeen Suarez, 19 years old, a 3rd year college student at 'D Colors Academy.  Isa lang akong simpleng estudyante na may simpleng buhay.  I live with my own kasi nga sa isang apartment lang ako nakatira.  Ang family ko ay nasa probinsya. Hindi naman kami mahirap , actually my family has wealth it's just I want to be independent . That's why I'm here in Manila.  But wait , kung inaakala nyong storya ko 'tong ikukwento ko,  well,  nagkakamali kayo.  It's just I've introduced myself too much, I think.  But then,I will not be telling you about "my story" instead I will be telling you "her story".

Let me tell you her story.

Let's start her story with this...

It happen one night .
Nasa kwarto na ako at handa ng matulog ng may marinig akong kalabog ng pinto . Agad akong lumabas ng kwarto at pumunta sa mini sala nitong tinutuluyan ko. Nagulat ako kasi may isang babae na nakatayo sa gilid ng pintuan. Ang pagkakaalam ko sya yung kakalipat lang nung isang linggo. Pero bakit sya nandito? Pero ang mas ikinagulat ay bigla nya nalang hinubad yung damit nya. Tanging bra at panty na lang ang natira nitong saplot. Tapos bigla syang nagsalita.

"Am I beautiful?"

I look at her and answered honestly kahit na nagtataka.

"Yes, of course"

At ang sunod nyang sinabi ay ang mas ikinagulat ko .

"I want to commit suicide , I want to die,  help me how, please" she said pleading

"But why? "

I know this lady had a big problem.
Hinawakan nya young tiyan nya bago nagsalita.

"There's  child inside this , and the father of this child, the man I love,  my boyfriend is nowhere to be found" she said, kasabay nun ay ang pag-agos ng kayang mga luhang kanina pa gustong kumawala sa kanyang mga mata.

"Do you really want to die?" tanong ko at tumango lang sya bilang sagot.

"Uhmmm...ganito, i have a rope here, itatali natin dyan sa taas, tapos pumatong ka sa upuan at itali mo sa leeg mo ang isang dulo ng lubid tapos ako mismo ang sisipa sa upuan. In short, magbigti ka, after 3 minutes of suffering,malalagutan ka ng hininga then you'll die together with your baby. Another option is maglaslas ka, meron din akong razor blade dyan pwede mong gamitin sa paglalaslas mo. Mawawalan ka ng maraming dugo as well as you'll suffer from pain,  after 3 minutes of suffering you'll die with your baby also.  So,  ano? pili ka lang sa dalawang paraan,  kukunin ko na yung gamit" mahabang pahayag ko sa kanya,  pinaparealize ko lang sa kanya ang sakit na pagdadaanan nya bago sya mamatay,  pwede ring kinokonsensya ko sya.
Di sya umimik,  maya't-maya'y kinuha nya yung damit nya at sinuot ito . Pagkatapos nun ay lumabas na sya ng kwarto ko at simula nun di ko na sya nakita pang muli.

~after 5 years~

Naglalakad ako ngayon papuntang paaralan. Isa na akong high school teacher . Habang naglalakad bigla na lang may tumakbo palapit saking isang batang babae at yumakap sa binti ko,  kasunod nya ay ang pamilyar na mukha ng isang babae.

"Sir! Magandang umaga po,matagal ko na po kayong hinahanap" bungad nya
"Sir,  thank you very much,  you made me realize my mistake before,  I owe you my life and my child's life" dugtong nya sabay ngiti

Sya nga ! Yung babaeng pumasok sa kwarto ko noon na gustong magpakamatay.
Lumapit sa kanya yung batang babae na nakayakap sa binti ko kanina tapos may akay rin syang isang batang maliit.

"Sir mga anak ko nga po pala.  Ito po yung batang ipapahulog ko sana" sabay turo dun sa batang babaeng lumapit kanina sakin. Hindi mo maipagkakailang mag-ina nga sila.  Ngumiti lang ako sa kanila tapos napansin kong may gwapong lalaking tumabi at umakbay sa kanya.

"Sir , nga pala, ito po si Roan, the father of my children, the man I love, my husband , my nowhere to be found boyfriend" pagpapakilala nya dun sa lalaki sabay ngiti ng malapad. Talagang makikita mo sa mga mata nya yung saya at ganun rin sa asawa nya.
Pagkatapos nun ay nagpaalam na sila.

Akalain mo yun, yung nowhere to be found boyfriend nya ay nakita nya na naging husband nya pa! Napangiti na lang ako. Nakapagligtas na ako ng buhay naging dahilan pa ako ng kanyang happy love story. I'm happy for her. I know she'll be a good mother to her children and a good wife to her husband. At nakikita kong ganun din ang asawa nya. Alam kong mahal na mahal nila ang isa't-isa and I know they will live not happily ever after nor they will have a happy ending instead they will live a little bit longer than forever cause I know and believe that their story will never end just like their love for each other. 😊

So,  that's the end of "her story"

Oopps,  wait, let me rephrase it.

So,  that's all , "Her never ending story" 😉

~The end ~