Herşey yeni başlıyordu.

77 5 5
                                    

Daha 6 yaşındayken, olan bitenden habersiz bir şekilde köşeden ağlamaları ve bağırmaları dinleyerek korkudan kenara saklanmıştım.Tek hatırladığım herşey  o kadar güzeldi ki annem babam ve ben sevinçle doğacak olan kardeşimin cinsiyetini öğrenmeye gidiyorduk.O kadar heyecanlıydım ki ne olucak diye meraktan  havalara uçuyordum.Sadece ben değildim annem ve babamda.Takin önümüze bir kamyon çıkana kadar işte o an tüm umutlarım yıkıldı. Sadece o an annemin ve babamın bağırma sesi  ve annemin  bana arkasına dönerek sarılmasını hatırlıyordum. İşte büyük sevinçlerin , umutların yıkıldığı o an.Benim annemi, babamı ve kaybettiğim, sonrada otopsi sonucu öğrendiğim erkek bir kardeşimi o an kaybetmiştim.Benim o kadar hayalim,umudum vardı ki  o an hepsi bir saniye içinde uçup gitti.İşte aradan tam 12 sene geçti ve ben hala o günü dün gibi hatırlıyorum.Hayallerim umutlarım o an kayboldu.Daha hiçbirşey düşünemiyordum .Bu arada bu umutsuz kızın adi Eylül'dü. Eylül artık 18 yaşında ve ünüversiteyi yeni kazanmış ve Muğla'da psikolog okuyucaktı. Çünkü o küçükken yaşadiği tranvalar yüzünden onun gibi olan kişilere yardım etmek için bu bölümü seçmişti. O okadar çok çalışıyordu ki  ailesi hariç başka hiçbir şey düşünmüyordu   Okulun ilk günüydü.Sabah çalan alarmın sesine söylenerek uyandı.Hemen hazırlanıp okula doğru yol aldı. Okulun kapısına geldiğinde herşey ailem için diyerek adımını attı.Herkez ona bakiyordu ama o kafasını yerden kaldirmadan hızlı bir şekilde yürüyordu.Sınıfına geldiğinde hemen boş yer bulup oturdu.Bir kız yanına doğru gelip tanışmak istedi.Eylül çok sıcak kalpli biri oldugu için hemen kaynastilar.O gün konuşma sohbet ile bitti.Tam okuldan çıkarken sınıf arkadaşı olan Umut arkasından bağırdı. Eylül dönüp baktığında Umut ona koşarak yaklaşıyordu. Nefes nefese kalmisti.Umut;
Selam diyerek konuşmaya basladi.
Eylül'de ona karşılık vererek içtenlikle selam dedi.onlar öyle konuşurken bi an sessizlik oldu ve  Eylül gitmem gerek iyi akşamlar dedi ve yavaş yavaş oradan ayrıldı. Eylül'ün içinde  istemsiz bir şekilde mutluluk vardı. Eve geldiğinde direk üstüne pijamalarını giyerek bir eline kahve bir eline kitap alarak okumaya başladı. Ama aklı sürekli Umut'taydı neden bilmiyordu.Kahvesini bitirir bitirmez yatağına uzandı ve ışığı kapatıp uykuya daldi.Sabah yine alarmın sesine söylenerek uyandı. Hemen hazırlanıp okuluna gitti.Hergün ayrı bir maceralı geçiyordu. 4 yıl böyle geçti. Eylül psikolog oldu.Mugla da kendine bir ofis acti.Ilk hayali olan mavi vosvosu aldı ondan sonra nehir kenarında mavi ,pembe pencereli bir ev yaptirtti.Bir sürü kedisi köpeği vardı. Yalnızlığını onlarla gideriyordu. Bir gün ofisindeyken biriyle karşılaştı bu oydu Umut'u  tam 3 yildir görmüyordu. Çünkü Umut 2. senesi okulundan ayrılıp başka okula geçmişti. Bir anda Umut Eylül 'ü görünce ona sarıldı. Eylül biran sok oldu ve ne yapiyorsun diye bagirdi.Ondan sonra hemen odasına girip kapısını kapattı.Umut ise şok olmuş bir şekilde orada kalmış hiçbirşey diyememisti.Ondan sonra Eylül kendi kendine odasında duruyordu ve kendi kendine kızıyordu.Hemen odasından çıkıp hala orada olan Umut'un yanına gitti.Eylül hemen Umut'tan özür diledi.Umut ise önemli değil diyerek Eylül'e bakıyordu. Eylül biranda Umut'a sarılarak ağlamaya başladı. Umut ise ne olduğunu anlamadan Eylül 'ün sarılmasına karşılık verdi ve ona
Gel biraz dışarıda oturup konuşalım dedi
Eylül ise sadece başını salladı ve Umut'la dışarı çıktılar.Umut ne oldu niye agliyorsun? diye sordu.Eylül bugün ailemi kaybettiğimin 16.senesi dedi ve tekrar ağlamaya başladı. Umut bir an Eylül'ün elinden tutup ayağa kaldırdı ve hadi gidiyoruz dedi Eylül hiçbir şey anlamadan ağlamaklı sesiyle
Nereye gidiyoruz diye sordu Umut hemen
Ailenin mezarlığına deyince Eylül hemen tmm diyerek Umut'la yürümeye başladı mezarlığa varinca Eylül 'ün aglamasi daha çok arttı
Umut ağlamasına dayanamayinca Eylül'ü elinden tutup aldi.Eylul boş boş  yere bakarken Umut bir anda elinden tuttuğu gibi Eylül 'ü koşmaya başladı ne olduğunu anlamadan koşan eylül hiçbir şey demeden sadece koşuyordu  biraz kostuktan sonra bir lunaparka geldiler eylül tm niye geldik diye soracakken umut onu  tuttuğu gibi sırayla herseye bindirdi.Onlar o  kadar eglendiler ki tam çıkacaklarken umut aaaa diyerek eylulu cekistirmeye basladi.evett bu o eylulun en sevdigi babasinin her lunaparka getirdiginde atis yaparak kazandigi oyuncaklarin kaynagiydi.eylul bi an aklina getirse bile umutu uzmemek icin gulumsedi.umut atisa basladi ve her attiginda eylül guluyor ve o sirada zipliyordu.umut hepsini atti ve kocaman bir ayicik kazandi.ayicigi alir almaz eylule uzatti.Eylul sevincten havalara ucuyor ve ayicikla beraber etraga gulucuk saciyordu.umut onun o halini gorunce gulmeye basladi ve o an ona seker kiz dedi eylul bi an durdu ve kizarmaya basladi.o gece o kadar eglenmistiki eylul 16 seneden beri hic bu kadar eglenmemisti .umuta o kadar tesekkur etti ki o sevincini goren umutta onun sevincine ortak oldu eylul evine girmeden once  son kez umuta sarildi ve iyi geceler diyerek evine girdi.ikisininde icinde bir mutluluk vardi.onlar artık her gun gorusmeye basladilar.bi gun umut seker kizi ariyarak aksam seni almaya gelicem diyerek onay bekledi seker kiz tmm diyince umut hemn telefonu kapattı. Seker kiz ne oldugunu anlamadan hemen panik yapip hazirlanmaya basladi hemen diz üstü beyaz kabarik elbisesini beyaz topuklu ayakkabilarini giyindi.hafif makyaj yapip annesinin dogum gununde aldigi papatyali tacini takti ve evde oturup umutun gelmesini bekledi.kapi çaldı seker kiz hemen kapiyi acti umut seker kizi gorunce sok oldu o kadar zarif ve guzeldiki birbirlerine selam diyerek arabaya bindiler.umut arabada dayanamayip cokk guzel olmuşsun dedi.seker kiz kizarmaya basladi.ve tesekkur etti. Arabada sohbet ede ede geldiler.geldikleri yer o kadar güzeldi ki deniz kenari papatyalar icerisinde bir sandal o kadar guzel duruyodu ki umut hemen  seker kizin elinden tutup  sandala dogru yuruduler sandala geldiklerinde ikiside oturup ilk once özenle kurulmuş masada guzel bir yemek yediler.sonra umut 2 tane kalem ve bir suru kağıt çıkardı. Seker kiz ne yapcaz diye sorduğunda  umut;
Istediğin ne varsa hepsini bu kagitlara yaz ve gemi yapip denize at dedi seker kiz tmm diyerek kagitla kalemi aldi.ikiside birbirlerine bakarak yazmaya basladi herseyi yazdiktan sonra hepsini suyun üstüne  koydular ve yuzuslerini seyrettiler tm o sirada havai fişekler atmaya basladi renkli renkli o kadar guzel geceyi aydınlatıyordu ki ikiside gozlerini alamamisti bi anda havai fişekler atarken seker kiz benimle evlenir misin yazısı cikti seker kiz ne olduguni anlamadan umuta bakarken umut birden seker kizin onunde diz çöktü ve cebinden kirmizi bir kutu cikararak kapagini acti icinde tek taş bir yüzük vardi seker kiz yuzuge bakakaldi  umut bir anda benimle evlenir misin dedi  umut tedirginlik icerisinde beklerken bi anda  seker kiz Ewetttt diye bağırdı umut hemen yuzugu seker kizin parmağına takti ve hemen ona sarildi 1 ay icerisinde bir kir dugunleri oldu ve mutlu bir sekilde yasadilar.Kucuk yasta ailesini kaybeden hayalleri umutlari yikilmis kucuk kiz karsisina cikan Umut'la bir omur boyu hayatini sürdürdü.iste ne olursa olsun hicbir zamn umudunu kaybetmiyceksin
😀😀

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 31, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HAYATIN ZORLUKLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin