Half Angel, Half Demon. ☑️

Hoofdstuk 8

"WAKKER WORDEN!"
Ik schiet overeind en vraag geïrriteerd aan Daisy waarom ik wakker moet worden.
"Omdat je moet trainen domkop." Ik kijk op de klok. Tot mijn verbazing is het 6 uur in de ochtend.
Oh ja, trainen... Moet dat nou weer zo vroeg?!
"Ga nou maar je dingen doen."
Oké oké, ik ga al. Ik moet maar eens een hartig woordje spreken met Daisy en Sarah over de opstaan tijden hier.
Ik stap uit bed en loop richting mijn kleding kast. Ik open de kast en wil een outfit pakken. Ik draai me om de lamp aan te doen maar dan zie ik wat glinsteren. Wat doet dat nou hier?
Ik pak het op en het is een ring! Het is gemaakt van zilver met 2 dikke draden naast elkaar met een beeldje erop vast van een witte sneeuwuil. De uil heeft ook de mooie kleuren van een echte uil, dus niet gewoon een beeldje van zilver. Ik doe hem om en de ring past perfect.
Ik doe vervolgens de lamp aan en pak een zwarte broek, een wit shirt met korte mouwen en een kortere onderkant, dus een croptop eigenlijk. Ik combineer ze met een paar witte Adidas schoenen.
Ik ga naar de badkamer en doe een beetje make-up op. Ik pak uit het zakje de amulet waar ik hem in bewaar, die ik toen in mijn ouders huis had gevonden.
Ik doe hem om mijn nek. Hij staat heel mooi bij deze outfit. (A/N: Zie hoofdstuk 1 voor als je het niet meer weet welke amulet.)
Ik open een random deur, het blijkt niet de keuken te zijn maar een andere slaapkamer. Ik open de volgende deur en dit is wel de keuken.
Ik kijk in de koelkast of ik wat yoghurt kan vinden. 'Zoek je iets Tamara?' Vraagt Sarah, die net binnen komt lopen.
'Ja, heb je toevallig yoghurt?' Ze knikt en loopt naar een kastje, wat blijkbaar een klein koelkastje is. Ze geeft me het pak aan en ik schenk het in een schaaltje.
'Ik heb trouwens een supermooie ring gevonden. Die lag in de kast. Ik heb hem omgedaan om te kijken, want hij past perfect! Tenzij hij van jou is, dan doe ik hem meteen af hoor!'
Terwijl ik dat vertel aan Sarah kijkt ze ongelovig naar de zilveren ring. 'Wouw.. Jij bent het ook. Ik zal niks verklappen, dat is de taak van je wolf, maar wouw.' Antwoord ze.
Nadat ik klaar ben met ontbijten vraag ik aan Sarah hoe we gaan trainen en wat de trainingen precies inhouden.
'We gaan eerst proberen je band op te bouwen met je dier. We gaan ook nog mediteren voor je training morgen, daar heb je goede concentratie voor nodig, ben je klaar? Dan kunnen we gaan.'
'Ja ik ben klaar.' Ik zet nog even mijn schaaltje in de gootsteen en ren achter Sarah aan, want ze is al weggelopen.
Buiten aangekomen beveelt Sarah mij om haar arm vast te houden. Ik houd haar arm vast en ze mompelt iets. Er verschijnt allemaal mist uit de bomen. Langzaam draait de mist om ons heen, meteen nadat we helemaal in de mist zitten gaat de mist weer weg en staan we op een hele mooie open plek, prachtige bloemen, mooie dauwdruppels en aan het einde een mooi meertje.
'Dit wordt onze training plek en ook waar we gaan mediteren, wat ik net deed was teleportatie, dat kan je alleen doen als je geest kan besturen. Jij kan dat niet want je hebt geen energie of geest. Als het goed is, is jouw geboorte maand water, dus jij kan waarschijnlijk water en aarde het beste besturen. Want water is gebonden aan aarde, dus vandaar. Verder is lucht gebonden aan vuur. Geest is gebonden aan energie. Maar we kijken eerst nog wel of je überhaupt de kracht hebt om ze te besturen.'
'Oké doe mij maar na.'
Ik volg Sarah naar een stukje gras en ga in de kleermakerszit zitten. 'Concentreer je nu goed en vraag of je dier eruit wilt. Als zij ook wil en jij wilt ook dat ze vrij gaat, komt ze eruit. En dan kan je praten en elkaar leren kennen. Je moet een goede band met haar of hem opbouwen om jullie relatie te laten werken.'
'Oké is goed.'
Ik concentreer me en vraag in mezelf: 'Hoi, zou je eruit willen komen? Dan kunnen we elkaar leren kennen.' Het klinkt heel stom, maar het werkt wel want ik hoor een "iet iet"
Ik versta erin dat ze "Ja graag." zegt. Ik voel me heel licht en dat is een seconde later gelijk over. Ik open m'n ogen langzaam open en zie een hele erge mooie witte sneeuwuil op me arm zitten. 'Wauw wat ben je mooi. Mag ik je aaien?'
"Dankjewel! Jij ziet er ook leuk uit! En ja dat mag wel."
"Awh Thanks!" Ik beweeg mijn hand voorzichtig naar de kop van de uil en aai haar voorzichtig.
'Ik heet Tamara, en jij?'
"Mijn naam is Snow."
'Haha toepasselijk.'
"Zou ik even mogen rondvliegen Tamara? Oja, als je je goed concentreert, kan je door mijn ogen zien en horen. Dat is nog moeilijk en eigenlijk niet voor mensen die net beginnen, maar ik voel aan dat jij het kan!"

'Tuurlijk mag je vliegen.' Snow stijgt op en vliegt hoog de lucht in. Ze gaat rondjes draaien terwijl ik weer in kleermakerszit ga zitten. Ik concentreer me en 'verbind' me met Snow. Mijn ogen en gehoorstelsel prikkelen en ik open langzaam m'n ogen. Ik zie de bomen van bovenaf en hoor een eekhoorn knabbelen aan een nootje. Ik realiseer me dat ik door de ogen van Snow kijk en hoor. 'Gaaf!' Schreeuw ik. Daarmee ben ik mijn concentratie verloren en kijk ik weer gewoon normaal, door mijn eigen ogen dus.
'Wat deed je net Tamara?'
'Ik keek door de ogen van Snow heen hoezo, Sarah? Dat wist je toch al dat dat kan of niet?'
'Ja klopt, maar niet voor een beginneling!'
Ik hoor Snow vragen of ze weer terug mag, ik zeg van ja en ze duikt hard op me arm af. Ik heb geen flauw idee wat ze van plan is dus ik hou m'n armen voor mijn hoofd. Straks vliegt ze nog tegen me aan!

Ik voel hoe Snow dichter bij komt en voel een vlaag over mijn armen heen gaan. Ze is weer terug verandert in het beeldje op mijn ring.
Ik glimlach erbij, geen idee waarom, maar het is fijn.
'Dus mijn persoonlijke dier, naast mijn innerlijke wolf Daisy, is dus Snow, die veranderd in een beeldje?'
'Oh, ja dat klopt, zulke mensen hebben een bepaalde naam, maar ik kom er momenteel even niet meer op. Ik dacht dat Daisy deze informatie al aan je had gedeeld?' Vraagt Sarah.
'Nee nog niet, zal wel komen dan denk ik.'

Ik hoor geritsel achter me, van schrik draai ik me vliegensvlug om. Dat had ik beter niet kunnen doen want ik zit oog in oog met een grote zwarte wolf, hij heeft ook wat grijze plukken tussen zijn vacht. De wolf gromt opeens iets. Zonder dat ik het besef kijk ik diep in zijn ogen en ik hoor wat hij zegt: "Ik ben het Daisy, alleen in mijn echte vorm."
'Oml, Daisy, wat ben je een plaatje.'
Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel.
'Hoe komt het dan dat dit je echte vorm is en ik je gister als ene normale grijze wolf zag?'
"Zoals ik eerder zei, ik ben een oeroude wolf en heb dus grotere krachten. Maar ik moet me voor de mensen in een normale, en dus kleinere wolf veranderen, omdat ze het niet mogen weten. Maar niet als ik het ze laat zien natuurlijk.'

POV Sarah. (Het is hetzelfde moment, maar Sarah ziet wat er gebeurt wat Tamara alleen maar voelt.)

Tamara gaat klaar zitten om haar dier vrij te laten. Er kwam een klein vonkje en toen zat er een witte sneeuwuil op haar arm! Die zijn echt heel erg zeldzaam, een uil is al zeldzaam, en dan ook nog is een sneeuwuil. Deze meid kan na wat training echt wel de Zwarte Oorlog stoppen. Haar uil vliegt nu in de lucht en er straalt allemaal licht om Tamara heen, haar ogen zijn vol met licht. Witte pupillen en irissen die licht stralen! Ze zweeft nu een stukje boven de grond.
'Gaaf!' Schreeuwt ze, maar daardoor verliest ze haar concentratie. Ze zit nu weer normaal op de grond.
'Wat deed je net Tamara?' Vroeg ik haar vol ongeloof.
'Ik keek door de ogen van Snow heen, hoezo Sarah? Dat wist je toch al dat dat kan of niet?'
'Ja klopt, maar niet voor een beginneling!' Roep ik uit.
Plots draait Tamara zich snel om. Ik kijk in de richting waar ze heen kijkt. Er staat een hele grote wolf oog in oog met Tamara. Ik schreeuw nog dat ze langzaam weg moet lopen, maar ze hoort me niet. De wolf gromt, alleen Tamara gromt terug... Wacht wat?! Verstaat Tamara die Wolf? Tamara rent plots naar die wolf toe en geeft haar een knuffel. Oké? Wat gebeurt hier in vredesnaam.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~$~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoofdstuk 8 is herschreven.