Moje życie jest do dupy!!

Prolog

Cześć, jestem Karolina, mam 16 lat.
Od ZAWSZE nienawidziłam swoje życia. Ciągłe kłótnie rodziców, fałszywe "przyjaciółki" i zero poparcia w rodzicach. W mojej rodzinie od zawsze sie nie układało.
Mama biedna pracuje, a tata ciągle pijany. Często od niego obrywam. Chociaż staram sie kupować takie kosmetyki żeby zakryć podbite oko czy siniaki. Przez co moje życie towarzyskie w ogóle nie istnieje.
Powody:
1. Nie mam przyjaciół czy chociażby znajomych.
2. Nie moge ubrac nawet krótkich spodenek bo widac wtedy moje rany i siniaki.
No więc ogólnie słabo. W nauce jest TROCHE lepiej. Po za trójkami z matematyki i Polaka to jakos trzymam sie na innych przedmoitach na czwórkach. I chyba tyle musicie narazie o mnie wiedzieć. Wiecej w kolejnych rozdziałach mojej opowieści.

Hej!
Jest to moja pierwsza opowieść i nie wiem za bardzo jak to wszystko przedstawic i wgl więc już z góry przepraszam za wszelkie błędy w tym opowiadaniu.

Miłego
~Natalia