ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΙΑ ΤΡΕΛΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΡΟΟΥΖ

304 46 6
                                    

ΖΕΣΤΗ ΚΥΛΑΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ καθώς κατανεύω απαλά και τον ακολουθώ. Περπατάμε δίπλα-δίπλα και μερικές φορές όταν ο ώμος του αγγίζει καταλάθος τον δικό μου αισθάνομαι το σημείο εκείνο μουδιασμένο.

Δεν ξέρω γιατί τα συναισθήματα μου είναι τόσο έντονα, όμως δεν μπορώ να τα ελέγξω.

«Θες τώρα να μου πεις τι έκανες πραγματικά εδώ;», με ρωτάει χωρίς να με κοιτάξει.

Ξέρω πως αν του πω τον πραγματικό λόγο θα φύγει, πως θα ντραπεί αν του δώσω το μενταγιόν. Έτσι αποφασίζω να μην του πω την αλήθεια, για την ώρα τουλάχιστον.

«Με άφησαν πιο νωρίς από την δουλειά και έτσι σκέφτηκα να έρθω για έναν περίπατο. Αλήθεια σου λέω».

Ο Μπίσοπ όμως δεν πείθεται «Δηλαδή θέλεις να μου πεις πως αποφάσισες να έρθεις εδώ για να περπατήσεις μέσα στα άγρια χαράματα; Δεν μου ακούγεται και πολύ πειστικό για να πω την αλήθεια», μου λέει και με κοιτάζει «Όμως πάω πάσο».

Χαμογελάω αχνά «Να σε ρωτήσω κάτι;».

«Πες μου».

«Θα μπορούσες να πήγαινες μαζί με την Σαρλοτ στους φίλους σας και να πέρναγες καλά, όμως εσύ διάλεξες να είσαι μαζί μου. Γιατί; Θέλω να πω.. αφού δεν.. μιλάμε πια», τον ρωτώ και ένα βάρος φεύγει από πάνω μου.

«Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου Ρόουζ, δεν έχω ιδέα γιατί είμαστε εδώ αυτή τη στιγμή. Όμως αισθάνομαι όμορφα». Με κοιτάζει και καταλαβαίνω πως προσπαθεί να συγκρατήσει ένα γλυκό χαμόγελο «Και δεύτερον εσύ δεν μιλούσες, όχι εγώ».

«Τι λες;», πετάγομαι θέλοντας να υπερασπιστώ τη θέση μου «Εγώ είμαι αυτή που δεν σου μιλούσα ή εσύ που κάθε φορά που περνούσες από δίπλα μου δεν με κοίταζες καν; Είσαι άδικος!».

Όμως από ότι φαίνεται η σοβαρότητα μου δεν περνάει και στον Μπίσοπ αφού δεν έχει σταματήσει να γελάει.

«Θυμάσαι μια φορά που όταν με είχες δει στο δρόμο, για να μην περάσεις από δίπλα μου έτρεξες σε μια ηλικιωμένη κυρία και την ανάγκασες να την περάσεις απέναντι;», μου λέει με χαχανητά «Και.. εκείνη άρχισε να φωνάζει και εσύ έφυγες τρέχοντας;».

Ο εξευτελισμός μου έχει φτάσει σε επίπεδο που δεν πίστευα πως θα μπορούσε να φτάσει. Και το πιο τραγικό είναι πως αυτό έγινε την προηγούμενη εβδομάδα.

«Δεν έγιναν έτσι τα πράγματα.. δεν σε είχα δει. Και εκείνη η κυρία έπρεπε να εκτιμήσει τις προθέσεις μου..», λέω ψέματα όμως ένα μικρό χαχανητό μου ξεφεύγει.

Sunset LoversTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang