Kör Hayat

"Can Acısı"

Genç kadın doktorun çıkışından sonra karnına takıldı.Elini karnına koyup düşündü.İstenmeyen bir bebek istenmeyen bir kadındı.
Annesi yaşasaydı bu bebeği aldırma derdi çünkü annesi her ne
olursa olsun bir canada kıydırtmazdı.Sahip çıkardı ama yanında ne annesi ne abileri vardı bu cani adam yüzünden.

Bu bebeğe her baktıgında o adamın zorla sahip oluşu aklına gelip sevmiyecekti.Günahsız bir sabiyi ortada bırakabilirdi o psikolojideki biri.Genç kadın düşüncelerine dalmışken elini tutan ellerle kendine geldi.Bunlar ayrılmaz üçlüydü gülümsüyerek söyledi genç kadın.

"Ayrılmaz üçlü."

Arjen ağlayan Narini uyarıp konuşmaya başladı.

"Rındi Jinbiramın(iyimisin Yengem)?"

"İyiyim canım biraz agrım var."

Cihangir kirli sakallarına elini daldırıp konuşmaya başladı.
Genç ve yakışıklı en önemlisi yiğit bir Agaydı.

"Biz abimizin bu kadar cani olacağını bilemezdik jinbiramın."

Mihrimahın yine aklına geldi herkesin önünde hiç acımadan merdivenlerden attığı anlar.
İçi yanıyordu genç kızın amcası bilemezdi böyle olucagını.
Hasret çekiyordu genç kadın gidenler dönmüyordu!Abileri neredeydi?Haberleri olsa şimdi gelip sımsıkı sarılıp koklarlardı dimi?

Hala annesi gibi kokuyormuydu genç kadın?Üzerindeki yasemin kokusu duruyormuydu?Annesi ne zaman rüyasına giricekti?Ne zaman ona yol göstericekti?
Ne dicekti abilerine?Bu karnındaki günahsız bebeği ne yapıcaktı?

Genç kadının içi yandı,içi sızladı bir yol seçecekti dönüşü olmayan.
Bir yanı gitmek istiyorken bir yanıda düşünüyordu ya abilerine birşey yaparsa o gün?

Arjen,Narin,Cihangir baktı genç kadına derin derin uzaklara kalmış düşünüyordu.Pürüzsüz tenindeki izler yüzünün güzelliğine gölge olmuştu.Cihangir yengesine baktı bu kadar güzel bir kızın bekar kalması bu zamana kadar şaşırtıcıydı doğrusu diye düşündü.
Genç adamın düşüncesini yengesi bozdu.

"Sizin elinizden ne gelebilirki?En fazla beni korumaya çalısmanız.
Allah razı olsun sizden yemeğimi hiç bıkmadan getiriyorsunuz ben size nasıl teşekkür ederim bilemiyorum gözlerim kapalı olabilir ama her zaman kalbim sevginize açık bence kör ben değilim sizin o abiniz ama oda bir gün pişman olur ama o zaman hayatında olan ben olmiyacagım çünkü günden güne bitiyorum."

Arjen yengesinin sözleriyle gözlerinden sayısız yaşlar akıttı.
Doğruydu abisinin gözleri ve kalbi kapalıydı zifiri karanlığa.İki genç kız yengelerini kaldırıp üzerini giydirmişlerdi vücudundaki izler neredeyse tahres olmuştu üst üste vurmaktan,darbe almasından.

Genç kadın bu konuyu Cihangire söyleyebilirdi.Kızlara söylerse öğrendikleri zaman kendilerini koruyamayabilirlerdi ama o kendini koruyabilirdi erkek adam diye düşündü.

"Kızlar Cihangirle birşey konuşmam gerek bizi biraz yanlız bırakırmısınız?"

İki genç kız birbirlerine bakıp onayladılar.

"Tamam yenge birşey istersen kapıdayız."

Dedi Arjen.Cihangir ise merakla yengesine baktı.

"Cihangir bana yardım etmen gerek bu konuyu ne kadar seninle konuşmam doğru olur bilemiyorum."

İki genç kız kapıda duran öküz misali nefes soluyan abilerine baktı.Boran Ağa kıllanmıştı içerde o iki ne yapıyor diye.